สวัสดีครับ อยากจะหาคนคุย แลกเปลี่ยนความคิดเห็น หรือ แนะนำน่ะครับ เนื้อหาคร่าวๆก้ประมาณ หัวข้อเลยครับ
ผมนั้นชอบคนๆห้องข้างๆ ผมชอบเขามาก เขาเป็นคนน่ารักและมีนิสัยคล้ายๆผม ผมชอบเขามาก แต่ผมก็ไม่เคยบอกเขาน่ะ เจอกันทุกวัน ยิ้มให้กันทุกวัน ทักทายทุกครั้งเมื่อเจอกัน และเมื่อเธอทำอะไรไม่เป็นผมก็เข้าไปช่วยตลอด
เพราะส่วนใหญ่ผมช่วยเธอในห้องสมุด มันจะคอมพิวเตอร์อยู่ แล้วเธอใช้คอมพิวเตอร์ไม่ค่อยเก่งซะเท่าไหร่ ผมเลยมีโอกาศช่วยเธออยู่บ่อยๆ บางครั้งเธอก็เรียกผมไปช่วย ทำโน้น ทำนี้ให้หน่อย ผมก็ช่วยตลอด มีคุยกันบ้าง แต่ก็ไม่ได้คุยกันนานๆหรือคุยกันแบบเพื่อนสนิท แต่คุยกันแบบเพื่อนปกติ บางครั้งเขาก็เอาขนมมาให้ผม ผมก็มีเขินๆบ้าง ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ตอนกิน 555 คิดแล้วก็ยิ้ม แล้วทุกครั้งที่ผมกับเธออยู่ด้วยกัน มักจะมีเพื่อนผม หรือเพื่อนของเธอมักจะมาแซวผมตลอดเลย ทำเอาผมกับเธอ เขินหน้าแดงกันตลอด
แต่บางครั้งผมก็เคยคิดเรื่องจะจีบเธอ แต่ไม่ดีกว่า เพราะตอนนี้ทุกอย่างมันก็ดีอยู่แล้ว และก็กังวลเรื่องถ้าวันนึงเกิดอะไรขึ้นหรือมีปัญหากัน แล้วเราทั้ง2จะมองหน้าไม่ติด ทุกอย่างมันจะพัง ทุกอย่างมันจะไม่เหมือนเดิม และถ้าเกิดขึ้นจริงๆ มันก็คงทำใจยากมาก เพราะ ผมกับเธอนั้น ต้องเจอกันทุกๆวันอยู่แล้ว คงจะยากที่จะไม่เจอกัน
จนมีวันนึง เพื่อนของเขา หรือ เพื่อนคนที่ผมชอบ เขามาถามผมว่า ผมนั้นชอบเพื่อนเธอหรอ? ผมก้ไม่ได้ตอบอะไรเพราะกลัวว่าถ้าผมตอบไป เพื่อนของเขาจะเอาไปบอกเธอ แต่หลังจากผมเงียบ เพื่อนของพวกเธอก็ตอบมาอีกว่า "ถ้าไม่ชอบ...ก็อย่าให้ความหวัง..." เพราะเหมือนกับว่า เธอนั้นก็น่าจะเริ่มชอบผมแล้วเหมือนกัน จากเนื้อหาที่เพื่อนเขามาคุยกับผมน่ะ
ซึ่งตอนนี้ผมก็สัมผัสได้เหมือนกันว่าเธอนั้นก็เริ่มชอบผมดูจากพฤติกรรมต่างๆที่ผมเจอกับเธอในช่วงนี้ ซึ่งผมก็ชอบเธอ เธอก็ชอบผม แต่ด้วยความที่ผมเป็นคนที่คิดมาก และขี้กังวล สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่ผมไม่ชอบในตัวเองมากที่สุดเลย
ทุกคนคิดว่ายังไงครับ จากทุกๆอย่างๆที่ผมสามารถบอกได้ ทุกคนคิดว่าผมควรทำอะไรต่อไปดีครับ สามารถแนะนำหรือแสดงความคิดเห็นได้นะครับ ผมเป็นผู้ชายที่ไม่ค่อยมีประสบการณ์ ไม่เก่งด้านความรัก ด้านหัวใจน่ะครับ
ผมชอบเขา เขาชอบผม แต่ไม่กล้า...
