หวัดดีครับผมก็เป็นคนฮาเฮเเต่เวลาเรียนผมไม่ค่อยรู้หรือว่าโง่เลยนะเเละผมก็มีเพื่อนที่เรียนเก่งประมาณ3-5คนเขาเรียนเก่งหมดเลยเเต่ผมเรียนก็ไม่เก่งเวลาผมจะถามอะไรเขาก็ชอบหนีไปที่อื่นเเละเมื่อมันว่างๆหรือวันอะไรเขาก็จะชวนผมผมก็อยากไปเพราะถ่าไปจะได้มีความสนิทกับเพื่อนมากขึ้นเเละกลับกันตรงกันข้ามผมพยยามเลี้ยงเขาเล็กๆน้อยๆเเละเขาก็พูดขอบคุณผมก็คิดในหัวว่าเออน่าจะได้เป็นเพื่อนสนิทกันเเน่ๆ คือเรื่องที่ไปเที่ยวเนี่ยเขาคุยกับผมเยอะมากๆเเต่พอไปโรงเรียนเช่นวิชาคณิตครูไห้เเก้คำตอบผมก็เป็นคนโง่เรื่องคณิตด้วยผมก็ไม่รู้เลยไปถามเพื่อนที่ไปเที่ยวด้วยกันว่าข้อนี้ทำยังไงสอนหน่อยว่สเอาเลขนี้มาทำยังไงมาบวกลบคูญหารยังไงเเต่เขาก็บอกไปหาคนเดียวเเละผมก็บอกเห้ยกรูเป็นเพื่อนสนิท
นะเว้ยเเละมันก็บอกว่าไครเพื่อนสนิท
คือผมได้ยินคำนี้ก็ทำไห้ผมดูเครียดดูเศร้าไม่ค่อยอยากเล่นกับไครเเต่เมื่อผมเล่นกับเขาตอนเช้าเขาก็เล่นด้วยเเต่พอตอนเรียนหรือตอนกลางวันหรือตอนเย็นผมพาเขามานั่งด้วยตอนเลิกเรียนเเต่เขาก็ไม่เคยมาหาผมเลยผมก็รู้สึกเสียใจอยู่นะที่ผมเลี้ยงเขาไปเเต่ผมไม่เคยได้ความสุขกลับไม่เลยเเบบนี้ครวเรียกว่าเพื่อนไหมครับเเละตอนเรียนคณิตผมถามเขาเขาก็ไม่สนใจหรือว่าเหมือนผมไม่ได้อยู่ในสายตาเข้าอะครับผมพยยามไม่พูดคุยกับเเต่ผมไปพูดกับเขาทำไมไม่รู้นะช่วยตอบหน่อยครับ ผมร้องไห้ตลอดเลย
เรื่องเพื่อนที่คิดว่าสนิทหรือไม่สนิท