สังฆาทิเสส คือ อาบัติหนัก แต่ไม่ได้เป็นปาราชิก ยังสามารถดำรงสถานะภิกษุได้อยู่
   จะเห็นได้ว่า พระพุทธเจ้ามิได้อนุญาตให้บวชคนที่ทำอนันตริยกรรม หนึ่งในนั้นคือสังฆเภท เลยเป็นข้อสรุปแบบ
   "ภิกษุที่ทำอนันตริยกรรม คือ สังฆเภท จนสำเร็จแล้ว ยังสามารถดำรงอยู่ในสมณเพศได้ หากแต่มิสามารถบรรลุธรรมในชาตินั้นแล้ว แต่หากภิกษุนั้นได้สึกออกไปแล้วจะกลับมาบวชใหม่ จะกระทำมิได้"
          รึป่าว?
แล้วทำไมพระพุทธเจ้าถึงไม่ปรับเป็นปาราชิกละครับ
(อธิบายให้วัยรุ่นอายุ17เข้าใจหน่อยเด้อ ไม่เอาบาลีอธิบายจ๋าเลยนะ อิอิ)