ความเคลื่อนไหววันที่ 2
17.00 น. ณ พระราชวังดานูป

เจ้าชายปารีสแห่งโอดานขอเข้าพบเจ้าหญิงวิมลลักษณาแห่งดานูปเป็นการด่วน
ตอนแรก เจ้าหญิงวิมลลักษณาจะไม่ยอมให้พบ แต่สุดท้ายก็เปลี่ยนพระทัย
เจ้าชายปารีสเดินทางมาพบ ณ โถงจตุรัส พระราชวังดานูป
พอมาถึงโถง ทรงเห็นเจ้าหญิงวิมลลักษณายืนหันหลังให้
สักครู่หนึ่ง เจ้าหญิงจึงหันมา

การได้พบสบตากันครานี้ ทำให้จิตใจของเจ้าชายไหวหวั่นมาก
แต่เจ้าหญิงทรงนิ่ง แววตาไม่ตระหนกสิ่งใด ทรงเอ่ยขึ้น
"ท่านมีธุระอันใด"
เจ้าชายจึงถามขึ้น
"ทำไมท่านจึงทำตามคำร้องขอของรัฐบาลเรื่องส่งราชองครักษ์จากวังทั้ง 7
ไปตามที่ร้องขอ"
"มันเป็นเงื่อนไขที่เราให้ไว้กับรัฐบาล"

"ข้าไม่เห็นด้วยเลย" เจ้าชายพูดออกไป
"จงบอกเหตุผลของท่านมา"
"คือ ... เราควรปล่อยให้เรื่องพวกนั้นเป็นธุระของพระราชวังวริศรา"
"นั่นก็เรื่องนึง แต่เงื่อนไขที่เราให้ไว้กับรัฐบาลก็เรื่องนึง มันคนละเรื่องกัน"

เจ้าชายเริ่มมีน้ำเสียงไม่พอใจ "แต่เรามีอำนาจตัดสินใจว่าจะกระทำหรือไม่กระทำก็ได้"
"แต่เราต้องทำตามเงื่อนไขที่ให้ไว้"
เจ้าชายเริ่มเดือดดาล "แต่เราสูงกว่าพวกมัน จึงไม่ควรให้พวกมันมาสั่งเรา"
"วังทั้ง 7 ต้องทำตามเงื่อนไขที่ให้ไว้กับรัฐบาล" เจ้าหญิงทรงยืนยัน
"ถ้าหมดธุระแล้ว ข้าขอตัว" เจ้าหญิงทรงหันหลังและกำลังเดินออกไป

เจ้าชายเห็นเพียงด้านหลังของชุดราตรีสีขาวกับผมที่ยาวมาถึงกลางหลัง
"แล้วเรื่องของเราล่ะ น้องหญิง"
เจ้าหญิงทรงชะงัก แล้วพูดโดยที่ไม่ได้หันกลับไป
"จะไม่มีคำว่า ... เรื่องของเรา ... อีกต่อไป" พูดจบก็ทรงเดินจากไป

19.00 น. ณ ร้านแครอล

นาถรพีเดินมาอย่างมีความสุข เธอได้แต่คิดในใจว่า
"วันนี้ฉันจะเอารูปแห่งความสุขของจักรพันธ์มาให้แกดู
แกจะได้รู้สักที นังจินตหราว่าเขาลืมแกแล้ว เขาอยู่ได้โดยไม่มีแก
เลิกฝันได้แล้วนังโง่ แล้วต้องเจียมกะลาหัวได้แล้วว่าวันนี้แกไม่มีใครแล้ว"

พอเดินเข้ามาในร้าน นาถรพีหันรีหันขวาง แต่ก็หาจินตหราไม่พบ
เธอจึงถามพนักงานในร้าน คำตอบที่ได้ทำให้เธอแทบคลั่ง
"จินตหราไปอยู่ที่วิลล่าพาเลซแล้ว เขาจะไม่กลับมาทำงานที่นี่อีก"
"ไม่" นาถรพีตะโกนเสียงดัง แล้วเริ่มทำลายข้าวของ จนพนักงานต้องมาช่วยกัน
จับตัวไว้

เธอได้แต่ตะโกนร้อง "ไม่ ... มันต้องไม่เป็นแบบนี้ ... เป็นไปไม่ได้"

