เหนื่อยกับชีวิตจังเลยค่ะ เราอายุแค่14 แต่ต้องมาเจอปัญหาหลายๆอย่าง บางทีปัญหามันเกิดจากเรา ทำให้คิดว่าเราคือตัวปัญหาของทุกๆอย่าง ตอนนี้หาเซฟโซนไม่เจอแล้วค่ะ เหลือแค่แม่คนเดียว พี่สาวเรากล้าพูดตรงๆถ้าไม่โอเคอะไร ส่วนเราไม่กล้าอะไรสักอย่าง เลยต้องเก็บไว้แล้วค่อยไปแอบร้องไห้เอาในห้องน้ำ โดนมองข้ามความรู้สึกจากคนรอบข้างบ่อยๆ  เราก็ใจดีกับทุกคนตั้งเยอะ แล้วทำไมทุกคนๆม่ใจดีกับเราบ้างเลย  เกืดเป็นเรานี่ห่วยแตกจริงๆ ไม่อยากเกิดมาเลยค่ะ บางคืนก็ภาวนาให้ตัวเองหลับไปแล้วไม่ต้องตื่นขึ้นมา ไม่อยากให้ตัวเองต้องเสียใจ พิมไปก็น้ำตาคลอ655555ใครที่เหนื่อยอยู่ก็สู้ๆนัะคะ มีอะไรไม่สบายใจก็แสดงออกไป อย่าเป็นเหมือนเราเลยค่ะ ขอให้ทุกคนมีวันที่ดีนะคะ