เราพึ่งเริ่มงานได้3อาทิตย์ ลักษณะงานเป็นงานยืนและเดิน100% เราทำ6วันหยุด1วัน วันนี้ปวดข้อเท้ามากๆ ข้อเท้าบวมและมีอาการเจ็บที่เท้า เราก็ฝืนไปทำงานและทำโอทีต่อ วันนี้ปวดไม่ไหวเลยแจ้งไปทางซับที่เราอยู่ ทางซับไม่ว่าอะไรให้ไปหาหมอและขอใบรับรองแพทย์ เราเลยขอลาเพื่อรักษาอการปวด
แต่บอกแฟนว่าเราลาจะไปหาหมอนะ(และไปหาหมอจริงๆ มีใบรับรองแพทย์) หมอสั่งให้หยุด2วันเพื่อพักรักษาตัว หมอบอกระวังในเรื่องของการเป็นรองช้ำ และบอกว่า กล้ามเนื้อขาเราอักเสบ แต่แฟนบ่นและประชดด้วยถ้อยคำที่บอกว่า เขาไล่ออกแน่ๆถ้าหยุดแบบนี้ พูดประมาณว่าเราทำงานไม่ทน เค้าเหนื่อยที่ต้องทำงานคนเดียวเลยให้เราหางานทำ(เมื่อก่อนเราอยู่บ้านเลี้ยงลูก มีแวบไปทำงานบ้างเป็นสัญญาจ้าง หมดสัญญาจ้างก็กลับมาเลี้ยงลูก และเริ่มหางานใหม่ และเรากำลังเรียนต่อภาคพิเศษเพื่อเอาวุฒิไปยื่นในการหางานที่ดีกว่า) เค้าพูดหลายรอบเกี่ยวกับให้เราทำงาน เราก็พยายามหาตลอด แต่สมัครไปก็ไม่มีที่ไหนรับเพราะวุฒิเราไม่ถึงตามที่กำหนด(วุฒิม.6) เค้าพูดบั่นทอนจิตใจเราอยู่ทุกวัน เงินของเค้าจ่ายค่าใช้จ่ายเรื่องบ้าน ค่าน้ำไฟ เราหาเงินจากทางอื่นช่วยได้น้อยไม่มากนัก มาจ่ายในส่วนของลูกทั้งหมด และของใช้ในบ้าน กับข้าวทั้งหมด มีบ้างที่เค้าให้เงินเรามาไม่เกิน2พันต่อเดือน เราเก็บไว้ซื้อของที่จำเป็นของลูกและของเค้า และให้เงินส่วนนี้สำรองเก็บไว้ให้เค้าในตอนที่เค้าเงินหมด เราประหยัดมากๆไม่เคยเรียกร้องขอเงินเลยสักครั้งไม่เคยซื้ออะไรเป็นของตัวเอง แม้แต่เสื้อผ้าเลย เราผิดพลาดอะไรตรงไหนไหมคะ อยากสอบถามในมุมมองของผู้ชาย เราพยายามมากๆที่จะหาเงินมาช่วย แต่บางทีจังหวะเราเจ็บป่วยเขาไม่เคยมาดูแลหรือสนใจ สนใจแค่ว่าถ้าเราไม่ทำงาน เราจะเป็นภาระของเขา 🥺 รู้สึกผิดที่ทำได้แค่นี้ ปัจจุบันเราเริ่มงานใหม่อีกครั้งด้วยการหาของเราเอง ไปสมัครเอง เอาลูกไปด้วย เราควรคิดอย่างไรต่อไปดี รู้สึกเหนื่อย😔😔