เรื่องที่1 ผีคุณปู่
ตอน7ขวบเราเจอผีครั้งแรกในชีวิต ตอนนั้นเราปวดฉี่มากๆเลยวิ่งลงมาฉี่ตอนวิ่งลงเราไม่ได้คิดอะไรพอฉี่เสร็จออกจากห้องน้ำกำลังโฟกัสเดินขึ้นบันไดในขณะที่โฟกัสหางตาเราเห็นผู้ชายอายุ70-80ยืนมองเราอยู่พอเราเห็นก็รีบวิ่งขึ้นบ้านทันที พอขึ้นไปถึงเราก็เห็นภาพที่เขาเอาไว้ตั้งหน้าโรงศพเป็นรูปคุณปู่เราเอา เราตกใจมากๆจึงเราให้ย่าฟัง ย่าบอกว่าเราว่าปู่คงเป็นห่วงไม่มีอะไรหรอก
เรื่องที่2 ผีผู้ชายหัวขาด
เรื่องนี้เราเจอจนชินมากมันเกินขึ้นตอนเราเดินไปซื้อของ20:00ของทุกคืน ร้านที่เราต้องไปซื้อมันต้องเดินผ่านศาลาริมทางขณะที่เราเดินผ่านปกติจะมีผู้ชายหัวขาดนั่งข้างในสุดประจำตอนเดินผ่านก็ดีนะแต่ตอนเดินกลับเขามักจะกระแอมให้เราได้ยินตลอดเลย พอเราจะย้ายไปอยู่ดีอื่นเราก็เลยเดินเป็นคืนสุดท้ายเขาพูดมาว่าโชคดีนะ ตอนนั้นเราวิ่งเลยจากที่ไม่เคยวิ่งมาก่อนตั้งแต่เจอเขานั่งอยู่ เพราะเขาไม่เคยพูดกับเรา เราก็ไม่รู้ว่ามีใครเจอแบบเรามั้ยเลยเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้เพื่อนอีก3คนฟัง 2คนที่อยู่บ้านไกล้ๆเราก็พูดเหมือนกันว่าเจอเขานั่งอยู่ที่ศาลาตลอดทั้งคืน
เรื่องที่3 พี่ผีข้างห้อง
เรื่องนี้เกิดตอนเราย้ายมาอยู่ที่กรุงเทพ เราอาศัยที่อพาร์ตเมนต์กับญาติ ตอนญาติอยู่ด้วยเหตุการณ์ปกตินะ แต่พออยู่คนเดียวจะชอบมีคนมาเคาะประตูทางข้างห้องตอนแรกเราคิดว่ามีคนอยู่คงแกล้งเราเล่นๆ พอเราทำความสะอาดหน้าห้องตัวเองก็เลยกะว่าจะเดินดูไปด้วยแตะเราก็ตกใจมากที่ห้องข้างๆเราว่างมากไม่มีคนย้ายมาอยู่หลังจากนั้นเราไม่กล้าอยู่คนเดียวในห้องเลย แต่พอเรื่องผ่านไป4เดือนเราก็ลืมไปแล้วเพราะเรียนหนักเลยกลับขึ้นมานอนคราวนี้มาเป็นตัวเลยเดินมาเคาะห้องเราเป็นผู้ชายอายุประมาณ19-20มาขอยืมปากกาเมจิกห้องเราเราก็คิดว่ามีคนมาอยู่ห้องนี้แล้ว ตอนเขาจะเดินเข้าห้องก็หันมายิ้มให้เราปกติแต่พอเที่ยงคืนเขาก็มาเคาะเอาปากกามาคืนให้ เราเลยถามว่าเพิ่งย้ายมาอยู่หรอคะ แต่เขาก้มหน้าเงียบไม่พูดไม่จากับเราเลย เราก็เลยหันหลังปิดประตูล็อคกอนนอนต่อ พอตอนเช้าก่อนไปเรียนเราเลยลงไปซื้อขนมกะว่าจะเอามาให้พี่ข้างห้องแต่พอมาถึงหน้าห้องก็ว่างเปล่าเหมือนเดิมพอเราเปิดประตูก็มีอะไรเขียนอยู่บนผนังห้องก็เลยเอาไฟฉายมาส่องคำนั้นมันเขียนว่า 'ขอบคุณนะครับ' 'ตั้งใจเรียนนะ'