ผมนั้นชอบคนๆห้องข้างๆ ผมชอบเขามาก เขาเป็นคนน่ารักและมีนิสัยคล้ายๆผม ผมชอบเขามาก แต่ผมก็ไม่เคยบอกเขาน่ะ เจอกันทุกวัน ยิ้มให้กันทุกวัน ทักทายทุกครั้งเมื่อเจอกัน และเมื่อเธอทำอะไรไม่เป็นผมก็เข้าไปช่วยตลอด
เพราะส่วนใหญ่ผมช่วยเธอในห้องสมุด มันจะคอมพิวเตอร์อยู่ แล้วเธอใช้คอมพิวเตอร์ไม่ค่อยเก่งซะเท่าไหร่ ผมเลยมีโอกาศช่วยเธออยู่บ่อยๆ บางครั้งเธอก็เรียกผมไปช่วย ทำโน้น ทำนี้ให้หน่อย ผมก็ช่วยตลอด มีคุยกันบ้าง แต่ก็ไม่ได้คุยกันนานๆหรือคุยกันแบบเพื่อนสนิท แต่คุยกันแบบเพื่อนปกติ บางครั้งเขาก็เอาขนมมาให้ผม ผมก็มีเขินๆบ้าง ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ตอนกิน 555 คิดแล้วก็ยิ้ม แล้วทุกครั้งที่ผมกับเธออยู่ด้วยกัน มักจะมีเพื่อนผม หรือเพื่อนของเธอมักจะมาแซวผมตลอดเลย ทำเอาผมกับเธอ เขินหน้าแดงกันตลอด
แต่บางครั้งผมก็เคยคิดเรื่องจะจีบเธอ แต่ไม่ดีกว่า เพราะตอนนี้ทุกอย่างมันก็ดีอยู่แล้ว และก็กังวลเรื่องถ้าวันนึงเกิดอะไรขึ้นหรือมีปัญหากัน แล้วเราทั้ง2จะมองหน้าไม่ติด ทุกอย่างมันจะพัง ทุกอย่างมันจะไม่เหมือนเดิม และถ้าเกิดขึ้นจริงๆ มันก็คงทำใจยากมาก เพราะ ผมกับเธอนั้น ต้องเจอกันทุกๆวันอยู่แล้ว คงจะยากที่จะไม่เจอกัน
จนมีวันนึง เพื่อนของเขา หรือ เพื่อนคนที่ผมชอบ เขามาถามผมว่า ผมนั้นชอบเพื่อนเธอหรอ? ผมก้ไม่ได้ตอบอะไรเพราะกลัวว่าถ้าผมตอบไป เพื่อนของเขาจะเอาไปบอกเธอ แต่หลังจากผมเงียบ เพื่อนของพวกเธอก็ตอบมาอีกว่า "ถ้าไม่ชอบ...ก็อย่าให้ความหวัง..." เพราะเหมือนกับว่า เธอนั้นก็น่าจะเริ่มชอบผมแล้วเหมือนกัน จากเนื้อหาที่เพื่อนเขามาคุยกับผมน่ะ
ซึ่งตอนนี้ผมก็สัมผัสได้เหมือนกันว่าเธอนั้นก็เริ่มชอบผมดูจากพฤติกรรมต่างๆที่ผมเจอกับเธอในช่วงนี้ ซึ่งผมก็ชอบเธอ เธอก็ชอบผม แต่ด้วยความที่ผมเป็นคนที่คิดมาก และขี้กังวล สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่ผมไม่ชอบในตัวเองมากที่สุดเลย
ทุกคนคิดว่ายังไงครับ จากทุกๆอย่างๆที่ผมสามารถบอกได้ ทุกคนคิดว่าผมควรทำอะไรต่อไปดีครับ สามารถแนะนำหรือแสดงความคิดเห็นได้นะครับ ผมเป็นผู้ชายที่ไม่ค่อยมีประสบการณ์ ไม่เก่งด้านความรัก ด้านหัวใจน่ะครับ