20.00 น. ณ ห้องผาเดือนเตือนตา ภูผาเมฆ ในส่วนของป่าเดือนพันดาว
สถานที่จัดงานกาล่าดินเนอร์ในคืนนี้

เป็นงานกาล่าที่คนแน่นมาก ทางภูผาเมฆได้เปิดงานด้วยวงดนตรีวัยรุ่น
ที่มีชื่อว่าเจน เป็นวงที่ถูกอกถูกใจวัยรุ่นของโสฬสมาก วงประกอบไปด้วย
วัยรุ่นชาย 4 คนที่เล่นดนตรีเอง พวกเขาแต่งเพลงกันเองอีกด้วย นักร้องนำ
ร้องได้ดีสุด ๆ นับเป็นออเดิฟที่ดีมาก

พอถึงเมนคอร์ส ก็เป็นการเดินแบบของนายแบบ 10 คน + 4 หนุ่มจากวิลล่าพาเลซ
นายแบบ 10 คนเดินออกมาก่อน แค่นี้ก็เรียกเสียงฮือฮาแล้ว เพราะเป็นนายแบบ
ระดับ top ของโสฬสทั้ง 10 คน ค่าตัวก็แพงมาก ๆ 

พอนายแบบทั้ง 10 คนเดินจนครบ คนที่ออกมาก่อนก็คือธนัช เขามาด้วยชุดสูทสุดเท่
มาดเนี๊ยบ หล่อนิ่ง จนทำให้สาว ๆ หลงใหลได้ปลื้ม เขาเดินแบบได้ดี ทำให้เขาดูดีมากขึ้นไปอีก

คนที่เดินต่อมาคือจักพรรดิ เขามาในชุดกีฬาที่ทะมัดทแมง สวมเสื้อยืดสีขาวสุดเท่
กับกางเกงกีฬาที่ดูดีมาก ๆ ถึงสวมเสื้อยืดแต่ก็จะเห็นกล้ามอกของเขาชัดเจนมาก
สาว ๆ กรี๊ดแทบสลบ 

คนต่อมาก็คือจักรพันธ์ เขามาในสูทสีเข้ม ความหล่อเปล่งประกายมาก 
เขาหล่อคม ความหล่อของเขาคลาสสิกสุด ๆ การเดิน ท่วงท่าสง่างาม
แมนทุกกระเบียด ทำให้สาว ๆ หายใจไม่ทั่วท้อง

คนสุดท้ายคือจักรภพ พอเดินออกมา คนในงานก็ส่งเสียงกันลั่น
เพราะเขามาในชุดกางเกงว่ายน้ำสุดเท่ ไม่สวมเสื้อ
เวลาเห็นหนุ่มผมยาว หล่อคม มาดเท่ กับกล้ามแกร่ง ๆ ลีน ๆ 
มันทำให้สาว ๆ ขาดใจตายได้เลย หลายคนกรี๊ดสุดเสียง
เนื่องจากมีการ live สดด้วย ยอดบริจาคจึงขึ้นไม่หยุด

concert ปิดท้าย สร้างความ surprise กันแบบสุด ๆ เพราะไม่มีใครรู้เลยว่า
คนที่จะมาร้องเพลงคือจักรภพ เขาออกมาด้วยการนุ่งกางเกงยีนส์กับ
เสื้อยืดสีขาว มองแล้ว เท่มาก ๆ 

"สวัสดีแขกผู้มีเกียรติทุกท่านครับ คืนนี้หวังว่าทุกท่านจะมีความสุขกับงานของเรานะครับ
ตอนนี้ผมมีเพลงแรกจะมานำเสนอครับ คาดว่าน่าจะชอบกันนะครับ"

"จบไปแล้วนะครับสำหรับเพลงแรก เป็นไงบ้างครับ โอเคไหมครับ"
"โอเค"
"ก็น่าจะมีความสุขกันนะครับ มาฟังเพลงที่สองกันเลยครับ เพลงนี้ผมชอบมาก ๆ เลย
ลองฟังกันดูนะครับ"


ผ่านไปแค่สองเพลง แต่สาว ๆ กรี๊ดหนักมาก
"จบไปอีกเพลงแล้วนะครับ เป็นไงบ้างครับ ... ตอนนี้จะขอเปลี่ยนบรรยากาศบ้างนะครับ
เพิ่มความคึกคักกันนิดนึง ลุกมาเต้นกันได้นะครับ"

