ขอเล่าเกริ่นๆก่อนนะคะ คือช่วง3-4เดือนที่ผ่านมานี้ที่มันเข่าสู่ฤดูฝนอ่ะค่ะ ตอนประมาณเดือนเมษา-พฤศภาที่มันเป็นฝนใหม่ ก็คือฝนที่ตกรอบแรกๆของปีนั้นแหละ แล้วคือตอนนั้นคือตอนที่เรากลายเป็นคนกลัวอะไรพวกนี้ค่ะ ตอนนั้นเราอยู่คนเดียวกับยายที่แก่แล้ว แล้วแม่เราก็พาน้องของเราไปเล่นกับเพื่อนค่ะ(น้องยังเด็กๆอยู่) แล้วตอนนั้นอยู่ดีๆลมมันก็พัดแรงเลยค่ะ เราตกใจทำอะไรไม่ถูก อยู่ข้างบนก็กลัวไปข้างล่างฝนก็ตกแรงมาก(บ้านเราเป็นบ้านไม้ครึ่งชั้น ชั้นบนคือที่อยู่อาศัย ส่วนชั้นล่างเป็นใต้ถุนโล่ง) แล้วเวลาลมมาแรงมากๆแบบนี้บ้านเราก็จะสั่นเลยค่ะ แบบเรากลัวมาก มันไม่มีพ่อแม่อยู่ด้วยแล้วรู้สึกเหมือนเซฟโซนตรงนี้เรามันหายไปแล้ว แต่ดีที่เราเข้าไปในบ้านหลังเล็ก(บ้านของยายที่อยู่หลังบ้านเรา) แล้วเสียงลมมันไม่แรงเราเลยสบายใจ แต่หลังจากนั้นมาเวลามีพายุแบบ ลมแรง ฝนตก เราก็จะกลัวมากๆ ต้องนั่งขดตัวอยู่ในมุมมืดๆแล้วก็ปิดหูตัวเองไว้แน่น ให้ตัวเองรู้สึกว่าปลอดภัยแล้ว บางทีพายุไม่ได้หนักนะแต่ก็กลัวอยู่ดี จะต้องเป็นฝนที่ตกมาแบบไม่มีลมอ่ะค่ะถึงจะไม่กลัว

คือเราอยากจะหาวิธีแก้อ่ะค่ะ เราไม่อยากทนทรมานตอนฝนตก บางทีตกทีนึงนี่ก็นานมากๆ มีใครเป็นแบบนี้บ้างมั้ยคะ แล้วแก้ไขยังไงกันบ้าง