คือ หนูเพิ่งขันม.1อะค่ะ แล้วตั้งแต่เปิดเทอมมาหนูไม่มีเพื่อนเลย  ด้วยความที่ว่าหนูเป็นคนหน้านิ่งๆด้วยแหละมั้ง แบบไม่ยิ้ม เฉยๆ สีหน้าเหมือนคนหงุดหงิดตลอดเวลาอะค่ะ แล้วหนูเป็นคนเงียบๆด้วยถ้าไม่มีใครถามหนูก็จะไม่พูด แรกๆหนูก็คิดในแง่ดีว่า เนี้ย ไม่มีเพื่อนก็ไม่เป็นไรเราอยู่คนเดียวได้เดี๋ยวสักพักก็มีเอง   แต่พอนานๆเข้าหนูก็รู้สึกว่าทั้งห้องเหมือนจะเกลียดหนูหรืออะไรกันก็ไม่รู้ รร.หนูจะเป็นรร.ที่ต้องเดินเรียน พอไปเรียนวิชาไหนวิชาหนึ่งมันจะมี 2-4 ที่นั่ง เวลาหนูไปเลือกโต๊ะไรงี้ หนูก็จะได้นั่งคนเดียวตลอดแบบไม่มีใครอยากนั่งด้วย ถ้ามีเขาก็จะถอยโต๊ะไปห่างๆ ไม่ก็ไปอยู่กับคนอื่น

หนูก็เอาไปนั่งคิดนะว่าทำไมเขาไม่นั่งกับเรา เรื่องกลิ่นตัวก็ไม่น่าใช่ เพราะหนูอาบน้ำฉีดน้ำหอมตลอด  หรือว่าทรงผมแต่มันก็ไม่ได้พรุงพรังขนาดนั้น  ส่วนหน้าหนูก็มีสิวนิดหน่อยก็ไม่ได้ดูแย่ขนาดนั้น แต่ทำไมเขาไม่นั่งกับหนู?
พฤติกรรมหนูก็ปกติเหมือนนักเรียนทั่วไป  เวลามีคนทักก็ตอบกลับแล้วยิ้มให้แต่พอหนูตั้งคำถามอะไรสักอย่างเช่น    "จะไปไหนหรอ" ไรงี้ เขาก็จะแบบทำหน้าเหมือนหงุดหงิดแล้วเมินใส่อะค่ะ น้ำเสียงหนูก็พูดโทนที่มันก็น่าจะดูอ่อนโยนนะ
หนูลองปรับตัวแล้วปรับตัวอีก เฟรนลี่ขึ้น ยิ้มเยอะขึ้น แต่จนถึงตอนนี้หนูก็ยังไม่มีเพื่อนสักที หนูก็ไม่ได้ไปทำอะไรให้ใครนะคะ  พอลองถามคนในห้องก็ไม่มีใครตอบ หนูทั้งพยายามช่วยทำงาน การบ้าน ฯ
ตอนช่วยเขาก็คุยด้วยปกติแต่พอช่วยเสร็จเขาก็ทิ้งหนูไปเลย
คือเขามองหนูเป็นแค่เพื่อนร่วมห้องหรือเป็นแค่สิ่งของที่ใช้แล้วก็ทิ้งๆขว้างๆ  คือหนูอยากรู้ว่าทำไมเขาถึงไม่อยากเป็นเพื่อนกับหนูแล้วหนูต้องทำยังไงถึงจะมีเพื่อนกับเขาสักที?