เราได้มาทำงานในที่ๆหนึ่งแล้วก็ได้เจอกับแฟนคนปัจจุบัน เราสองคนคบกันได้ประมาณ3-4เดือนแล้ว ตั้งแต่เดือนแรกที่คบกัน แฟนเราก็ขอมาอยู่ด้วยโดยให้เหตุผลว่าอยากอยู่ใกล้ๆที่ทำงาน เพราะเราเช่าหอใกล้ที่ทำงาน โดยบอกเราว่าถ้ามาอยู่ด้วยจะช่วยออกค่าน้ำค่าไฟ แต่พอมาอยู่แล้วก็มีการยืมเงินเราตลอดตั้งแต่ต้นเดือน ให้เราออกค่าใช้จ่ายให้ แล้วบอกว่าจะคืนสิ้นเดือนตอนเงินเดือนออก ช่วงที่อยู่ด้วยกันพวกค่าของใช้ ค่าน้ำดื่ม ค่าซักผ้า เราเป็นคนออกเองทั้งหมด ไม่เคยให้แฟนช่วย แต่พอถึงสิ้นเดือนที่เงินเดือนออก เราทำบัญชีคิดค่าใช้จ่ายที่เค้ายืมไปกับให้เราออกให้ พอบอกยอดเค้าแล้ว เค้าก็หันมาบอกว่างกจัง บางอย่างไม่ต้องคิดก็ได้นะ เรารู้สึกว่าทำไมถึงพูดแบบนี้เพราะตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันเราก็เลี้ยงเค้าบ่อย แต่สุดท้ายเค้าก็ยอมจ่ายคืนให้ แต่ก็ให้ได้แค่ค่าใช้จ่ายที่ยืม ส่วนค่าน้ำกับค่าไฟขอคืนในสิ้นเดือนถัดไปเพราะเงินไม่พอ พอคืนให้เราตอนเงินออก ต้นเดือนก็ยืมใหม่แบบเดิมวนไป เป็นครั้งที่สองแล้ว บางครั้งเราก็อยากใช้เงินเราบ้างแต่ก็ต้องแบ่งไว้เพื่อให้เค้ายืม เราทะเลาะกันเรื่องเงินบ่อยมาก เค้าก็พูดกับเราว่าเรื่องแค่นี้ซัพพอร์ตกันไม่ได้เลยหรอ เค้ายืมเค้าก็คืนมั้ยไม่ใช่ไม่คืน แต่ระหว่างที่รอเงินเดือนออก แฟนเค้าขอยืมเงินเราอย่างเดียวไม่เคยถามเลยว่าเรามีเรื่องที่จะต้องใช้ไหม พอสิ้นเดือนเงินออกแฟนก็ให้คืนแต่ค่าน้ำค่าไฟก็เป็นของเดือนที่แล้วที่ไม่ได้ให้คืน เท่ากับว่าเราต้องออกให้ล่วงหน้าตลอด จนถึงวันนี้เรามีเงินทั้งบัญชีเหลืออยู่แค่สองพัน เราถามเค้าว่าจะใช้ยังไงให้พอเพราะอีกเกือบ2 อาทิตย์ กว่าเงินเดือนออก เราบอกว่าเราเครียดมากกลัวเงินไม่พอใช้  แฟนเค้าก็พูดว่าพออยู่แล้ว คิดว่าเครียดอยู่คนเดียวหรือไง เค้าก็ไม่อยากยืมหรอก อายเหมือนกัน สิ้นเดือนก็คืนให้ทุกครั้ง แต่เรารู้สึกว่าเค้าพูดเหมือนเราเป็นคนผิดตลอดเลย เค้าพูดให้เรารู้สึกแย่ที่เป็นแฟนที่ดีให้ไม่ได้ ตอนนี้เรารู้สึกเครียดมาก คิดว่าควรทำยังไงต่อดีคะ
ปล. เราเคยบอกให้แฟนประหยัดลดค่าใช้จ่ายที่ไม่จำเป็นลงแต่ก็พูดอะไรไปก็ไม่เคยรับฟัง แล้วก็ชอบตัดพ้อว่าพ่อแม่เสียหมดแล้ว ตัวคนเดียวไม่มีคนคอยซัพพอร์ต