จะว่าผมชอบยุ่งเรื่องชาวบ้านก็ได้ไม่เป็นไร ผมจะเรียกเพื่อนผมแทนว่า จี ล่ะกัน ผมได้ยินเรื่องราวจากภายในครอบครัวจีมา จีบอกว่าตอนยังเด็กมีฐานนะค่อนข้างดีจ่ายใช้ได้ปกติไม่ขาดไม่เกิน จนมีมาวันนึงน้องของพ่อ ได้ไปกู้เงินมาหลายล้านบาทจนเจ้าหนี้ตามขู่จะฆ่าน้องพ่อของจี พ่อก็เข้าไปช่วยจ่ายหนี้เพราะกลัวน้องตัวเองจะตายพอทำอย่างงั้นกลายเป็นว่าน้องหนีหายไปทิ้งหนี้ใว้ให้ครอบครัวจี จากนั้นรายได้ครอบครัวน้อยลงย้ายโรงเรียนบ่อย พอจีจะไปต่อ ป.ตรี ก็โดนห้ามเพราะไม่มีเงินจ่ายค่าเรียนที่มหาลัย จีก็แอบสมัครมาจนติดมหาลัย ครอบครัวก็ทำอะไรไม่ได้เพราะมาลูกมาสมัครแล้ว จีจึงต้องยื่นกู้กยศ. เพื่อที่จะได้จ่ายค่าเรียนและมีเงินใช้ในแต่ล่ะเดือน แต่ชีวิตไม่ง่ายขนาดนั้น อันนี้จากข้อความจีพิมพ์มา
แม่อยากให้เค้าเก่งกว่าแม่ แต่แม่ไม่เคยคิดที่จะสอนอย่างถูกต้อง ไม่ใช่ไม่สอน แต่สอนตอนที่ทำอะไรไม่ได้ 
ตอนมีโอกาสไม่เคยคิดจะสอนไม่เคยคิดจะทำให้เข้าใจเลย เปรียบเทียบแต่กะตัวเองในอดีต เปรียบเทียบแต่กะคนอื่น
 บอกทำไมเป็นไม่ทำนั้นแบบนี้ ทำไมไม่ทำแบบนี้
 เค้ายิ่งฟังยิ่งเครียด 
แม่ชอบพูดว่า
แม่:ตอนฉันเด็กๆ แม่ฉันไม่เห็นสอนอะไรฉันสักอย่าง แต่ทำไมฉันทำได้ แกเป็นลูกฉันแกได้เซลล์ได้เลือดเนื้อฉันไป
ทำไมแกไม่เก่งกว่าฉัน แกต้องเก่งกว่าฉันสิ
จีได้แต่ได้แต่มาแอบนั่งกอดหมาหลังบ้าน ไม่ก็มาร้องไห้ในห้องน้ำแล้วเปิดน้ำแรงๆกลบเสียงร้อง 
ทุกวันนี้จีเวลาไปเจอพ่อถ้าเค้าทำอะไรพลาดพ่อก็จะพูดว่านี่หรอสมองเด็กเรียนปริญญา จะเรียนไปทำไมออกมาทำงานยังดีกว่า
พอตั้งใจเรียนก็บอกว่าทำไมไม่คิดจะหาทางช่วยเหลือที่บ้านบ้าง เรียนเก่งแต่ทำอะไรไม่ได้จะเรียนทำไม พอตั้งใจเรียนก็บอกทำไมไม่คิดจะขายของหาเงิน
จีน้อยใจชีวิตทุกวันเลย โดนด่าแบบดีมาตั้งแต่เด็กเลยก็ว่าได้ 
จริงๆเยอะกว่านี้ สั้นๆง่ายๆ ผมจะช่วยจียังไงบ้าง ผมได้แค่ช่วยคุยกับจี ปลอบจี