สวัสดีเราไม่รู้จะพูดกับใคร อึดอัดมาก ครอบครัวไม่ได้อบอุ่นสำหรับทุกคนจริงๆ เราอายุ15-16โตมายังหาความสุขไม่เจอเลย ไม่อยากอยู่แล้ว ไม่อยากมีชีวิตต่อไม่รู้ทุกวันนี้อยู่ไปเพื่ออะไร พ่อแม่แยกทางกัน โตมากับปัญหาต่างๆในครอบครัว พ่อก็ชอบประชด แม่ก็ใช้แต่อารมณ์ แม่ห่วงทุกคนรอบข้างที่ยกเว้นคนใกล้ตัว เราโดนพ่อทำให้ฝั่งใจและเป็นแผลในใจหลายๆเรื่อง เป็นปมเลยก็ว่าได้ เรามีพี่น้อง3คน เราเป็นคนกลาง พี่สาวมีครอบครัวที่ดีและอบอุ่นไปแล้ว น้องชายยังเรียนอยู่ประถมต้น ส่วนเราอยู่ปวช.1 น้องอยู่กับพ่อ ส่วนเราอยู่กับ แม่ก็ไม่ค่อยจะสนใจ ทำงานหาเงินเองตั้งแต่13-14 ไม่อยากอยู่บ้านเพราะพ่อแม่ชอบทะเลาะกันเลยชอบไปบ้านเพื่อน กินเหล้า ดูดบุหรี่ เลยดูเกเรในสายตาทุกคนในครอบครัว จนกระทั่งพ่อกับแม่เลิกกันน้องก็ไปอยู่กับพ่อ แต่ดูเหมือนทุกคนจะรักน้องมากกว่า เราใช้ชีวิตแบบโดดเดี่ยวมาก ทั้งๆที่ภายนอกเราดูสดใส เป็นเด็กร่าเริง แต่พอเราอยู่คนเดียวเราก็โครตจะอ่อนแอ มีอะไรน้องหมด น้องได้ทุกอย่างที่ตอนเด็กเราไม่เคยจะได้ ทั้งๆที่ตอนนั้นก็มีเงินกัน แต่ให้เหตุผลว่าประหยัด ตอนนี้จะมีหรือไม่มีน้องจะต้องได้ แต่เรารักน้องพี่และแม่มากนะ อีกใจไม่อยากให้น้องไปอยู่กับพ่อ เพราะกลัวน้องจะโดนแบบเราตอนเด็กๆ เราโดนพ่อตีจนไม้กวาดหักตอนอนุบาล2 เพียงเพราะร้องหาแม่และคิดถึงแม่ ตอนนั้นแม่ไปเฝ้าลูกของพี่ที่โรงพยาบาล เราจะได้ขึ้นใจและฝั่งใจสุดๆ เราไม่เข้าใจ เราพยายามทุกอย่างจะให้เราดีและเก่งในสายตาคนในครอบครัว แต่มันแย่ไปหมดเลย เราเหนื่อยแล้ว ถ้าชาติหน้ามีจริงก็ไม่อยากเกิดแล้ว ตอนนี้แม่ก็ไม่ค่อยอยู่บ้าน ทิ้งเราไว้คนเดียวเป็นอาทิตย์ แต่ถ้าน้องอยู่เขาก็ไม่ออกไปไหน โดยให้เหตุผลว่าอยู่เป็นน้อง อยู่กับน้อง แล้วเราล่ะ? ขนม น้ำ น้องหมด ส่วนเราหาเอง ทุกอย่างต้องทำด้วยตัวเอง พ่อก็เอาทุกอย่างไปหมด หม้อหุงข้าว ตู้เย็น พัดลม โทรศัพท์ ไม่เหลืออะไรเลย เหลือแต่รอยยิ้มทั้งน้ำตาและเรื่องราวที่ฝังใจ พอเวลาเราโทรหาใครในครอบครัว ทุกคนเหมือนไม่เต็มใจจะคุย แต่พอคุยกับคนอื่นไม่ว่าจะพี่น้องแม่ยายหรือคนอื่น ยิ้มหัวเราะมีความสุข เขาทำให้เราเกิดมาทำไม ถ้าต้องเหนื่อยแบบนี้ เราเคยจะฆ่าตัวตายอยู่หลายครั้ง แต่มันไม่ตายให้ ชีวิตนี้มันแย่เนอะ เราเหนื่อยที่พยายามเข้มแข็ง มีความสุข ทั้งๆที่ข้างในเรามันแตกสลายจนเป็นผงหมดแล้ว เหนื่อยมากๆกับอายุแค่15-16 ไม่มีใครเข้าใจเลย พูดให้ใครฟังก็เหมือนจะเข้าใจ แต่ก็ไม่มีใครเข้าใจเลยสักคน จะปลอบแต่เหมือนจะซ้ำเติมกันมากกว่า เมื่อก่อนกูยิ่งกว่านี้อีกยังผ่านมาได้ เรื่องแค่นี้ร้องทำไมอายเขามั้ยบราๆ เห้ออยากตายไม่อยากอยู่ เหนื่อย.😭😭😤
ครอบครัว