เราได้รู้จักน้องคนหนึ่งมาได้ซัก2เดือนกว่าๆผ่านทางเกมออนไลน์เพราะเราสุ่มไปเจอน้องเขากับเพื่อนของน้อง ด้วยความที่ตานั้นเราเล่นแพ้จึงของเล่นกับเขาอีกเพราะอยากแก้มือ แต่ก็เล่นไม่ได้เหมือนเดิม555 พอเอาไปเอามาเราก็ได้เล่นกับเขาแล้วก็เพื่อนของเขาเรื่อยๆมาซักระยะเพื่อนของเขาอีกคนได้มีเหมือนตี้ใหม่เลยเหลือแค่น้องเขาคนเดียว ด้วยความที่เราไม่มีตี้เราเลยชวนน้องคนนั้นมาเล่นกับเรา อะไรก็ไม่รู้มันทำให้เรากล้าที่จะเล่าเรื่องส่วนตัวกับน้องคนนี้มากๆทั้งที่ปกติเราแทบไม่เล่าให้ใครฟังเลย คงเพราะด้วยทัศนคติที่ดูโตกว่าอายุเราเลยสบายใจที่จะเล่าให้ฟังด้วยแหละถ้าไม่เล่าบรรยากาศมันจะเงียบเอา5555 มีช่วงหนึ่งน้องเขาเลิกกันกะบแฟนช่วงนั้นน้องเล่นเกมบ่อยกว่าปกติแล้วชวนเราบ่อยมากๆ อยู่มาวันหนึ่งหูฟังเราก็ขิต555อีกข้างได้ยินแต่อีกข้างไม่ได้ยินเราเลยไมาค่อยอยากเล่นเกมนั้นเท่าไหร่ เราเลยชวนน้องเขาเข้าดิสด้วยกันเผื่อว่างๆน้องเขาเหงาก็จะได้เข้ามาเล่นด้วย ช่วงนั้นเราทะเลาะกับแฟนของเราเราเลยเข้าเอสแทบทั้งวันแต่ด้วยดิสนั้นคนแทบไม่มีเลยเหมือนเราอยู่คนเดียวพอเชิญน้องเข้าดิส น้องเขาก็เข้ามาอยู่กับเราแทบทั้งวันจริงๆอะ พอคุยไปซักพักน้องเขาก็บอกชอบเราทั้งที่น้องเขาก็รู้ว่าเรามีแฟนอยู่แล้ว แต่น้องเขาก็บอกว่าขอลองทุ่มสุดตัวซักครั้งถึงแม้ผลลัพธ์จะเป็นยังไงก็ช่าง ยอมรับว่าเราก็แอบมีความรู้สึกดีๆให้น้องเขาเหมือนกันแต่ติดที่เรามีแฟนนี่สิ ถึงให้น้องทำดีแค่ไหนเราก็เลือกน้องเขาไม่ได้เพราะข้อจำกัดมันเยอะมากๆ เมื่อวานนี้เราพึ่งได้หยุดความสัมพันธ์แบบนี้กับน้องเขาเรารู้สึกเสียใจมากๆเสียใจทุกครั้งที่คิดถึงเขาหรืออยากเล่นเกมกับน้องเขาแต่ทำอะไรไม่ได้ ด้วยความที่เราติดน้องเขาด้วยแหละเพราะตื่นเช้ามาเราก็ปลุกน้องเขาให้ไปซ้อม พอสายๆเขาก็มาปลุกเราอีกรอบ เขาไปเรียนเขาก็เข้าดิสตลอดเพราะเขาบอกว่าเขาอยากอยู่กับเราอยากคุยกับเรา ไม่อยากให้เราอยู่คนเดียว พอพักเที่ยงเขาก็กลับห้องมานั่งคุยกับเรา บางวันไม่มีเรียนก็คุยยาวจนถึง4โมงเย็นเขาก็ต้องไปซ้อม พอซ้อมเสร็จเขาก็กลับมาคุยกันกับเรามาเล่นเกมจนถึงเที่ยงคืนแล้วต่างคนก็ต่างนอนเป็นแบบนี้มาระยะนึงจนเราชินกับการมีเขา เรารู้ว่าไม่มีอะไรอยู่ด้วยเราตลอดไปแล้วยิ่งเราไม่สามารถให้สถานะเขาได้ยิ่งแล้วใหญ่ เรารู้สึกว่าซักวันมันต้องจบลง เรามีปัญหากันช่วงไม่นานมานี้เพราะเขาถามว่าความสัมพันธ์จะพัฒนาต่อไปได้ไหมแต่เราไม่สามารถให้คำตอบเขาได้จริงๆ ใจหนึ่งเราอยากมีเขาในทุกๆวันแต่อีกใจเรารู้สึกอยากปล่อยเขาไปเพราะไม่อยากให้เขาทนกับความสัมพันธ์แบบนี้ พอวันนี้มาถึงเขาได้ทนกับเรามานานพอแล้วแล้วเราก็ไม่อยากที่จะยื้อเขาไว้นานกว่านี้แล้ว เราเลยปล่อยเขาไป แต่มันแปลกที่เรามานั่งเสียใจร้องไห้ไม่หยุดทุกครั้งที่เข้าเกมแล้วไม่ได้เล่นกับเขาเข้าดิสแล้วไม่มีเขา ตื่นนอนแล้วไม่ได้ปลุกเขา เราไม่รู้จะจัดการกับความรู้สึกนี้ยังไงเลย ยิ่งเราเป็นคนที่เสียคนที่สนิทในชีวิตไปเยอะมากๆมันเลยเหมือนแผลในใจเรา เราควรจัดการกับความรู้ที่คอยคิดถึงเขายังไงดีคะ