นิทานก่อนนอน 154

เมืองร้าง เด็กหญิงธาร่าถูกจับตัวมาพร้อมกับนายโฮ่แม่

ธาร่า "ตามแผนที่ตกลงกันไว้นะ"

โฮ่แม่ "อ้าว จริงดิ ตอนนั้นเราไม่ได้ตั้งใจฟังเสียด้วย"

ธาร่า "อธิบายแผนใหม่ตอนนี้ก็ไม่ทันเสียแล้ว"

เด็กหญิงธาร่าก็มาถึงที่ห้องโถงใหญ่ แล้วก็มีหัวหน้าของที่นี่เข้ามา ชื่อเภียวต้อ

เภียวต้อ "เจ้าคือคนขายมันแกวสินะ"

ธาร่า "ก็ไม่เชิง ยุคนี้ขายสินค้าแค่อย่างเดียวจะไปพอกินอะไร"

เภียวต้อ "แต่ก่อนเราก็ขาย จวบจนกระทั่งรู้ตัวว่าถูกหลอกเสียแล้ว"

ธาร่า "ขอบใจมาก เราจะไม่เสียเวลาขายมันแกวอีกต่อไป"

เภียวต้อ "หลังจากนั้นเราก็มาทำอาชีพรับจ้างหาบน้ำ"

ธาร่า "เราจะแย่งงานเจ้าทำ ณ บัดนี้"

เภียวต้อ "ว่าจะชวนมาทำด้วยกันเสียหน่อย เจอมาแย่งงี้ก็คงต้องกำจัดเจ้าเสียแล้ว"

ณ สนามบิน เด็กหญิงธาร่ามายืนอยู่ฝั่งนึง อีกฝังนึงเป็นนายโฮ่แม่

เภียวต้อ "เจ้าทั้ง 2 คนจะโดนฆ่าโดยเครื่องบิน"

ธาร่า "ลงทุนระเบิดเครื่องบินพร้อมกับเราเลยรึ?"

เภียวต้อ "ไม่ เราจะพังสนามบินนี้ไปพร้อมเครื่องบินและพวกเจ้า"

โฮ่แม่ "พังเมืองร้างนี้ไปเลยดีกว่า"

เภียวต้อ "ทำงั้นเราก็ตายไปด้วย ไม่หลงกลหรอก"

ก็เริ่มการพังสนามบิน แต่เด็กหญิงธาร่าและนายโฮ่แม่หนีออกมาได้

ณ ตลาดนัด

ธาร่า "ยอมจำนนเสียเถิดเภียวต้อ เจ้าหนีไม่พ้นแล้ว"

เภียวต้อ "ถ้าเราหนีได้ก็ไม่ต้องยอมจำนนใช่มะ?"

โฮ่แม่ "ถึงหนีได้ก็ยอมจำนนได้เช่นกัน"

ธาร่า "แต่หนีไม่ได้แล้วไม่ยอมจำนนนั้นไม่ได้"

เภียวต้อ "ปัญหาคือตอนนี้เราหนีได้หรือไม่ได้นั่นเอง"
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่