แม่ห่วงมากๆไม่ยอมปล่อยง่ายๆ เราควาคุยกับแม่ยังไงให้หายห่วงดีคะ

สวัสดีค่ะ เราอายุ14จะ15แล้วปีนี้อยู่มอสามแล้วนะคะ โอเคอายุเรายังน้อยค่ะ แต่เราเชื่อว่าเราก็มีความคิดที่โตพอที่จะแยกแยะอะไรเป็นอะไร รวมถึงเพื่อนๆที่เราคบไม่มีใครพาลงเหว มีแต่พากันเรียนถึงจะไม่ค่อยเก่งมากแต่ก็พากันทำงานส่งให้ครบไม่ค้างค่ะ เราไม่ใช่คนที่จะถูกชักจูงไปง่ายๆแน่ๆ และสังคมที่เราอยู่เป็นหญิงล้วนไม่มีผู้ชายค่ะเนื่องจากเรียนหญิงล้วน แต่ทีนี้เราต้องการที่จะไปทำงานบ้านเพื่อนเป็นงานกลุ่มแล้วต้องใช้เวลาเกือบทั้งวัน แต่บ้านเพื่อนใกล้บ้านเราประมาณนึงคาะให้พ่อไปรับไปส่งได้แต่แม่ไม่ยอมเลยค่ะ เราก็อดทนมาเยอะแล้วเราทรมานมาก แม่ไม่มรเวลาให้เราเลยไม่เคยจะพาเราไปเที่ยวดีๆบ้าง วันๆมีแต่ทำงาน แล้วเวลาเราจะไปไกนกับเพื่อนเราใช้เงินตัวเองที่หาได้ตลอดค่ะไม่ชอบขอแม่เวลาจะไปเที่ยวเล่น เราควรคุยกับแม่ยังไงดีให้ไว้ใจเราคะ เราไม่เคยใช้อารมณ์กับแม่เลย เวลาโดนด่าหรือขึ้นเสียงใส่เรามีแต่อดทนๆๆจนเก็บกดไปหมดแล้วค่ะ ใจเรามันอึดอัดไปหมด บางทีเราก็อยากใช้ชีวิตวัยรุ่นไปกับเพื่อนๆบ้าง
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่