สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 22
อีก 2 ปีถึงเลข 8 ค่ะ ไม่เคยหดหู่ในชีวิตเลย ชีวิตวันนี้คิดว่าเป็นกำไร
มีกิจกรรมทำทั้งวันตั้งแต่ตี 3 ตื่นนอน ทำธุระส่วนตัว ตี 3 ครึ่ง เริ่มบริหารร่างกาย
ยืดกล้ามเนื้อ บนเตียง หลังจากนั้นก็มีทั้งเดิน ย่ำเท้า ยืนตรง จนถึงเวลา ตี 4 ครึ่ง
มีรายการสวดมนต์ทำวัตรเช้า ต่อด้วยปาถกฐาธรรม ก็แกว่งแขน ยกขา ยกแขน
ไปฟังธรรมมะไปด้วย รายการออกกำลังจบเวลาตี 5 ห้าสิบนาที พักนิดหน่อย
6 โมง 15 นาที อาบน้ำ เกือบ 7 โมงทานอาหารเช้า 7 โมงครึ่ง ออนไลน์
ดูข่าวสารบ้านเมือง คุยกับเพื่อนใน fb 1 ชม
มีกิจกรรมเช่นนี้ทุก ชม. ค่ะ บริหารร่างกายสลับกับ online ดูข่าว ดูละคร
อ่านหนังสือนิยาย สลับไปทั้งวันจนถึงเวลาเที่ยงคืนค่ะ จัดเวลาแบบนี้
มา 2-3 ปีแล้ว พอใจกับชีวิตทุกวันนี้ ดิฉันเป็นโรคกระดูก เดินหลังโกง
ไม่สมาร์ท เลยไม่อยากไปไหน ส่วนมากออกนอกบ้านจะนั่ง wheel chair
แทบจะไม่ได้ไปไหน นอกจากพบแพทย์ตามนัดเท่านั้น การออกไปข้างนอก
ดูจะเป็นภาระกับเพื่อนๆ
ทุกวันนี้กลัวการเป็นภาระกับลูก...ที่มีอยู่คนเดียวเป็นผู้จัดการชีวิตแม่ค่ะ พยายาม
ไม่กวนเขา มีเด็กลูกจ้างเป็นพี่เลี้ยง รอวันที่จะขึ้นรถไปขบวนสุดท้าย One
Way Ticket ค่ะ
ใครที่หดหู่ในชีวิต ลองหากิจกรรมทำ เพื่อไม่ให้มีเวลาเหลือจนต้องคิดโน่นนี่นั่นดูนะคะ
ดิฉันคิดว่าน่าจะช่วยได้มาก ถ้าเรามีกิจกรรมทำ เวลาจะหมดไปอย่างรวดเร็วทีเดียว
มีกิจกรรมทำทั้งวันตั้งแต่ตี 3 ตื่นนอน ทำธุระส่วนตัว ตี 3 ครึ่ง เริ่มบริหารร่างกาย
ยืดกล้ามเนื้อ บนเตียง หลังจากนั้นก็มีทั้งเดิน ย่ำเท้า ยืนตรง จนถึงเวลา ตี 4 ครึ่ง
มีรายการสวดมนต์ทำวัตรเช้า ต่อด้วยปาถกฐาธรรม ก็แกว่งแขน ยกขา ยกแขน
ไปฟังธรรมมะไปด้วย รายการออกกำลังจบเวลาตี 5 ห้าสิบนาที พักนิดหน่อย
6 โมง 15 นาที อาบน้ำ เกือบ 7 โมงทานอาหารเช้า 7 โมงครึ่ง ออนไลน์
ดูข่าวสารบ้านเมือง คุยกับเพื่อนใน fb 1 ชม
มีกิจกรรมเช่นนี้ทุก ชม. ค่ะ บริหารร่างกายสลับกับ online ดูข่าว ดูละคร
อ่านหนังสือนิยาย สลับไปทั้งวันจนถึงเวลาเที่ยงคืนค่ะ จัดเวลาแบบนี้
มา 2-3 ปีแล้ว พอใจกับชีวิตทุกวันนี้ ดิฉันเป็นโรคกระดูก เดินหลังโกง
ไม่สมาร์ท เลยไม่อยากไปไหน ส่วนมากออกนอกบ้านจะนั่ง wheel chair
แทบจะไม่ได้ไปไหน นอกจากพบแพทย์ตามนัดเท่านั้น การออกไปข้างนอก
ดูจะเป็นภาระกับเพื่อนๆ
ทุกวันนี้กลัวการเป็นภาระกับลูก...ที่มีอยู่คนเดียวเป็นผู้จัดการชีวิตแม่ค่ะ พยายาม
ไม่กวนเขา มีเด็กลูกจ้างเป็นพี่เลี้ยง รอวันที่จะขึ้นรถไปขบวนสุดท้าย One
Way Ticket ค่ะ
ใครที่หดหู่ในชีวิต ลองหากิจกรรมทำ เพื่อไม่ให้มีเวลาเหลือจนต้องคิดโน่นนี่นั่นดูนะคะ
ดิฉันคิดว่าน่าจะช่วยได้มาก ถ้าเรามีกิจกรรมทำ เวลาจะหมดไปอย่างรวดเร็วทีเดียว
