มีอยู่ครั้งนึงผมเดินออกจากโรงเรีนยเพื่อจะกลับบ้านกับผู้หญิงคนหนึ่งพวกเราสนิทกันมากจนเรียกว่าแฟนได้เลยแต่มันมีอยู่ครั้งนึงที่ผมออกมารอผู้หญิงคนนี้หน้าโรงเรียนเพราะเธอคนนั้นเขาบอกว่า"วันนี้ออกช้านะมีธุระในโรงเรียน"ซึ่งทางกลับบ้านของเรานั้นทางเดียวกันอยู่แล้วผมเลยตีดสินใจยืนรอตรงนั้นไปซักแปบนึงแต่เวลาผ่านไปไม่นานเธอคนนั้นได้เดินออกมาแล้วเจอผมเขาไม่พูดอะไรมากเขารีบที่จะเดินออกไปจากผมให้เร็วที่สุดในที่ผมกำลังสงสัยผมก็ได้ถามเธอคนนั้นไปว่า"จะรีบไปไหน"ซึ่งเขาก็ไม่ได้ตอบอะไรได้แค่หันหนามาแล้วเดินออกไปแต่พอผมกลับบ้านมาผมได้ทักเธอคนนั้นไปแต่คำที่เขาตอบกลับมาคือ"รำคาญอย่ามาตอแยได้ป่ะต่อไปนี้ไม่ต้องมารอหน้าโรงเรียนแล้วนะ".......จากคำนี้โดนพิมพ์ลงผมก็ไม่เคยเจอเขาอีกเลยและได้เข้าไปส่องเฟสของเขาเห็นแม่ของเธอคนนี้โพสว่า"ลูกอายุยังน้อยทำไมรีบหายไปจากแม่เร็วจังแม่คิดถึงลูกนะ"พร้อมกับสถานที่วัดที่ได้เป็นงานศพ ผมได้ไปในเวลาที่เธอคนนี้อยู่กำแพงและกำลังรอแม่ของเขามาหาอีกครั้งผมได้กลบบ้านมาร้องไห้อยู่คนเดียวคนนี้เป็นคนที่ผูกพันธ์มากที่สุดแต่เขากลับจากไปกับคำพูดที่เสียใจ........