ระหว่างความ ห่างเหิน เกินห่วงหา
เหม่อมองฟ้า เดือนดาว สกาวผ่อง
จำบทเพลง ห่วงหา ท่วงทำนอง
ช่างสอดคล้อง ต่อเรา เหงามิคลาย
"
ราตรีผ่าน อุษา ทิวาเพริศ
ฟ้าบรรเจิด สุริย์ ผลิแสงฉาย
จรัสเริอง เฟื่องฟุ้ง อำรุงพราย
แอ่งธารสาย พนอ รอน้ำเติม
""
หัวอกชาย ครืนครั่น ประหวั่นไหว
เฝ้าฝันใฝ่ กานดา มาสร้างเสริม
ร่วมขบวน ฟูมฟัก ธารรักเดิม
บรรจุเพิ่ม ทำนบ สมทบใจ
"""
ปลดปลิดความ ห่างเหิน เกินห่วงหา
ชักนำพา ความรัก เคยผลักไส
กลับกลายเป็น นิยาม ความห่วงใย
มาร่วมใช้ ชีวิต วิจิตรา ฯ
""""
คริคริ
**** ห่างเหิน เกินห่วงหา ****