เรื่องมีอยู่ว่าเราสนิทกับพี่คนนึง พี่เขาดีกับเราทุกอย่าง แล้วก็คุยเล่นกันมาทุกวันแล้วพอเขาบอกรักเรา เรากลับปฏิเสธไป โดยให้เหตุผลว่าเราคิดกับเขาแค่พี่ชาย แล้วเขาก็ไม่ทักไม่คุยกับเราเลย มีบ้างที่เขาทักมาให้ดูว่าเขาคุยกับคนนี้อยู่ แล้วพี่เขาก็อวยคนนนั้นว่าน่ารักมากแบบนั้นแบบนี้ ทำให้เรารู้สึกนอยด์ๆ แต่พยายามไม่คิดอะไร  ซึ่งในช่วงเวลาที่เขาหายไป เรารู้สึกแปลกๆ รู้สึกคิดถึงช่วงเวลาที่ผ่านมา แล้วบางทีก็เผลอคิดไปถึงอนาคตว่าถ้าเราได้อยู่กับเขาชีวิตคงจะเป็นแบบนี้ๆๆๆๆ ซึ่งถามว่าเสียใจมั้ยก็คิเสียใจมากที่ปฏิเสธไป แต่ก็ยังไม่รู้ใจตวเองเลยว่าแบบนี้เรียกว่ารักเขามั้ย(เคยคุยกันมา3ปีแล้วเลิกไป แล้วก็มีวนเวียนอยู่ด้วยกันตลอด เราก็ไม่รู้ใจตัวเอง จริงๆเราไม่ได้อยากปฏิเสธแต่เรากลัว ว่าเราจะทำเขาผิดหวังในตัวเรา รวมทั้งฐานะเราก็ต่างกัน เราเลยกลัวไปหมด กลัวจะดึงเขามาเสียอนาคตกับเรา)