ตั้งแต่เราได้ทำงานกับอา  มีเงินใช้เป็นของตัวเอง  แม่ก็ปล่อยให้เราอยู่คนเดียว จริงๆมันก็ดีนะ
ปัญหาคือ ทุกๆครั้งที่แม่มาหา เงินเราจะชอบหายไป ไม่ใช่แบบวางอยู่เฉยๆแล้วหาย แต่ลดน้อยลงจากกระเป๋าอย่างตกใจ
ทุกๆครั้ง เราคิดนะว่าคงเป็นเรากินเยอะจริงๆแหละ และเป็นคนที่ใช้ตังไม่ค่อยคิดด้วยว่าใช้ไปเท่าไหร่รู้แค่พอต่อสัปดาร์นึง
แต่พอเป็นนานๆเข้าก็เริ่มไม่โอเคละ เพราะมันผิดปกติจริงๆ และสิ้นเดือนแม่ก็มาหามาคุยเรื่องรองเท้า กับกางเกงว่าจะลองสั่งให้เรามาใช้ดู
ตอนนั้นเราก็พึ่งได้เงินจากอามา1400 ใช้มาได้สองวันแค่กับเรื่องกินนะ แต่ดูเหมือนแม่จะไม่ค่อยมีตังเราก็ให้เเม่ไปก่อน100
และเราก็บอกแม่ไปอีก "ถ้าไม่มีอีก ก็มาบอกเราได้นะ" และเราก็ไปอาบน้ำเตรียมไปงานที่ร้านอา พออยู่ที่ร้านเท่านั้น เปิดดูในกระเป๋าเหลืออยู่200 
พยายามไม่ปักใจเชื่อว่าเป็นแม่ตัวเอง แต่ก็คิดไม่ออกจริงๆว่าเงินขนาดนั้นไปตอนไหน แต่ตอนที่แม่มาก็เหมือนไม่มีตังจริงๆ
ถัดมาอีกวันแม่เอารองเท้ามาให้ ของแท้ แบรนด์อะไรไม่รู้ แม่สั่งมา1200 1แถม1 ในหัวตอนนั้นคือคิดเลยนะ ถ้าจะใช้เงิน ฟุ่มเฟือย ทำไมต้องใช้เงินเรา
และทำไมไม่ยอมบอกคือมันเสียความรู้สึก ไม่มีหลักฐานว่าเป็นแม่จริงๆ แต่ทุกครั้งที่แม่มาก็เป็นเเบบนี้ตลอด
เราเองก็ไม่ได้ไปเที่ยวที่ไหนคงไม่ใส่มันอยู่แล้ว  พอมาวันนี้แม่บอกว่าได้บรรจุที่ทำงาน ให้เราถามอาว่าแม่จะยืมเงินไปตรวจร่างกายแล้วจะคืน
เราเองก็เป็นคนขี้เกรงใจอยู่แล้ว ไม่กล้าที่จะพูดตรงๆ และไม่อยากจะทำลายความสัมพันธ์   

แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันหน่อยมั้ย
เผื่อมันจะมีอะไรดีขึ้น