คือเมื่อกี้ใช่ไหมเรากลับมาจากไปกินหมูกระทะกะป้าละเรากะให้พี่สาวช่วยนับตังละเรากะมาสงสัยว่าทำไมพระพิฒเนศในกระเป๋าหายไปไหนเรากะเลยพูดไป พ่อได้มาค้นกระเป๋าหนูป่าว ละหนูกะหาไม่เจอละพ่อกะบอกว่ากุไม่เคยยุ่งกับกะเป๋าเลยละเรากะเดินไปอาบน้ำละพ่อกะพูดกะพี่สาวใช่ไหมว่าหา ไรไม่เจอกะโวยวายไว้ก่อนเหมืออี ...(ชื่อแม่เรา) หนูปะเลยบอกกะมันมีไหมหนูยังไม่เอาออกมาจากกระเป๋าเมื่อวานกะไม่ได้เอาออกมานับตังละเขากะพูดว่าอยุ่ตรงถุงใส่ยางมัดผมละหนูออกจากห้องน้ำมาละหากะไม่มีกะปล่อยไปละเขากะมาบอกอยุ่ตรงนั้นและมันจะหายไปไหนละหนูกะเงียบกะไม่ไปหาก่อนละพี่สาวกะผัวมันกะคุยกันว่าจะย้ายมาห้องพ่อวันไหนละพ่อกะบอกเนี้ยย้ายมาวันที่มันไม่ได้ไปทำงานสิละเขากะมาถามหนูหนุกะกำลังนั่งเก็บอารมอยุ่ละเขามาถามให้พี่สาวถามละหนูกะเริ่มหงุดหงิดแล้วหนูเลยบอกว่าไม่รู้ ละพ่อกะพูดว่าพอถามดีมันตอบไม่รู้ หนูเลยพูดไปว่ากะบอกไปแล้วว่าทำงานวันสุดท้ายวันที่29กะคุยกันไปแล้วละพ่อกะทำท่าจะข้างขวดน้ำใส่หนูละเขากะไล่ให้ไป
นอนห้องพี่สาวละหนูกะบอกไม่ไปละเขากะเค้นให้พี่สาวพาหนุไปนอนด้วยหนูกะบอกว่าไม่ไปกะพนต้องทำงานละพ่อกะพูดว่าเดะกูกะไปรับเองอี...และละหนูบอกหนูไม่ไปละพ่อกะเดินมาละง้างมือจะตบหนุละเขากะบอกไปนอนกลับมันกูเริ่มหงุดหงุดละทำสันดานเหมือนไอ่..(ชื่อพี่ชายเรา)ละหนูกะบอกว่าหนูไม่ไปละพ่อกะเดินมาละง้างตีนกะจะเตะหนูละกะมาดึงสายชาจหนูออกละกะพูดว่าอี..ไม่น่าเกิดมาหรอกน่าโดนกุจับกดน้ำตั้งแต่พี่54แล้วพี่อี... ปล.เรื่อนี้รู้ว่าเรากะผิด