นี่เป็นกระทู้แรกของผมในรอบเกือบสิบปี ผมเป็นเสื้อแดงมาตลอด ตั้งแต่ปี 2544 ผ่านการชุมนุมช่วงนกหวีดตีบตบ เคยมีความคิดเสรีนิยม ประชานิยม เคยโดนแบนถาวรในล๊อคอินนี้พร้อมท่านอื่นในช่วงนั้น จนเวลาผ่านล่วงเลยมาเข้าสู่วัยกลางคน จึงอยากให้ข้อคิดเห็นคนรุ่นใหม่ ที่กำลังร้อนแรงในเปลวไฟแห่งประชาธิปไตย จะได้เห็นแนวคิดของคนรุ่นกลางที่เฝ้าฟังเฝ้าคิดเรื่องราวการเมืองต่างๆมาดังนี้
1. อย่าให้การเมืองทำให้เกิดปัญหาในครอบครัว  เพราะสุดท้ายแล้วคนที่จะอยู่กับเราคือพ่อแม่พี่น้องเท่านั้น ผมมีความคิดเห็นทางการเมืองไม่ตรงกับคุณแม่เมื่อหลายปีก่อน พอเริ่มแก่ตัวขึ้น จึงเริ่มเข้าใจสิ่งที่คุณแม่กำลังจะบอกในวันนั้น ว่า ถ้าเรานับว่าความกตัญญู คือ คุณธรรม เราไม่ควรไปต่อว่าใครที่เค้ากำลังมีคุณธรรมข้อนี้ ยกตัวอย่างเช่น พ่อทำผิดติดคุก ลุกเอาข้าวเอาน้ำไปเยี่ยมไปนั่งเฝ้าหน้าศาล ไปขอร้องให้คนช่วย เราคงไม่ไปด่าเค้าว่า โง่ ที่ทำแบบนั้น แต่ตรงกันข้าม วันนี้เราเห็นคนแก่ๆ เค้าเชื่อในความภักดี ความกตัญญู ต่อสิ่งที่เค้าเชื่อ มีคนไปโห่ไล่ ด่าทอสารพัด
2. การเมืองคือเรื่องผลประโยชน์ ผมเอะ ใจตั้งแต่ครั้งที่เป็นเสื้อแดง คุณสมัคร เป็นนายก แล้วโดนให้เลือกตั้งใหม่ แล้วได้ คุณ สมชาย มาเป็นนายกต่อ ครั้งนั้นก็มีคนไม่เห็นด้วยค่อนข้างมาก ร่วมถึง มีคนแยกออกจาก พรรค ไปตั้งพรรคใหม่ส่วนหนึ่ง
เวลาผ่านไป ได้ นากยก ปู เวลาผ่านไป เป็นลูกสาว คนก่อตั้งพรรค สถานการณ์ในวันนี้ ถ้าเพื่อไทยไปรวมกับพรรครัฐบาลเก่า ผมอดสงสารคนเสื้อแดงที่ตายเป็นจำนวนมากในช่วงประท้วงไม่ได้จริงๆ
สิ่งที่อยากบอกคนรุ่นใหม่คือ อย่าอินจนเกินขอบเขตจนสร้างความเสียหายให้แก่ตัวเอง ให้นึกถึงพ่อแม่พี่น้องลูกเมีย ว่าหากเกิดเรื่องก็มีแต่พวกเค้าที่จะดูแลคุณ หรือให้สั่นๆ ก็คืออย่าตายในสงครามของคนอื่นให้ครอบครัวต้องเดือดร้อน
3. ผมเคยโพสเรื่องนโยบายประชานิยมรวมทั้งชมอย่างสุดซึ่ง ว่าเป็นการทำผลงานที่ดี จนตอนนี้ระบบการเมืองไทยเต็มไปด้วยประชานิยมเต็มไปหมด แต่ทุกการเปลี่ยนแปลงต้องมีผลกระทบเสมอ อยากให้คนรุ่นใหม่มองให้หลายๆมุม เหรียญมีสองด้านเสมอ

ท้ายนี้นี่คงเป็นโพสแรกหลังจากได้ล๊อคอินคืน หวังว่าความคิดที่ตกตะกอนในช่วงเวลาที่ผ่านมาจะมีประโยชน์บ้าง
ขอบคุณครับ