เรากลัวมากก็เลยย้ายห้องไปชั้นอื่นแต่ก็แอบได้ยินเสียงแว่วๆมาตอนที่เดินขึ้นลงต้องผ่านชั้นนั้นตลอด พอเราไปถามแม่บ้านเขาก็เล่าให้ฟังว่าก่อนเราจะมาอยู่3เดือนมีผู้ชายเรียนมหาลัยคนนึงเข้ามาอยู่ได้ไม่ถึงปีก็ฆ่าตัวตาย นิสัยผู้ชายคนนั้นพูดน้อยเก็บตัวไม่ค่อยออกจากห้อง เวลาใครมาอยู่ก็อยู่ได้ไม่นานเพราะเขาออกมาหลอกทุกคืน แต่อันนี้เรางงมากเลยนะเพราะเขามาในสภาพดีมากๆๆแถมพูดเพราะอีกด้วย แต่สิ่งที่คนก่อนๆกับแม่บ้านเจอคือห้อยตงเต็งในห้องแถมมองด้วยสายตาที่น่ากลัวมาก เราเลยเชื่อว่าเขาคงชอบคนที่นิสัยดีๆด้วยมั้งนะ
เรื่องที่4 ผีรุ่นพี่ที่เราแอบชอบ
หลังจากเรื่องที่3จบไปเราก็เรียนจบม.1แล้ว พอขึ้นม.2เราก็แอบชอบรุ่นพี่ม.3รร.เดียวกัน หลังจากเรียนม.2ไม่ถึง3เดือนก็ได้ข่าวพี่เขารถคว่ำเสียชีวิตคาที่ ตอนนั้นเราเสียใจมากเพราะเราชอบเขามากๆเลย หลังจากพี่เขาเสียได้3วันเราก็เจอเขายืนอยู่หน้ารร.ตอนเรากำลังจะกลับบ้านเขายิ้มให้เราด้วยเราก็ลืมไปว่าพี่เขาเสียแล้วเลยยิ้มกลับไป พี่สาวเราก็พูดให้เราฟังบ่อยๆว่าตอนที่เรากลับห้องแล้วตอนดึกๆพี่สาวเราจะลงไปทำงานกะดึกพอลงมาถึงห้องเราก็เห็นผู้ชายเสื้อดำ กางเกงยีนส์สีฟ้ายืนอยู่หน้าห้องทุกคืน พอตอนเช้าก็จะมาแซวเราตลอดว่ามีแฟนแล้วไม่แนะนำให้พี่รู้จักเลยนะ เราก็งงว่าพี่เราพูดถึงใคร พี่เราเลยเล่าให้ฟังว่ามีคนมายืนหน้าห้องทุกคืน แถมเสื้อผ้าก็ตรงกับรุ่นพี่ที่เราแอบชอบพอดีด้วย เราก็เลยรีบเก็บของย้ายไปตึกอื่นก็ยังเจอคราวนี้เราเจอเองเลย เขามายืนยิ้มหน้าลิฟท์พอดีเป๊ะ แถมตอนนั้นเราอยู่ในลิฟท์คนเดียวด้วยนะ เราที่ไม่ค่อยกลัวมาก ยิ่งเป็นคนที่ชอบแล้วด้วยนะ เราเลยถามไปว่าตามเรามาทำไม พี่เขาก็เงียบใส่ เราเลยรีบเดินเข้าห้องไปแต่ความคิดเรานี่สิเลวมากชวนเขาเข้าห้องซะงั้น เราก็ไม่คิดอะไรก็ใช้ชีวิตปกติไม่มีอะไรเกิดขึ้นจนผ่านมาถึงช่วงที่เรากำลังสอบจบม.3เตรียมขึ้นม.4ตอนนั้นเราเครียดมากมากเลย เราอ่านหนังสือจนตี3เราเผลอหลับไปแต่ในความรู้เราจะมีมือใครก็ไม่รู้มาลูบที่หัวบ้าง จับมือเราบ้าง หรือเวลาเรานอนแต่ไม่ห่มผ้าก็จะรู้สึกว่ามีคนดึงผ้ามาห่มให้ตลอดตอนนี้เรามีแฟนแล้วแต่ก็ยังรู้สึกว่าพี่เขาอยู่กับเราตลอดเลยนะ ตอนพี่สาวท้องเราเลยพูดขึ้นมาว่าให้ไปเกิดกับพี่สาวเราหลังจ่กนนั้นก็ไม่ได้รู้สึกว่าเขาอยู่ด้วยแล้ว พอตอนพี่สาวคลอดเราดีใจที่มีหลานให้อุ้ม แต่ที่ดีใจกว่านั้นเขามีปานลูบสามเหลี่ยมที่ท้ายทอยเหมือนรุ่นพี่ที่แอบชอบตอนนั้น ที่เหมือนกว่านั้นคือไม่ร้องไห้ ไม่ดื้อ แถมเรียนชอบโมเดลรถเหมือนพี่เขาอีก รุ่นพี่เราชื่อคิม หลานเราชื่อคินน์ ชื่อคล้องกันใช่มะ