สมาชิกหมายเลข 4506533 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1529650 ถูกใจ, newpencils ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6878844 ถูกใจ, goldgumbur ถูกใจ, แดนสงบ ถูกใจ, Metaphore ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 5886135 ถูกใจ, พ่อขวัญเอย ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1171324 ถูกใจรวมถึงอีก 111 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 12
50 60 แล้วไงคะ
จริงๆมองบวกน่าจะดีใจที่เราอยู่เห็นโลกมาได้นานขนาดนี้นะคะ
ตอนเราอายุ 15-16 เราคิดว่า อยู่ถึงอายุ 40 ก็ตายได้ละพอละล่ะกับชีวิตมันเหนื่อย
พออายุ 25 มุมมองเปลี่ยนมากกกก ไม่ได้ละ ตาย 40 ไม่ได้ ลูกยังไม่โต
พอเราอายุ 35 อดทนอีกนิด อีกนิดดดด ลูกเริ่มโตมองไกลกว่าเดิม
ปัจจุบันอายุ 45 นับถอยหลังค่ะ อีก 8 ปีเด็กๆเรียนจบ(ลูกคนโตมหาลัยปี2เหลืออีก4-5ปีจบ)ลูกคนเล็ก ม5 อีก 1 ปีจบ อีก 4 -6 ปีจบมหาลัย
นั่งนับถอยหลังทุกวัน รอวันลูกเรียนจบทำงานหาเลี้ยงตัวเองได้
ถึงเวลานั้นอายุเราก็ราวๆ 53-54 โหยยยย ยังซิ่งได้อีกนาน
เราตั้งเป้าหมายไว เราจะกิน เราจะเที่ยว ไม่มีภาระต้องกังวลแล้ว
วัยทองเลย เราจะสนุกให้เต็มที่เลย(มีโปรเจ็คในหัวอยู่รอแค่เวลา)
ตอนนี้ก็พยายามออกกำลังกาย ดูแลสุขภาพให้ไม่เจ็บป่วยเพื่อไม่เป็นภาระกับตัวเองและครอบครัว
ความเครียด ละ ออกจากหัว หาอะไรที่ทำแล้วมีความสุข คิดบวกค่ะ
แนะนำนิดนึง
การออกกำลังกาย ช่วยลดความเครียด ลดอาการซึมเศร้า
เพราะสมองหลังสารเอ็นโดฟีน โดปามีน ทำให้สมองเราโล่ง
พยายามนะวันละ 30 นาที มุมมองชีวิตคุณจะเปลี่ยนเลย
ดื่มน้ำมากๆ ชอบอ่านหนังสือก็อ่าน ชอบดูหนังก็ดู
อย่าเอาชีวิตเราไปเปรียบเทียบกับใคร ใช้เวลาที่เหลือให้มีความสุขค่ะ
มองเด็กๆแล้วคิดสิคะ เราเคยเด็กมาก่อนนี่ ตอนนั้นเราก็มีความสุขในช่วงเวลานั้นๆ
ยอมรับความเป็นไปของโลกค่ะ สิ่งที่เราไม่เคยหยุดมันได้คือ เวลา
จริงๆมองบวกน่าจะดีใจที่เราอยู่เห็นโลกมาได้นานขนาดนี้นะคะ
ตอนเราอายุ 15-16 เราคิดว่า อยู่ถึงอายุ 40 ก็ตายได้ละพอละล่ะกับชีวิตมันเหนื่อย
พออายุ 25 มุมมองเปลี่ยนมากกกก ไม่ได้ละ ตาย 40 ไม่ได้ ลูกยังไม่โต
พอเราอายุ 35 อดทนอีกนิด อีกนิดดดด ลูกเริ่มโตมองไกลกว่าเดิม
ปัจจุบันอายุ 45 นับถอยหลังค่ะ อีก 8 ปีเด็กๆเรียนจบ(ลูกคนโตมหาลัยปี2เหลืออีก4-5ปีจบ)ลูกคนเล็ก ม5 อีก 1 ปีจบ อีก 4 -6 ปีจบมหาลัย
นั่งนับถอยหลังทุกวัน รอวันลูกเรียนจบทำงานหาเลี้ยงตัวเองได้
ถึงเวลานั้นอายุเราก็ราวๆ 53-54 โหยยยย ยังซิ่งได้อีกนาน
เราตั้งเป้าหมายไว เราจะกิน เราจะเที่ยว ไม่มีภาระต้องกังวลแล้ว
วัยทองเลย เราจะสนุกให้เต็มที่เลย(มีโปรเจ็คในหัวอยู่รอแค่เวลา)
ตอนนี้ก็พยายามออกกำลังกาย ดูแลสุขภาพให้ไม่เจ็บป่วยเพื่อไม่เป็นภาระกับตัวเองและครอบครัว
ความเครียด ละ ออกจากหัว หาอะไรที่ทำแล้วมีความสุข คิดบวกค่ะ
แนะนำนิดนึง
การออกกำลังกาย ช่วยลดความเครียด ลดอาการซึมเศร้า
เพราะสมองหลังสารเอ็นโดฟีน โดปามีน ทำให้สมองเราโล่ง
พยายามนะวันละ 30 นาที มุมมองชีวิตคุณจะเปลี่ยนเลย
