เค้าเคยทำงานแผนกเดียวกันกับเราค่อนข้างสนิทกัน ไปกินข้าว ชวนมากินข้าวที่บ้านเราด้วย เค้าก็บอกไม่มีใครเลยมีแค่เรากับอีกคนที่วางใจได้ พอเกิดการย้ายพนักงานเค้าโดนย้ายไปเป็นส่วนการบริการ เราก็ทำส่วนเอกสารเหมือนเดิม จากวันนั้นก็ผ่านมาหลายปีแล้ว เดินผ่านกันก็ทักกันตามประสาคนรู้จักกัน ก็ไม่มีปัญหา

แต่หลังๆเดินผ่านเราก็ไม่ทัก บางครั้งเรายิ้มให้ก็เฉย บางทีทักคนข้างหลังเราเราก็นึกว่าทักเราเราเลยตอบ พอรู้ว่าเราตอบก็ไม่คุยกับเราเหมือนไม่เกี่ยวกับเรา แค่ยิ้มให้เราก็ยังดีแต่ไม่เลย เลิกงานเจอเค้าคุยกับคนที่ทำงานเค้าหัวเราะกันพูดเรื่องไปเที่ยวผับกัน เราก็อยู่ข้างหลังเค้าพอเค้าหันมาเจอเราเราก็ยิ้มให้แต่เค้ามองแต่หันหนี บางวันนึกอยากทักก็ทักแต่ทักลอยๆ แล้วเดินผ่านไป บางทีเราก็แอบคิดว่าตอนอยู่กับเราเราพาอยู่แบบบ้านๆไหมแค่คิดไปต่างๆนาๆ หรือว่าตอนที่เค้าอยู่กับเราเรารู้จักเค้าน้อยเกินไป ทำเรารู้สึกดาวน์อยู่นะ แต่จะไม่ทักไม่ยิ้มเลยมันก็เหมือนไม่ถูกกัน
เราก็เห็นเค้ารู้จักคนเยอะกว่าตอนทำงานกับเราแต่ทำไมเวลาเค้ากู้เงินทำไมต้องเอาชื่อเราไปลง ยืมเราก็ให้แต่เค้าไม่ได้ทำให้เราเดือดร้อนหรอก แต่บอกว่าตัวเองไม่มีใคร  มันแปลก😂