เรื่องผีตั้งแต่เด็กจนโต
ตอน7ขวบเราเจอผีครั้งแรกในชีวิต ตอนนั้นเราปวดฉี่มากๆเลยวิ่งลงมาฉี่ตอนวิ่งลงเราไม่ได้คิดอะไรพอฉี่เสร็จออกจากห้องน้ำกำลังโฟกัสเดินขึ้นบันไดในขณะที่โฟกัสหางตาเราเห็นผู้ชายอายุ70-80ยืนมองเราอยู่พอเราเห็นก็รีบวิ่งขึ้นบ้านทันที พอขึ้นไปถึงเราก็เห็นภาพที่เขาเอาไว้ตั้งหน้าโรงศพเป็นรูปคุณปู่เราเอา เราตกใจมากๆจึงเราให้ย่าฟัง ย่าบอกว่าเราว่าปู่คงเป็นห่วงไม่มีอะไรหรอก
เรื่องที่2 ผีผู้ชายหัวขาด
เรื่องนี้เราเจอจนชินมากมันเกินขึ้นตอนเราเดินไปซื้อของ20:00ของทุกคืน ร้านที่เราต้องไปซื้อมันต้องเดินผ่านศาลาริมทางขณะที่เราเดินผ่านปกติจะมีผู้ชายหัวขาดนั่งข้างในสุดประจำตอนเดินผ่านก็ดีนะแต่ตอนเดินกลับเขามักจะกระแอมให้เราได้ยินตลอดเลย พอเราจะย้ายไปอยู่ดีอื่นเราก็เลยเดินเป็นคืนสุดท้ายเขาพูดมาว่าโชคดีนะ ตอนนั้นเราวิ่งเลยจากที่ไม่เคยวิ่งมาก่อนตั้งแต่เจอเขานั่งอยู่ เพราะเขาไม่เคยพูดกับเรา เราก็ไม่รู้ว่ามีใครเจอแบบเรามั้ยเลยเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้เพื่อนอีก3คนฟัง 2คนที่อยู่บ้านไกล้ๆเราก็พูดเหมือนกันว่าเจอเขานั่งอยู่ที่ศาลาตลอดทั้งคืน
เรื่องที่3 พี่ผีข้างห้อง
เรื่องนี้เกิดตอนเราย้ายมาอยู่ที่กรุงเทพ เราอาศัยที่อพาร์ตเมนต์กับญาติ ตอนญาติอยู่ด้วยเหตุการณ์ปกตินะ แต่พออยู่คนเดียวจะชอบมีคนมาเคาะประตูทางข้างห้องตอนแรกเราคิดว่ามีคนอยู่คงแกล้งเราเล่นๆ พอเราทำความสะอาดหน้าห้องตัวเองก็เลยกะว่าจะเดินดูไปด้วยแตะเราก็ตกใจมากที่ห้องข้างๆเราว่างมากไม่มีคนย้ายมาอยู่หลังจากนั้นเราไม่กล้าอยู่คนเดียวในห้องเลย แต่พอเรื่องผ่านไป4เดือนเราก็ลืมไปแล้วเพราะเรียนหนักเลยกลับขึ้นมานอนคราวนี้มาเป็นตัวเลยเดินมาเคาะห้องเราเป็นผู้ชายอายุประมาณ19-20มาขอยืมปากกาเมจิกห้องเราเราก็คิดว่ามีคนมาอยู่ห้องนี้แล้ว ตอนเขาจะเดินเข้าห้องก็หันมายิ้มให้เราปกติแต่พอเที่ยงคืนเขาก็มาเคาะเอาปากกามาคืนให้ เราเลยถามว่าเพิ่งย้ายมาอยู่หรอคะ แต่เขาก้มหน้าเงียบไม่พูดไม่จากับเราเลย เราก็เลยหันหลังปิดประตูล็อคกอนนอนต่อ พอตอนเช้าก่อนไปเรียนเราเลยลงไปซื้อขนมกะว่าจะเอามาให้พี่ข้างห้องแต่พอมาถึงหน้าห้องก็ว่างเปล่าเหมือนเดิมพอเราเปิดประตูก็มีอะไรเขียนอยู่บนผนังห้องก็เลยเอาไฟฉายมาส่องคำนั้นมันเขียนว่า 'ขอบคุณนะครับ' 'ตั้งใจเรียนนะ'
