เนื่องด้วยทางนี้ไม่อยากเรียนต่อ ประกอบกับมีอาการซึมเศร้าแต่ไม่ได้บอกพ่อแม่
ปกติพ่อแม่ไม่เคยให้กำลังใจนอกจากคำเปรียบเทียบและดูถูก
วันหนึ่งเราตัดสินใจบอกไปตรงๆก็โดนพูดจาดูถูกด้วนถ้อยคำรุนแรงกว่าทุกที
เขาเสียใจที่เราทำเขาผิดหวัง ทั้งๆที่คาดหวังกับเราสูงมากๆ
ที่ผ่านมาเราพยายามตั้งใจเรียนอย่างหนัก พยายามตั้งใจทำในสิ่งที่เขาตัองการจนถึงขั้นต้องอดอาหารอดนอน สุดท้าย...เป็นโรคกระเพาะอักเสบ
พอเราไม่ฟังหรือออกนอกทางก็จะด่าด้วยถ้อยคำรุนแรงทุกที
นอกจากนี้เรายังโดนบูลลี่มาตลอดตั้งแต่อนุบาล พ่อแม่ก็ไม่สนใจเลย ไม่เลย.... แถมแม่ยังเอาเราไปนินทากับคนอื่นจนเสียหาย
ตอนนี้เราเสียความรู้ เสียความมั่นใจและอยากตายมากๆ เพื่อนตอนนี้เราก็ไม่ค่อยมีแล้ว พี่น้องก็ทิ้งกัน ตอนนี้เราไม่เหลือใครเลย
จริงๆวางแผนไว้ว่าจะทำงานและเก็บเงิน เก็บประสบการณ์ก่อน ถ้าพร้อมค่อยเรียนต่อ
ปล.เราอายุ20ปีแล้ว และตอนนี้ก็กำลังได้ทำงาน ใครมีอะไรแลกเปลี่ยนหรือพูดคุยกันได้ เราอ่านทุกความเห็นของทุกคน
และก็ขอคำปรึกษาเรื่องการพบจิตแพทย์ ว่าควรเตรียมตัวยังไง ไม่อยากให้โรคซึมเซร้าม
[code]ใส่โค้ด
[/code]
ทำให้พ่อแม่ผิดหวัง....ตอนนี้ไม่อยากอยู่บนโลกแลิใ
ปกติพ่อแม่ไม่เคยให้กำลังใจนอกจากคำเปรียบเทียบและดูถูก
วันหนึ่งเราตัดสินใจบอกไปตรงๆก็โดนพูดจาดูถูกด้วนถ้อยคำรุนแรงกว่าทุกที
เขาเสียใจที่เราทำเขาผิดหวัง ทั้งๆที่คาดหวังกับเราสูงมากๆ
ที่ผ่านมาเราพยายามตั้งใจเรียนอย่างหนัก พยายามตั้งใจทำในสิ่งที่เขาตัองการจนถึงขั้นต้องอดอาหารอดนอน สุดท้าย...เป็นโรคกระเพาะอักเสบ
พอเราไม่ฟังหรือออกนอกทางก็จะด่าด้วยถ้อยคำรุนแรงทุกที
นอกจากนี้เรายังโดนบูลลี่มาตลอดตั้งแต่อนุบาล พ่อแม่ก็ไม่สนใจเลย ไม่เลย.... แถมแม่ยังเอาเราไปนินทากับคนอื่นจนเสียหาย
ตอนนี้เราเสียความรู้ เสียความมั่นใจและอยากตายมากๆ เพื่อนตอนนี้เราก็ไม่ค่อยมีแล้ว พี่น้องก็ทิ้งกัน ตอนนี้เราไม่เหลือใครเลย
จริงๆวางแผนไว้ว่าจะทำงานและเก็บเงิน เก็บประสบการณ์ก่อน ถ้าพร้อมค่อยเรียนต่อ
ปล.เราอายุ20ปีแล้ว และตอนนี้ก็กำลังได้ทำงาน ใครมีอะไรแลกเปลี่ยนหรือพูดคุยกันได้ เราอ่านทุกความเห็นของทุกคน
และก็ขอคำปรึกษาเรื่องการพบจิตแพทย์ ว่าควรเตรียมตัวยังไง ไม่อยากให้โรคซึมเซร้าม
[code]ใส่โค้ด
[/code]