เรื่องมีอยู่ว่า ตั้งเเต่ม.1-6เราสนิทกันมาก เเต่พอเราเรียนจบกัน เขาก็ไม่เคยติดต่อเราอีกเลย มีเเต่เราที่ทักเขาไป เวลาเห็นเขาลงสตอรี่  มีเเต่เราที่ถามเขาว่า้ป็นยังไงบ้าง เเต่เขาไม่เคยถามเรากลับเลย เราทักไปหลายต่อหลายครั้ง เราก็ถามเขาตลอดว่าเป็นยังไงบ้าง เเต่เขาไม่เคยถามเรากลับเลย เขาไปเรียนบริบาลมีเพื่อนเก่าไปด้วยกัน3คน เขาเลยมีเพื่อน  สนิทกันพอสมควร  ส่วนเราเลือกไปเรียนมหาลัยเลยยังไม่มีเพื่อน ทุกๆวันเวลาที่เราเห็นเขาลงสตอรี่ เราก็จะไปกดหัวใจบ้าง ฮ่าๆ ว้าว สลับกันไป เเต่เขาไม่เคยกดให้เราเลย เวลาลงสตอรี่   เขาก็ไม่เคยเเท็กเราเลย เราน้อยใจมาก เเต่เวลาที่เราลง เราจะเเท็กเขาตลอด  เวลาเราไปเห็นเขาลง สตอรี่ หรือ กดรักให้คนอื่นๆ เรารู้สึกว่าเราเสียใจ เเละน้อยใจมากๆ เวลาเขาชวนเราไปไหน เราจะไปตลอด เเต่พอเวลาเราชวนเขา  เขากลับไม่ไป เราเลยได้เเต่เก็บความน้อยใจนี้เอาไว้   มันไม่ได้เกิดขึ้นเเค่ครั้งเดียว เเค่ว่ามันเกิดขึ้นหลายครั้งมาก เขาชอบบอกว่าที่บ้านไม่ให้ไปทั้งๆทืยังไม่ได้ขอ เราเป็นคนมีเพื่อนน้อย เวลาที่เห็นคนอื่นๆ ไปเที่ยวกัน เราก็อยากไปบ้าง  กับเพื่อนเราให้เต็ม100 เเต่เรารู้สึกว่าเราไม่ได้มันกลับมาเลย

เพื่อนๆพอมีคำเเนะนำ  หรือ มีวิธีทำให้เราเลิกเเคร์เขามั้ยคะ ทุกวันนี้เราเครียดมากเลยค่ะ