เรากลัวมากก็เลยย้ายห้องไปชั้นอื่นแต่ก็แอบได้ยินเสียงแว่วๆมาตอนที่เดินขึ้นลงต้องผ่านชั้นนั้นตลอด พอเราไปถามแม่บ้านเขาก็เล่าให้ฟังว่าก่อนเราจะมาอยู่3เดือนมีผู้ชายเรียนมหาลัยคนนึงเข้ามาอยู่ได้ไม่ถึงปีก็ฆ่าตัวตาย นิสัยผู้ชายคนนั้นพูดน้อยเก็บตัวไม่ค่อยออกจากห้อง เวลาใครมาอยู่ก็อยู่ได้ไม่นานเพราะเขาออกมาหลอกทุกคืน แต่อันนี้เรางงมากเลยนะเพราะเขามาในสภาพดีมากๆๆแถมพูดเพราะอีกด้วย แต่สิ่งที่คนก่อนๆกับแม่บ้านเจอคือห้อยตงเต็งในห้องแถมมองด้วยสายตาที่น่ากลัวมาก เราเลยเชื่อว่าเขาคงชอบคนที่นิสัยดีๆด้วยมั้งนะ
เรื่องที่4 ผีรุ่นพี่ที่เราแอบชอบ
หลังจากเรื่องที่3จบไปเราก็เรียนจบม.1แล้ว พอขึ้นม.2เราก็แอบชอบรุ่นพี่ม.3รร.เดียวกัน หลังจากเรียนม.2ไม่ถึง3เดือนก็ได้ข่าวพี่เขารถคว่ำเสียชีวิตคาที่ ตอนนั้นเราเสียใจมากเพราะเราชอบเขามากๆเลย หลังจากพี่เขาเสียได้3วันเราก็เจอเขายืนอยู่หน้ารร.ตอนเรากำลังจะกลับบ้านเขายิ้มให้เราด้วยเราก็ลืมไปว่าพี่เขาเสียแล้วเลยยิ้มกลับไป พี่สาวเราก็พูดให้เราฟังบ่อยๆว่าตอนที่เรากลับห้องแล้วตอนดึกๆพี่สาวเราจะลงไปทำงานกะดึกพอลงมาถึงห้องเราก็เห็นผู้ชายเสื้อดำ กางเกงยีนส์สีฟ้ายืนอยู่หน้าห้องทุกคืน พอตอนเช้าก็จะมาแซวเราตลอดว่ามีแฟนแล้วไม่แนะนำให้พี่รู้จักเลยนะ เราก็งงว่าพี่เราพูดถึงใคร พี่เราเลยเล่าให้ฟังว่ามีคนมายืนหน้าห้องทุกคืน แถมเสื้อผ้าก็ตรงกับรุ่นพี่ที่เราแอบชอบพอดีด้วย เราก็เลยรีบเก็บของย้ายไปตึกอื่นก็ยังเจอคราวนี้เราเจอเองเลย เขามายืนยิ้มหน้าลิฟท์พอดีเป๊ะ แถมตอนนั้นเราอยู่ในลิฟท์คนเดียวด้วยนะ เราที่ไม่ค่อยกลัวมาก ยิ่งเป็นคนที่ชอบแล้วด้วยนะ เราเลยถามไปว่าตามเรามาทำไม พี่เขาก็เงียบใส่ เราเลยรีบเดินเข้าห้องไปแต่ความคิดเรานี่สิเลวมากชวนเขาเข้าห้องซะงั้น เราก็ไม่คิดอะไรก็ใช้ชีวิตปกติไม่มีอะไรเกิดขึ้นจนผ่านมาถึงช่วงที่เรากำลังสอบจบม.3เตรียมขึ้นม.4ตอนนั้นเราเครียดมากมากเลย เราอ่านหนังสือจนตี3เราเผลอหลับไปแต่ในความรู้เราจะมีมือใครก็ไม่รู้มาลูบที่หัวบ้าง จับมือเราบ้าง หรือเวลาเรานอนแต่ไม่ห่มผ้าก็จะรู้สึกว่ามีคนดึงผ้ามาห่มให้ตลอดตอนนี้เรามีแฟนแล้วแต่ก็ยังรู้สึกว่าพี่เขาอยู่กับเราตลอดเลยนะ ตอนพี่สาวท้องเราเลยพูดขึ้นมาว่าให้ไปเกิดกับพี่สาวเราหลังจ่กนนั้นก็ไม่ได้รู้สึกว่าเขาอยู่ด้วยแล้ว พอตอนพี่สาวคลอดเราดีใจที่มีหลานให้อุ้ม แต่ที่ดีใจกว่านั้นเขามีปานลูบสามเหลี่ยมที่ท้ายทอยเหมือนรุ่นพี่ที่แอบชอบตอนนั้น ที่เหมือนกว่านั้นคือไม่ร้องไห้ ไม่ดื้อ แถมเรียนชอบโมเดลรถเหมือนพี่เขาอีก รุ่นพี่เราชื่อคิม หลานเราชื่อคินน์ ชื่อคล้องกันใช่มะ