- เริ่มที่เพื่อนสนิทของเราลาออกจากที่ทำงาน หลังจากที่อยู่ด้วยกันมาหลายปี จนตอนนี้ต้องแยกย้ายกันไป แล้วเราเป็นคนที่เพื่อนน้อยจนแทบไม่มีเลยก็ว่าได้ คนที่สนิทและคุยได้แทบทุกเรื่องจึงมีแค่คนเดียว ตอนนี้ก็กังวลว่าในอนาคตความสัมพันธ์ของเราก็จะจางหายไป
- วันนี้เพื่อนที่ทำงานก็จะลาออกอีก ถือเป็นอีกคนที่เรียกได้ว่าสนิทกันพอสมควร พอเขาจะออกก็รู้สึกเคว้งนิดๆ ซึ่งทั้งคนนี้และเพื่อนที่ออกไปก่อนออกไล่เลี่ยกันในไม่กี่สัปดาห์
- แล้วก็ยังมีเพื่อนอีกคนที่กำลังวางแพลนจะลาออกอีก ซึ่งก็เป็นคนสุดท้ายแล้วที่เราสนิทในที่ทำงาน

พอเจอแบบนี้เข้าเราเลยรู้สึกว่าตัวเองเหงาและโดดเดี่ยวมากๆ คนรอบตัวที่เรารู้สึกสนิทกำลังทยอยหายไปจากชีวิต และเราเป็นอินโทรเวิร์ต เข้าสังคมไม่เก่ง หรือเรียกได้ว่ากลัวการเข้าสังคมเลยก็ได้ พอคนที่เรียกได้ว่าสนิทออกไปหมด ต่อไปเราคงพูดน้อยลงกว่าเดิมเข้าไปอีก หรืออาจจะไม่พูดกับใครเลยทั้งวัน

อยากถามทุกคนว่าเราควรจะปรับความคิดของเรายังไงดีคะที่จะไม่ไปยึดติดกับคนอื่นมากเกินไป ตอนนี้ก็บอกตัวเองอยู่นะว่าทุกคนเจอกันแล้วก็จาก อย่ายึดติดมาก แต่เราก็ยังอดคิดไม่ได้อยู่ดี มันค่อนข้างบั่นทอนจิตใจเราอยู่เหมือนกัน อีกอย่างเราก็คิดว่าทำไมตัวเราถึงเกิดมาแล้วดูแปลก แตกต่างจากคนอื่นจัง ดูขี้กลัว ดูไม่กล้าไปซะทุกอย่าง