คือเราพึ่งเปิดเทอมเป็นขึ้นม.5เมื่อไม่กี่อาทิตย์ที่ผ่านมาค่ะไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไรความอดทนเราต่ำลงมากทั้งที่ก่อนหน้านี้เราอดทนได้มาตลอดแต่ตอนนี้มีอะไรนิดหน่อยก็ท้อแล้วด้วยความที่เรียนหนักขึ้นก็เหนื่อยกลับบ้านมาเจอป้าที่เราไม่โอเคกับเขา แมวก็ดื้อชอบหนีออกไปข้างนอกชอบทำข้าวของพังต้องคอยออกตามหาจนจากที่รักมากๆกลายเป็นเหมือนเราไม่ไหวแล้วที่จะเลี้ยงแค่ไปล้างจานกินข้าวอาบน้ำเราก็ไม่อยากจะทำแล้วอยากนอนเฉยๆไม่เอาอะไรอยากพอแล้วเหมือนการใช้ชีวิตบนโลกมันหนักเกินไปถึงแต่ละวันจะมีความสุขตอนอยู่กับเพื่อนมากๆก็ต้องมีเรื่องให้กลับบ้านมาร้องไห้แทบทุกวันในหัวมีแต่คำว่าเหนื่อยๆๆๆๆๆอยากตะโกนออกมาว่าเหนื่อยไม่ไหวแล้วแต่เวลาไปปรึกษาใครก็จะบอกให้อดทนไปเรื่อยจนเหมือนมันระเบิดออกมาจนทนไม่ไหวแล้วเลยอยากขอให้ช่วยปลอบเราทีได้มั้ยช่วยพิมพ์บอกทีว่าเราไม่ต้องอดทนแล้วเราแค่อยากมีคนปลอบเราบ้าง