เมืองร้าง เด็กหญิงธาร่าถูกจับตัวมาพร้อมกับนายโฮ่แม่
ธาร่า "ตามแผนที่ตกลงกันไว้นะ"
โฮ่แม่ "อ้าว จริงดิ ตอนนั้นเราไม่ได้ตั้งใจฟังเสียด้วย"
ธาร่า "อธิบายแผนใหม่ตอนนี้ก็ไม่ทันเสียแล้ว"
เด็กหญิงธาร่าก็มาถึงที่ห้องโถงใหญ่ แล้วก็มีหัวหน้าของที่นี่เข้ามา ชื่อเภียวต้อ
เภียวต้อ "เจ้าคือคนขายมันแกวสินะ"
ธาร่า "ก็ไม่เชิง ยุคนี้ขายสินค้าแค่อย่างเดียวจะไปพอกินอะไร"
เภียวต้อ "แต่ก่อนเราก็ขาย จวบจนกระทั่งรู้ตัวว่าถูกหลอกเสียแล้ว"
ธาร่า "ขอบใจมาก เราจะไม่เสียเวลาขายมันแกวอีกต่อไป"
เภียวต้อ "หลังจากนั้นเราก็มาทำอาชีพรับจ้างหาบน้ำ"
ธาร่า "เราจะแย่งงานเจ้าทำ ณ บัดนี้"
เภียวต้อ "ว่าจะชวนมาทำด้วยกันเสียหน่อย เจอมาแย่งงี้ก็คงต้องกำจัดเจ้าเสียแล้ว"
ณ สนามบิน เด็กหญิงธาร่ามายืนอยู่ฝั่งนึง อีกฝังนึงเป็นนายโฮ่แม่
เภียวต้อ "เจ้าทั้ง 2 คนจะโดนฆ่าโดยเครื่องบิน"
ธาร่า "ลงทุนระเบิดเครื่องบินพร้อมกับเราเลยรึ?"
เภียวต้อ "ไม่ เราจะพังสนามบินนี้ไปพร้อมเครื่องบินและพวกเจ้า"
โฮ่แม่ "พังเมืองร้างนี้ไปเลยดีกว่า"
เภียวต้อ "ทำงั้นเราก็ตายไปด้วย ไม่หลงกลหรอก"
ก็เริ่มการพังสนามบิน แต่เด็กหญิงธาร่าและนายโฮ่แม่หนีออกมาได้
ณ ตลาดนัด
ธาร่า "ยอมจำนนเสียเถิดเภียวต้อ เจ้าหนีไม่พ้นแล้ว"
เภียวต้อ "ถ้าเราหนีได้ก็ไม่ต้องยอมจำนนใช่มะ?"
โฮ่แม่ "ถึงหนีได้ก็ยอมจำนนได้เช่นกัน"
ธาร่า "แต่หนีไม่ได้แล้วไม่ยอมจำนนนั้นไม่ได้"
เภียวต้อ "ปัญหาคือตอนนี้เราหนีได้หรือไม่ได้นั่นเอง"
นิทานก่อนนอน 154
ธาร่า "ตามแผนที่ตกลงกันไว้นะ"
โฮ่แม่ "อ้าว จริงดิ ตอนนั้นเราไม่ได้ตั้งใจฟังเสียด้วย"
ธาร่า "อธิบายแผนใหม่ตอนนี้ก็ไม่ทันเสียแล้ว"
เด็กหญิงธาร่าก็มาถึงที่ห้องโถงใหญ่ แล้วก็มีหัวหน้าของที่นี่เข้ามา ชื่อเภียวต้อ
เภียวต้อ "เจ้าคือคนขายมันแกวสินะ"
ธาร่า "ก็ไม่เชิง ยุคนี้ขายสินค้าแค่อย่างเดียวจะไปพอกินอะไร"
เภียวต้อ "แต่ก่อนเราก็ขาย จวบจนกระทั่งรู้ตัวว่าถูกหลอกเสียแล้ว"
ธาร่า "ขอบใจมาก เราจะไม่เสียเวลาขายมันแกวอีกต่อไป"
เภียวต้อ "หลังจากนั้นเราก็มาทำอาชีพรับจ้างหาบน้ำ"
ธาร่า "เราจะแย่งงานเจ้าทำ ณ บัดนี้"
เภียวต้อ "ว่าจะชวนมาทำด้วยกันเสียหน่อย เจอมาแย่งงี้ก็คงต้องกำจัดเจ้าเสียแล้ว"
ณ สนามบิน เด็กหญิงธาร่ามายืนอยู่ฝั่งนึง อีกฝังนึงเป็นนายโฮ่แม่
เภียวต้อ "เจ้าทั้ง 2 คนจะโดนฆ่าโดยเครื่องบิน"
ธาร่า "ลงทุนระเบิดเครื่องบินพร้อมกับเราเลยรึ?"
เภียวต้อ "ไม่ เราจะพังสนามบินนี้ไปพร้อมเครื่องบินและพวกเจ้า"
โฮ่แม่ "พังเมืองร้างนี้ไปเลยดีกว่า"
เภียวต้อ "ทำงั้นเราก็ตายไปด้วย ไม่หลงกลหรอก"
ก็เริ่มการพังสนามบิน แต่เด็กหญิงธาร่าและนายโฮ่แม่หนีออกมาได้
ณ ตลาดนัด
ธาร่า "ยอมจำนนเสียเถิดเภียวต้อ เจ้าหนีไม่พ้นแล้ว"
เภียวต้อ "ถ้าเราหนีได้ก็ไม่ต้องยอมจำนนใช่มะ?"
โฮ่แม่ "ถึงหนีได้ก็ยอมจำนนได้เช่นกัน"
ธาร่า "แต่หนีไม่ได้แล้วไม่ยอมจำนนนั้นไม่ได้"
เภียวต้อ "ปัญหาคือตอนนี้เราหนีได้หรือไม่ได้นั่นเอง"