"เต้นกันน่ารักมากครับ โดยเฉพาะโต๊ะนี้ครับ น่ารักที่สุดครับ 
แล้วก็มาถึงเพลงสุดท้ายแล้วนะครับ ขอฝากเพลงนี้ไว้ในใจด้วยนะครับ
Won't Go Home Without You"

"คืนนี้ในส่วนของผม ต้องลากันแล้วนะครับ พรุ่งนี้พบกันใหม่ครับ
พรุ่งนี้ ใครอยากมาถ่ายรูปด้วยเชิญได้เลยนะครับ"

22.00 น. ณ วิลล่าพาเลซ 

มีหลายคนมาแจ้งให้ศรีจิตราทราบว่าสิงหราชได้หายตัวไป
รปภ.อีกสองคนคือเจมส์กับลูคัสก็หายตัวไปเช่นกัน 
หลายคนสันนิษฐานว่าไปอยู่ที่ตึกของคุณวรรณา
ข่าวลือหนาหูว่ามีเซ็กหมู่เกิดขึ้นที่นั่น ทำให้ศรีจิตราต้องขึ้นไปตรวจสอบ

แต่พอผลักประตูห้องเข้าไป สิ่งที่เห็นก็คือสิงหราชไม่ได้สวมเสื้อ
ยืนเอามือประสานไว้ที่ท้ายทอย เจมส์กับลูคัสต่างเอาเข็มขัดฟาดที่หน้าท้อง
แผงอกและแผ่นหลังของเขา โดยมีวรรณานั่งชมอย่างมีความสุข
พอทุกคนเห็นศรีจิตรา ทุกคนมีสีหน้าเหมือนกับเห็นผี

ศรีจิตรานั่งบนโซฟา ส่วนสิงหราช เจมส์และลูคัสขอนั่งคุกเข่าบนพื้น
"ฉันเดาว่าน่าจะเป็นรสนิยมทางเพศบางอย่าง แต่อาจจะต้องระมัดระวัง
ในบางประเด็น เอาเป็นว่าพรุ่งนี้ ฉันจะแจ้งไปว่าสิงหราชย้ายมาที่นี่
เพราะต้องมาวางแผนการเก็บกระเป๋าแบรนด์เนมต่าง ๆ
ส่วน รปภ.สองคนถูกเรียกมาเพื่อช่วยวางแผนจัดสวนลอยฟ้าที่ตึกนี้

เรื่องนี้ฉันจะไม่บอกใคร โดยเฉพาะจักรพรรดิ แต่พวกคุณต้องคุยกันว่า
เรื่องที่พวกคุณทำอยู่ มันจะไปต่ออย่างไร ต้องคุยกันดี ๆ ทำความเข้าใจ
ซึ่งกันและกัน มีเท่านี้แหละที่ฉันพอจะแนะนำได้"

23.00 น. ณ ภูผาเมฆ

เมื่อมีกัน 4 คน ก็ต้องแยกห้องนอนเป็นสองห้อง แน่นอนว่าธนัชนอนกับจักรพรรดิ
ส่วนจักรพันธ์นอนกับจักรภพ เนื่องจากเป็นเตียงเดี่ยวแบบไซต์ใหญ่
ทั้งคู่จึงนอนด้วยกัน ทั้งจักรพันธ์และจักรภพไม่ได้สวมเสื้อ
ไม่นานนัก จักรภพก็เอ่ยขึ้น

"พี่ครับ ผมมีเรื่องจะสารภาพ"
"เรื่องอะไรไอ้เสือ"
"คือ ... เออ ... ผมกับศรีจิตรารักกันครับ"
"ไปรักกันตอนไหนวะเนี่ย ไหน เล่ามาให้ละเอียดเลย"
จักรภพเล่าทุกอย่างให้พี่ชายฟัง

จักรพันธ์เลยถือโอกาสไลน์หาศรีจิตรา
"ไอ้ภพมันบอกผมแล้วนะ เรื่องคุณกับมันน่ะ ยินดีด้วยนะครับ"
ศรีจิตรารู้สึกดีที่จักรพันธ์รู้สักที เธอจะได้มีโอกาสใกล้ชิดจักรภพมากขึ้น