เรากับเพื่อนคนนึงเปิดบริษัทด้วยกันมา สถานะคือเคยชอบกันแต่ไปต่อกันไม่ได้ไม่เคยมีอะไรกัน เหตุผลคือเพราะนิสัยของผู้ชายล้วนๆ ทั้งอีโก้ชอบดูถูกคนและเจ้าชู้ ตอนแรกเราก็แยกแยะได้ แต่พอหลังๆเรายิ่งอยู่เรายิ่งรู้สึกกับเขาเยอะแต่เราก็พยายามบอกตัวเองตลอดว่าเราชอบเขาไม่ได้เพราะเขานิสัยไม่เปลี่ยนเลย แต่การกระทำของเราอาจจะทำให้เขาอึดอัด โดยไม่รู้ตัวซึ่งเขาก็เพิ่งบอกเราเมื่อไม่นานมานี้ เขาบอกว่าเขาอดทนมา 10 ปี ตอนนี้เขาก็ทิ้งงานไปเลยค่ะ เขาบอกว่าทำงานกับเราแล้วอึดอัดเพราะว่าเราไม่แยกแยะชอบว่าเขาชอบด่าเขาที่เขาทำตัวไม่ดี เราก็ยอมรับผิดว่าเราว่าเขาจริงๆ เราก็เลยถามกลับไปว่าอดทนมาตั้ง 10 ปีทำไมไม่ถอยออกไปตั้งแต่รู้สึกครั้งแรก เขาก็บอกว่าเป็นเพราะว่าเราเก่งและเราสามารถพาเขาหาเงินได้ แต่ตอนนี้เขาทนไม่ไหวแล้ว เพราะว่าเราเริ่มรู้สึกแย่ลงกับตัวเองเราเลยไม่ค่อยพาเขาไปทำงานหรือว่าหาเงินค่ะ เราได้ยินแบบนั้นเราก็เสียใจนะคะคือคบกันมาตั้ง 10 ปีไม่มีความรู้สึกดีๆในฐานะเพื่อนให้กันเลยหรอรู้ว่าสถานะแฟนมันคงไปต่อกันไม่ได้เพราะต่างคนต่างทำใจยอมรับตั้งแต่ 10 ปีที่แล้วแล้ว แต่พอมาวันนี้มันรู้สึกว่าเขาอยู่เพราะแค่ผลประโยชน์อย่างเดียวจริงๆแล้วมันก็เฟลค่ะ เราควรแยกบริษัทออกจากเขามาดีไหมคะหรือว่า ปล่อยช่วงเวลาให้ผ่านไปก่อนแล้วค่อยกลับไปคุยกันใหม่ งานที่ทำอยู่มันก็เอื้อกันค่ะ เขาเป็นคนผลิตเราเป็นคนขาย เราเป็นการตลาดเขาเป็นคนดูแลหลังบ้าน
เขาคบกับเราเพราะแค่ผลประโยชน์จริงๆหรือเปล่าคะ