เมื่อวานดูทีวี เจอภาพ สาวแดง แปะทับ หนุ่มส้ม มีข้อความแปะว่า ไม่เอาส้มหล่น จะช่วย กก ตั้ง รบ ให้สำเร็จ แต่สถานการณ์ที่รายล้อมตอนนี้คือยุให้ทำแบบนั้นแบบนี้

ตื่นนอนมาอีกที ลุกไปฉี่ ยืนดูฝน ต้นไม้ที่โดนฟ้าผ่า ใบไม้ที่ต้องกวาด คิดแว๊บเดียว เมื่อตอนนอนฝันว่าอะไร ไม่บอก แต่ชุดความคิดนึงที่ลอยออกมาจากจินตนาการคือ ในเมื่อแย่งตั้ง รบ แย่งเป็น ปธ สภา กับ กก แล้วคนจะสาปแช่งรุมตื้บหรือขำกลิ้ง ก็น่าจะรอผลการเลือกตั้งคอนเฟิร์ม แล้วโหวตส่ง กก เป็นทุกอย่างที่อยากได้ แล้วปิดกิจการพรรคตัวเองเสีย สส จะไปพรรคไหนก็ไป แล้วที่อยากรีแบรนด์พรรคก็จะทำได้ง่ายละ อาจจะกลายเป็นพรรคเล็กๆ คนน้อยๆ เลือกคนกิน ช็อคมิ้นท์อาจไม่อร่อยสำหรับทุกคน

เหตุผลที่คิดแบบนี้คือ คนปั้นพรรค พท น่าจะพอใจที่จะหยุดการเมืองตอนนี้ โฟกัสที่ชีวิตบั้นปลายหลังรับโทษแล้วจะได้มีครอบครัว พบปะคนหรือแจกของผ่านเน็ต หรือเที่ยวไปเจอคนด้วยตัวเอง ชีวิตตัวท้อปของพรรคน่าจะมีกินมีใช้ มีพาสปอร์ตนั่งพรรคไหนก็ได้ถ้าอยากอยู่ในการเมือง ถ้าตนยังพอมีคนนับหน้าถือตา ก็กลับมาตั้งพรรคใหม่ เล็กๆ ขำๆ เอาไว้ลองของของใหม่ๆ ที่เคยคิดแต่ทำไม่ได้ในยุคก่อน ก็ไม่เสียหาย

เลิกเองดีกว่าถูกบอกเลิก ถ้าเราบอกเลิกก่อน ทุกคนจะฟังเหตุผลของเรา ถ้าเราถูกบอกเลิกแล้วจะเสียหน้า แถมคนจะไม่เชื่ออะไรเราเลย สิ่งนี้ใช้ได้กับทั้งความรักและทุกเรื่อง