ขณะเด็กหญิงเควไปงานแสดงนวัตกรรมแห่งอนาคตก็เจอกับนายมิด คนที่เด็กหญิงเควคิดว่าตายไปแล้ว

เคว "อุตสาห์เสียใจไป เก้อเลยงั้น"

มิด "ก็ต้องขอโทษด้วย แต่จะให้ลงโทษตัวเองโดยการไปตายอีกก็ไม่เอาละ"

เคว "แล้วตกลงฟื้นมาได้ไง?"

มิด "นวัตกรรมแห่งอนาคตไงล่ะ"

เคว "ดีมาก โลกนี้ไม่เคยหมดสิ้นคนชั่ว จงมาช่วยเราสู้เสีย"

มิด "เราไปเจอคนชั่วในห้างมาเมื่อ 3 วันก่อน"

เคว "งั้นรีบไปกำจัดกัน"

มิด "คนชั่วคงจะตั้งเต๊นท์นอนในห้างอะนะ"

เมื่อทั้ง 2 ไปถึงก็เจอเต๊นท์อยู่กลางห้างพอดี

เคว "ของมาจัดขายอะม้าง"

มิด "ชิงพูดก่อนเราแย่"

แล้วคนชั่วก็ออกจากเต๊นท์มา

เคว "จะตายเองหรือให้เราฆ่า"

คนชั่ว "ตายเองละกัน อีกไม่กี่สิบปีเราก็ตายละ"

มิด "นานเกินไป"

คนชั่ว "สุดท้ายก็เงี้ย ตอนแรกก็มาให้เลือก เฮอะ"

เคว "ไม่มีสิ่งดีออกมาจากคำโกหก เราเป็นคนชั่วนั่นเอง"

คนชั่ว "จะตายเองหรือให้เราฆ่า"

เคว "เราต้องยึดมั่นอุดมการณ์ เราจะฆ่าตัวเอง"

คนชั่ว "นอกห้างละกัน จะได้ไม่เป็นภาระทางห้าง"

เด็กหญิงมิดและนายเควก็ออกมาที่รอบ ๆ สถานที่ห้าง

มิด "ทั้งหมดคือศิลปะ"

เควก็มองไปที่ถังขยะ

มิด "นั่นก็ศิลปะ"

เควมองไปที่หมาที่กำลังนอนอยู่

มิด "ศิลปะหมานั่นเอง"

เควมองไปที่เครื่องกิโยติน

มิด "เราจะตายอย่างมีศิลปะแล้ว"

เคว "ตัดหัวตายรึ?"

ทันใดนั้นเองก็มีสายฟ้าฟาดมา

มิด "เค เป็นสัญญาณว่าไม่ต้องฆ่าตัวตายแล้ว"

เคว "งั้นไปซื้อชาไข่มุกกินกันก่อนละกัน"

ณ ร้านชานมไข่มุก

คนขาย "กินไรกันบ่อยนัก หัดไปซื้อผลไม้หรืออาหารไรที่มีประโยชน์ต่อร่างกายกินกันซะบ้าง"