คือตั้งแต่เด็ก เราโดนแม่ทิ้งแล้วพ่อก็เอาเรามาให้ย่าเราเลี้ยงค่ะ แต่ตอนนันพ่อเราติดยา แล้สเคยเข้าคุกไปแล้วตอนเรา อยู่ปอ5 เอาจับใจความนะคะ ตอนเรา5ขวบ ก็อกน้ำที่มันใช้บิดเครื่องทำน้ำอุ่นหายค่ะ ตอนนั้นคือเราโดนโบ้ยคนเดียว เราโดน ย่าเอาหัวเราทุบกับพื้น บีบคอทุบค่ะ แล้วบังคับให้เราพุดออกมา ทั้งที่ตอนนั้นเราก้บอกแล้วว่าไม่รู้  มาเหตุการณ์ ตอนปอ4 พ่อปกป้องเราค่ะ บอกย่าอย่าตีเราเยอะ พอมาป.6 พ่อเป็นคนขู่ฆ่าเราค่ะ ตอนนั้นไม่แน่ใจเรื่องอะไรน่าจะเป็นเรื่องคำพูดนะคะ เราบอกไม่ค่อยมีใครเข้าใจเราเลย พ่อใจร้ายมาก พ่อตบเรา เราแค่อธิบายในบ้านหลังนี้ไม่มีใครฟังเรานอกจากลุงค่ะ พอจะอธิก็หาว่าเราจะสอนเขา เราอ้าง วันนั้นเรานั่งเขียนไดอารี่พ่อเปิดประตูมาพอดี ละเหนกระชากไปอ่านแล้วฉีกค่ะ เป้นไดอารี่ที่เราระบายความรู้สึกต่างไว้ แล้วพ่อก้ตาแดงมากค่ะ ย่าเราเองนั่งมองสนับสนุน บอกทุบให้ตายเลยค่ะ ตอนนั้นทั้งโดนตบโดนเตะน่าเกลียดมากค่ะ ตอนปอ6 เราโดนหนักสุดแล้ว ตอนประถมหนักกว่าช่วงมัถยม มาตอนมัถยมเราพยายามไม่ค่อยไม่ค่อยอะไรนะคะ แต้ราจะโดนบ่อยๆ คือเถียงค่ะ เราพยายามจะอธิบาย เขาว่าเราเถียงตลอดเลยค่ะ เขทบอกเราเป้นเด็กที่ มาก เหตุการณ์ก่อนหน้านั้นช่วงมอสาม เราเอาข้าวไปกินบนห้องบนโต๊ะทำงานค่ะ ( ปล.ย่าเราหัวโบราณพูดไรไม่ได้เลนค่ะ ) เราโดนยาด่าเอาไม้มาตีเลยค่ะ เราแค่บอกว่า ทีคนอื่นกินยังไท่เป้นไรเลย แต่เหมือนเขาจะไม่เข้าใจอ่ะค่ะ เขายังเอามาอ้างว่าพี่เราเรียนจบสุงๆยังมีเวลากินข้าวเลย คือเราเป็นประเภทที่ชอบกินไปทำไป อันเถียงกันอยุ่ยสวเลยค่ะ เรารุ้ว่าไท่คนรพุดอะไรเเต่เราอดไม่ได้เลยค่ะ เราตะคอกขู่ จะเอาไปสถานสงเคราะห์ทุกปีเลยค่ะ มาเรื่องล่าสุดวันนี่คือเรามส้ชุดดำอยู่บ้านค่ะ เราไม่คิดว่ามันจะเกิดอะไรแบบนี้ คือย่ามาเห้นเราตอนกลางคืน ทั้งที่กลางวันเขากเเหนเราใส่ชุดดำแต่ก้ไม่ได่อะไรนะคะพอมาตอนกลาวคืนเขาด่าเราใหญ่เลยค่ะ เขาบอกบ้านถือไปเปลี่ยนเราก็พยายามบอกเขานะคะว่าสีดำคือชุดาุภทพนะ ละเขาก้บ่นยาวเลยค่ะ *เขาเสียงดังมากแล้วแถวบ้านกริบ มันเลยได้ยินหลายบ้านเราอายมากค่ะ เขาโมโหแล้วเอาไม้กวาดมาไล่ตีเราก่อนเราจะเดินหันไปห้องครัว อันนี้เขาเป็นอะไรหรอคะ แล้วเขาก้บอกเลี้ยงเราไม่ไหวแล้วเราไปเรียนแล้วยิ่ง บลาๆๆ พ่อเราเขาก้เห้นดัเห้นวามกับย่าเราตั้งแต่ป 6แล้วค่ะ เหนื่อยมากพุดไรไม่ได้ค่ะ เขาน่ากลัวมากค่ะ วันเสาเราจ้อวตื่นหกโมง ทั้งที่จัน-ศุก้รากลีบมาทำงานนอนดึก เขาบอกเราทำร้ายจิตใจเขา เพราะเราพยายามอธิบาย แต่ความหมายของเขาคือเถียงแหละค่ะ เขาบอกเราขี้เกียจ ปกติเสาอาทิต เราเป้นคนซักผ้าทำในบ้านทั้งหมดเลยค่ะ เราโดนด่ารุนแรง โดนทำกริยา แบบรุนแรงใส่ เราเองสภาพจิตใจไม่ไหวเลยค่ะ เขาบอกเขาเสียใจที่เอาเรามาเลี้ยง เีาเป้นเด้กรุ่นใหม่ที่เปิดโลดแล้วพยายามดึงเขาไปด้วย แต่เขาโบราณเกินไปอ่ะค่ะ เราคิรดว่าเราจะทนนะคะ แล้วพอโตขึ้นเราจะไท่นับเขาเป้นพ่อค่ะ เราพยายามจะพูดกับพ่อในสาย เราพุดไม่ได้เลนค่ะหนักกว่าเดิมอีก ไม่ไหวเลยค่ะ555555555  เรทพยายามเรียนไม่เคยติดศูนย์ ได้ท้อปไปแข่งเพื่อให้เขาภูมิใจ แต่เขาไม่เคยมองว่ามีค่าเบยหรอคะ บอกเราทำร้ายเขา บอกเราชอบเอาตัวอย่างบ้านนุ้นบ้านนี้ เราแค่อยากเป้นคัวขอวตัวเองในาายตาเขาบ้าง เาอยากมีครอบครัวที่รักเราจริงๆ  ( เราเกิดมาเพราะความผิดพลาดค่ะ แม่ก็ทิ้งเรา เคยเอาเราไปปล่อยตลาดตอนเด็กค่ะ )