ดื่มน้ำมากๆ ชอบอ่านหนังสือก็อ่าน ชอบดูหนังก็ดู
อย่าเอาชีวิตเราไปเปรียบเทียบกับใคร ใช้เวลาที่เหลือให้มีความสุขค่ะ
มองเด็กๆแล้วคิดสิคะ เราเคยเด็กมาก่อนนี่ ตอนนั้นเราก็มีความสุขในช่วงเวลานั้นๆ
ยอมรับความเป็นไปของโลกค่ะ สิ่งที่เราไม่เคยหยุดมันได้คือ เวลา
รากบุญ ถูกใจ, Metaphore ถูกใจ, พ่อขวัญเอย ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1171324 ถูกใจ, wave5 ถูกใจ, หญ้าคาข้างถนนผมสีดอกเลา ถูกใจ, pumpkin&blackbeauty ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4852299 ถูกใจ, เดือนสิบ ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1083551 ถูกใจรวมถึงอีก 25 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 2
ยังไม่ถึงวัยนั้นแต่ก็คิดเรื่องนี้นะคะ
เด็กวัยรุ่นไม่ได้ต่างไปจากคุณเลย คุณเคยมีโอกาสนั้นแล้วเหมือนกัน
มีคนอยู่สองคน ทั้งสองรู้ว่าจะมีชีวิตอีก10ปี คนหนึ่งร้องไห้เสียใจ อีกคนหนึ่งใช้ชีวิตอย่างมีความสุข
คนเสียใจคิดแต่ว่าอีกไม่นานจะตุย มีชีวิตอยู่อย่างหดหู่ ส่วนอีกคนไม่สนใจเรื่องนี้ ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข
เมื่อเวลา10ปีผ่านไป เป็นวันสุดท้ายของพวกเขา ก่อนหมดเวลา คนแรกถามว่าทำไมที่ผ่านถึงมีความสุข ไม่รู้เหรอว่าพวกเราจะต้องตุย อีกคนตอบว่า นายกับฉันไม่มีใครหนีวันนี้ได้ แต่เราไม่เหมือนกัน เพราะนายใช้ชีวิตโดยคิดถึงความตุย นายใช้เวลาของนายไปกับความทุกข์ แต่ฉันใช้เวลาของฉันอย่างมีความสุข เพราะฉันดีใจที่ได้มีชีวิต
ถ้าเวลาของทุกคนมีจำกัด คุณจะใช้เวลาของคุณเพื่อมีความทุกข์ หรือมีความสุขคะ
เด็กวัยรุ่นไม่ได้ต่างไปจากคุณเลย คุณเคยมีโอกาสนั้นแล้วเหมือนกัน
มีคนอยู่สองคน ทั้งสองรู้ว่าจะมีชีวิตอีก10ปี คนหนึ่งร้องไห้เสียใจ อีกคนหนึ่งใช้ชีวิตอย่างมีความสุข
คนเสียใจคิดแต่ว่าอีกไม่นานจะตุย มีชีวิตอยู่อย่างหดหู่ ส่วนอีกคนไม่สนใจเรื่องนี้ ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข
เมื่อเวลา10ปีผ่านไป เป็นวันสุดท้ายของพวกเขา ก่อนหมดเวลา คนแรกถามว่าทำไมที่ผ่านถึงมีความสุข ไม่รู้เหรอว่าพวกเราจะต้องตุย อีกคนตอบว่า นายกับฉันไม่มีใครหนีวันนี้ได้ แต่เราไม่เหมือนกัน เพราะนายใช้ชีวิตโดยคิดถึงความตุย นายใช้เวลาของนายไปกับความทุกข์ แต่ฉันใช้เวลาของฉันอย่างมีความสุข เพราะฉันดีใจที่ได้มีชีวิต
ถ้าเวลาของทุกคนมีจำกัด คุณจะใช้เวลาของคุณเพื่อมีความทุกข์ หรือมีความสุขคะ
พ่อขวัญเอย ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1171324 ถูกใจ, Twinnie Rider ถูกใจ, Gripphen33 ถูกใจ, funny life ถูกใจ, lapislazzuli ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4776797 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4257781 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 5002169 ถูกใจ, วัยรุ่นผู้เคว้งคว้างกับชีวิต หลงรักรวมถึงอีก 10 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 4
