ช่วงสงครามโลกครั้งที่2 ต้องถือว่าพลเมืองไทยเสียหายน้อยมาก เมื่อเทียบกับประเทศเพื่อนบ้านในภูมิภาค
ไทย                                พลเมืองตาย 7,600 คน                                   คิดเป็น 0.05% ของทั้งประเทศ
พม่า                                พลเมืองตาย 252,600-1,000,000 คน              คิดเป็น 1.57-6.2% ของทั้งประเทศ
ลาว,กัมพูชา,เวียดนาม      พลเมืองตาย 1,000,000-2,000,000 คน           คิดเป็น 4.05-8.11% ของทั้งประเทศ
มาเลเซีย,สิงคโปร์            พลเมืองตาย 100,000 คน                               คิดเป็น 1.95% ของทั้งประเทศ
ฟิลิปปินส์                         พลเมืองตาย 164,600-1,000,000 คน             คิดเป็น 3.48-6.25% ของทั้งประเทศ
อินโดนีเซีย                      พลเมืองตาย 2,400,000-4,000,000 คน          คิดเป็น 4.3-5.76% ของทั้งประเทศ
_{ข้อมูลจาก en.wikipedia.org/wiki/World_War_II_casualties}

อันนี้ต้องถือว่าประเทศไทยทำบุญมาดีแน่ๆ ถึงมีหลวงพิบูลฯกับนายปรีดีเกิดมาพร้อมกันในคณะราษฎร
แต่ยังสงสัยว่าอันนี้จอมผล ป. กับปรีดีเตี๊ยมกันมาก่อนล่วงหน้าหรือเปล่าครับ   ว่าต้องผลัดกันตีสองหน้าเล่นไปตามสถานการณ์
เพราะจอมพล ป.ก็รู้ดีอยู่แล้วว่าไทยต้องเป็นฝ่ายอักษะแน่ๆ กองทัพเรือไทยเลยหายไปจากหน้าประวัติศาสตร์ปล่อยให้เรือรบญี่ปุ่นเข้าอ่าวไทยสบายๆ
อีกด้านนายปรีดีก็ทำเสรีไทยไปแล้วค่อย Siamese talk ภายหลัง   มีหรือที่จอมพล ป.จะไม่รู้ว่าปรีดีทำอะไรอยู่ทั้งที่ตัวเองเข้าข้างญี่ปุ่นแล้ว
ประเทศไทยคงไม่ใช่โชคช่วยอย่างเดียวใช่ไหม