เนื่องจากอะไรหลายๆอย่างอาจจะตกบกพร่องเพราะงั้นขออภัยด้วยคับ
ตอนนี้ความรู้สึกผมนั้นไม่สามารถอธิบายได้เลยผมเหนื่อยมากเลยคับผมสู้ไม่ไหวเเล้วถึงก่อนหน้านี้เคยขอคำเเนะนำไปเเล้วเเต่ตอนนี้ผมสุดทางเเล้วจิงๆผมรู้สึกว่าไม่ว่าจะสารเสพติดหรือกาตูนหรือสื่อบันเทิงต่างๆมันไม่สามรถดามใจผมได้เลยทุกอย่างกลายเป็นหน้าเบื่อไปหมดเเม้ข้าวที่กินอยู่ทุกวันมันก็เหม็นขึ้นมาตอนนี้ไม่อยากทำอะไรเเล้วคับผมรู้สึกมันอื้อไปหมดในร่างกายก็รู้สึกเจ็บเเต่ไม่รู้ว่าเจ็บตรงไหนสิ่งเดียวที่ทำให้ผมนั้นสบายใจได้นิดหน่อยก็เเค่การอยู่ในห้องเหมือนมันได้อยู่กับตัวเองผมไม่ได้ขอกำลังใจหรือคำปลอบใจเเต่ก็ไม่ได้อยากรู้สึกเเบบนี้ผมไม่หวังพึ่งครอบครัวกับคนรอบข้างเเล้วต่อให้อธิบายยังใงตัวผมก็เหนื่อยเปล่าๆผเพราะงั้นผมขอเเนวทางพี่ๆหน่อยคับถึงพยายามมากมากเเล้วเเต่ก็อาจจะช่วยอะไรได้บ้างคับ
ขอเเนวทางต่อไปนี้หน่อยคับ
ตอนนี้ความรู้สึกผมนั้นไม่สามารถอธิบายได้เลยผมเหนื่อยมากเลยคับผมสู้ไม่ไหวเเล้วถึงก่อนหน้านี้เคยขอคำเเนะนำไปเเล้วเเต่ตอนนี้ผมสุดทางเเล้วจิงๆผมรู้สึกว่าไม่ว่าจะสารเสพติดหรือกาตูนหรือสื่อบันเทิงต่างๆมันไม่สามรถดามใจผมได้เลยทุกอย่างกลายเป็นหน้าเบื่อไปหมดเเม้ข้าวที่กินอยู่ทุกวันมันก็เหม็นขึ้นมาตอนนี้ไม่อยากทำอะไรเเล้วคับผมรู้สึกมันอื้อไปหมดในร่างกายก็รู้สึกเจ็บเเต่ไม่รู้ว่าเจ็บตรงไหนสิ่งเดียวที่ทำให้ผมนั้นสบายใจได้นิดหน่อยก็เเค่การอยู่ในห้องเหมือนมันได้อยู่กับตัวเองผมไม่ได้ขอกำลังใจหรือคำปลอบใจเเต่ก็ไม่ได้อยากรู้สึกเเบบนี้ผมไม่หวังพึ่งครอบครัวกับคนรอบข้างเเล้วต่อให้อธิบายยังใงตัวผมก็เหนื่อยเปล่าๆผเพราะงั้นผมขอเเนวทางพี่ๆหน่อยคับถึงพยายามมากมากเเล้วเเต่ก็อาจจะช่วยอะไรได้บ้างคับ