เราผู้หญิง อายุ 25 ปี คบกับแฟนจะเข้าปีที่ 4 อยู่ในช่วงทำงาน แฟนเป็นผู้ชายโตกว่า 4 ปี แฟนนิสัยดี ดูแลเทคแคร์ดีทุกอย่าง

แต่ติดอยู่เรื่องเดียว ที่เรารู้สึกเหนื่อย เพราะเราเองแบกความฝันแบกความหวังเขาไว้ เราต้องทิ้งเป้าหมายตัวเองเพื่อเขาก่อนเสมอ เราอยากออกรถเป็นของตัวเองแล้ว เราตั้งใจเองว่าจะเป็นคนผ่อนคนเดียว และยังมีหลายสิ่งที่เราอยากทำ

แต่ต้องมารอแฟนเราเพราะเขาตั้งใจอยากมีรถบรรทุกเอาไปขับทำอาชีพที่บ้านต่างจังหวัด เมื่อปีที่แล้วช่วยเขาออกรถกะบะ 1 คัน เพราะให้เขาขับไปทำอาชีพขนส่งที่เขาอยากทำ เขาตัดสินใจด้วยความใจร้อน ออกจากงานประจำ แล้วออกรถเลย

ก็ทะเลาะกันอยู่นะคะ เพราะตัวเราเองมองว่ายังไม่พร้อม จะออกแบบไม่มีแผนอะไรเลย เงินเก็บก็มีนิดหน่อย แต่ก็ดื้อดึง จนเขาให้เหตุผลว่าเขาทำได้ เราก็เชื่อใจเขา
ผ่านมาจนสิ้นปี เดือนชนเดือนเลยค่ะ งานเขาไม่ค่อยมี

งวดรถก็ต้องจ่ายทุกงวด ต้องใช้เงินเราออกให้ เงินเดือนที่เคยมีเก็บก็ไม่มีเลยค่ะ จนตอนนั้นเราท้อมากเลย เราเองก็เครียด จนเขาบอกเองว่าจะคืนรถแล้วออกไปงานประจำตอนต้นปีนี้

เราเลยรู้สึกอยากเลิกตอนนั้นเลยค่ะ เพราะเราเชื่อใจว่าเขาทำได้ เราเสียดายเวลา เสียดายเงิน แต่เขาก็ตัดทุกอย่างทิ้ง

แต่ตอนนั้นเราไม่อยากทำร้ายเขา ตั้งใจว่าให้เขาดีขึ้น เราจะบอกเขาตรงๆ จนตอนนี้ผ่านมา 5 เดือนแล้วค่ะ ชีวิตเขาก็เรื่อยๆนะคะไม่ดีอะไร

เราเล่าเป้าหมายของเราว่าเราอยากออกรถภายในสิ้นปีนี้ของตัวเอง แต่ก็โดนขัดใจเพราะต้องเก็บเงินทำเป้าหมายของเขาก่อน เราเหนื่อยมากเลยค่ะ เขาอยากได้แต่สิ่งที่เขาทำที่ผ่านมาเราไม่อยากเชื่อใจเขาแล้วค่ะ เรารู้สึกอยากอิสระมากกว่านี้ อยากอยู่คนเดียว แต่เราคิดแบบนี้เห็นแก่ตัวไปมั้ยค่ะ ทุกวันนี้เงินเดือนเราเยอะกว่าเขา เราต้องแบกค่าใช้จ่ายห้องพัก ค่านุ้น นี้นั้นด้วยค่ะ