เราคิดอย่างนี้ค่ะ สมบัติก็ไปแล้ว สรพงษ์ก็ไปแล้ว อ๊อด คีรีบูน เศรษฐา ศิระฉายา โอลิเวีย นิวตั้นจอร์น
และอีกมากมาย ไปสวรรค์กันหมดแล้ว คนดีๆทั้งนั้นรวมถึงญาติผู้ใหญ่ของเราด้วย และแอบหวังว่าอีกหน่อยก็อาจจะได้เจอกัน
แล้วเราจะมานั่งโศกเศร้าเสียใจทำไม เราว่าเราใช้ชีวิตมาคุ้มมากแล้ว
ชีวิตที่เหลืออยู่จากนี้ไปเหมือนอยู่เพื่อคนอื่นซะส่วนหนึ่ง อยู่เพื่อแบ่งปัน ไม่เสียดายอะไร
ทุกวันนี้มีแต่คนหัวร้อน โลกก็รกรุงรัง ไม่สะอาดสะอ้านเหมือนช่วงที่เราโตมา
จะเศร้าทำไมคะ ทุกวันนี้อยากทำอะไรก็ทำไปค่ะ จดไว้เลยว่าอยากไปไหนทำอะไรที่ดีๆบ้าง
แล้วไปตามฝันถ้ามันจะเป็นไปได้
และอีกมากมาย ไปสวรรค์กันหมดแล้ว คนดีๆทั้งนั้นรวมถึงญาติผู้ใหญ่ของเราด้วย และแอบหวังว่าอีกหน่อยก็อาจจะได้เจอกัน
แล้วเราจะมานั่งโศกเศร้าเสียใจทำไม เราว่าเราใช้ชีวิตมาคุ้มมากแล้ว
ชีวิตที่เหลืออยู่จากนี้ไปเหมือนอยู่เพื่อคนอื่นซะส่วนหนึ่ง อยู่เพื่อแบ่งปัน ไม่เสียดายอะไร
ทุกวันนี้มีแต่คนหัวร้อน โลกก็รกรุงรัง ไม่สะอาดสะอ้านเหมือนช่วงที่เราโตมา
จะเศร้าทำไมคะ ทุกวันนี้อยากทำอะไรก็ทำไปค่ะ จดไว้เลยว่าอยากไปไหนทำอะไรที่ดีๆบ้าง
แล้วไปตามฝันถ้ามันจะเป็นไปได้
พ่อขวัญเอย ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1171324 ถูกใจ, อาลามัง ถูกใจ, รักจังเมืองไทย ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1948184 ถูกใจ, happy birdy ถูกใจ, spectator ถูกใจ, Gripphen33 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2326325 ทึ่ง, สมาชิกหมายเลข 6680652 ถูกใจรวมถึงอีก 11 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 3
อย่าหดหู่เลยค่ะ
อายุแค่นี้เอง
เลือกใช้ชีวิตให้สุขและสงบ แต่อย่างสนุกสนานเถอะนะคะ
เราเองอีก 2 ปีจะเข้าเลข 6 แล้ว
ยังตื่นมาอย่างกระปรี้กระเปร่าในทุกเช้า
และสุขกับการมองทุกอย่างรอบตัว ด้วยใจสงบ ๆ
มาทำทุกอย่างที่ตัวเองสบายกายและสบายใจกันค่ะ
อายุแค่นี้เอง
เลือกใช้ชีวิตให้สุขและสงบ แต่อย่างสนุกสนานเถอะนะคะ
เราเองอีก 2 ปีจะเข้าเลข 6 แล้ว
ยังตื่นมาอย่างกระปรี้กระเปร่าในทุกเช้า
และสุขกับการมองทุกอย่างรอบตัว ด้วยใจสงบ ๆ
มาทำทุกอย่างที่ตัวเองสบายกายและสบายใจกันค่ะ
สมาชิกหมายเลข 3185189 ขำกลิ้ง, รัตนาธิเบต ถูกใจ, พ่อขวัญเอย ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1171324 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1083551 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 5720824 ขำกลิ้ง, happy birdy ถูกใจ, Cat is a Big Boss ถูกใจ, clara ถูกใจ, Gripphen33 ถูกใจรวมถึงอีก 13 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
คนอายุ 50 60 เอาชนะความหดหู่ในใจยังไงกันในเมื่อเวลาชีวิตที่เหลือมันจะน้อยกว่าที่ผ่านมา