รุ้สึกตัวเอง มาสักพักแล้ว คะ ตั้งแต่ พาตัวเอง มาเจออีกโลก ใบหนึ่ง ทีแรกคิดว่า เป็นเพราะ คนรอบข้าง เลยทำให้เรา เป็นแบบนี้ แต่ตอนนี้ คนรอบข้างก็ไม่มีแล้ว แต่เรา ยังเป้นนิสัยสันดาน นี่อยู่ ที่ชอบสร้างปัญหา ไม่ว่าอยู่ ตรงไหน เราจะมีปันหาอยู่ๆ เรื่อยๆ
ั้งปัญหาเล็กใหญ่ จนตอนนี้ ปันหาแทบทุกเรื่อง ที่เราพยายามแก้ มันมาเรื่อง ตลอดชีวิต ตั้งแต่มีครอบครัวมา ทำทุกอย่าง ที่ทำให้ครอบครัวอยู่รอด ทำเพื่อคนรอบข้าง ทุกสังคมครอบครัว พี่น้อง ที่ทำงาน ยอมทำทุกอย่าง เพื่อเราได้อยู่จุดนั้น ได้ จนลืม ไปว่า บ้างสิ่งที่ทำ ตัวเองจะเละเทะแค่ไหน .... แต่ตอนี้ มันทำให้คิดว่า ไม่อยากอยู่เพื่อแก้ ปันหาเหล่านี้แล้ว อยากจบ เพื่อไม่อยากให้ คนรอบข้างต้อง เป็นทุกข์ ไปแบบนี้ อีกคะ อาจจะดู ว่าคำพูดนี้ เห้นแก่ตัว ที่จะหนี้ไปตาย ... แต่ คิดแล้ว ว่า มันเสียหายน้อย กว่า ถ้าเรายังอยู
ตอนนี้ รุ้สึกตัวเองว่าเป็น ตัวปันหา กับทุกที่ แล้วคะ
ั้งปัญหาเล็กใหญ่ จนตอนนี้ ปันหาแทบทุกเรื่อง ที่เราพยายามแก้ มันมาเรื่อง ตลอดชีวิต ตั้งแต่มีครอบครัวมา ทำทุกอย่าง ที่ทำให้ครอบครัวอยู่รอด ทำเพื่อคนรอบข้าง ทุกสังคมครอบครัว พี่น้อง ที่ทำงาน ยอมทำทุกอย่าง เพื่อเราได้อยู่จุดนั้น ได้ จนลืม ไปว่า บ้างสิ่งที่ทำ ตัวเองจะเละเทะแค่ไหน .... แต่ตอนี้ มันทำให้คิดว่า ไม่อยากอยู่เพื่อแก้ ปันหาเหล่านี้แล้ว อยากจบ เพื่อไม่อยากให้ คนรอบข้างต้อง เป็นทุกข์ ไปแบบนี้ อีกคะ อาจจะดู ว่าคำพูดนี้ เห้นแก่ตัว ที่จะหนี้ไปตาย ... แต่ คิดแล้ว ว่า มันเสียหายน้อย กว่า ถ้าเรายังอยู