ผมกับภรรยาแตงงานกันมา12ปีแล้วครับตอนนนี้อายุทั้งคู่41ปีเท่ากันก่อนหน้านี้ยัไงม่คิดจะมีลูกเนื่องด้วยหน้าที่การงานและรายได้ไม่มีความมั่นคง และทำงานหนักเลิกดึกบางวัน3-4 ทุ่ม ก้อกลัวไม่มีคนเลี้ยง แลทางบ้านของทั้งสองฝ่ายก้อไม่สามารถsupportได้ถ้ามีปัญหาเกี่ยวกับเรื่อเงินหรือการช่วยเลี้ยงลูก
ตั้งใจจะมีลูปเมื่องสองสสามปีก่อนแต่ก้อมาเจอโควิดไม่รู้จะจบเมื่อไหร่ เลยทำให้ความคิดต้องล้มเลิกไป ตอนนี้ฐานะการงานการเงิน มั่นคง แต่อายุก้อมากแล้ว อาจจะสายไปแล้วที่จะมีลูก ผมสงสารภรรยาครับ เค้าอยากมีลูกเวลไปเล่นกับลูกเพื่อนเห็นเค้ามีความสุขมาก
พอเค้ากลับไปก้อเหงา ผมเองก้อเครียด ที่ทำไมไม่ตัดสิจใจมีตั้งแต่แรก ปล่อยให้เลยเวลามาจนป่านนี้ รู้สึกผิดและเสียใจครับ อยากถามคนี่ไม่มีลูกว่า รู้สึกเหงาบ้างหรือเปล่าครับ ต้องทำยังไงถึงไม่ให้เหงาครับ
มาขออัพเดทนะครับ ตอนนี้ภรรยาตั้งครรภ์ได้4เดือนแล้วดีใจมากเลยครับ
ใครรู้สึกเหงาที่ไม่มีลูกบ้างครับ
ตั้งใจจะมีลูปเมื่องสองสสามปีก่อนแต่ก้อมาเจอโควิดไม่รู้จะจบเมื่อไหร่ เลยทำให้ความคิดต้องล้มเลิกไป ตอนนี้ฐานะการงานการเงิน มั่นคง แต่อายุก้อมากแล้ว อาจจะสายไปแล้วที่จะมีลูก ผมสงสารภรรยาครับ เค้าอยากมีลูกเวลไปเล่นกับลูกเพื่อนเห็นเค้ามีความสุขมาก
พอเค้ากลับไปก้อเหงา ผมเองก้อเครียด ที่ทำไมไม่ตัดสิจใจมีตั้งแต่แรก ปล่อยให้เลยเวลามาจนป่านนี้ รู้สึกผิดและเสียใจครับ อยากถามคนี่ไม่มีลูกว่า รู้สึกเหงาบ้างหรือเปล่าครับ ต้องทำยังไงถึงไม่ให้เหงาครับ
มาขออัพเดทนะครับ ตอนนี้ภรรยาตั้งครรภ์ได้4เดือนแล้วดีใจมากเลยครับ