สวัสดีค่ะ เราอายุ18ปีค่ะ เรามีฐานะก็ไม่ได้รวยมาก เรียกว่าจนก็ได้ค่ะ และเราชอบเครียดเรื่องที่บ้านบ่อยๆ +กับเรื่องอนาคตของตัวเองจนทำให้เราร้องไห้บ่อยๆ อีกอย่างเราค่อนข้างที่จะมีเพื่อนเยอะ เราจะมีความสุขนะคะที่ได้อยู่กับเพื่อน สบายใจ แต่ถ้าเรากลับมาอยู่คนเดียวในห้องของเรา เราจะร้องไห้บ่อยๆ เป็นแบบนี้ 4ครั้ง/อาทิตย์เลยค่ะ กังวลและซึมไปทั้งวัน เราเคยพยายามกินยาเพื่อจะหายไปจากโลกนี้ แต่มันไม่ใช่ทางที่เราจะหายไปได้ พอเรามีแฟน เราก็เริ่มหายจากอาการแบบนี้ เพราะตอนกลางคืนจะโทรกับแฟนบ่อย แต่ใช่หายไปซะทีเดียวนะคะ เริ่มน้อยลงจากเมื่อก่อน ตอนนี้เราเรียนอยู่ปวช.3ค่ะ มีการฝึกงาน เราเลือกที่จะฝึกคนเดียว เราคิดจะหาประสบการณ์ และอยากจะลองใช้ชีวิตให้คุ้นชินกับตัวเองค่ะ แต่พอเราได้ไปฝึกงานวันแรกเรากลับมาเป็นคนซึม ไม่พูดกับพี่ร่วมงานและหัวหน้าเลย แถมยังร้องไห้ระหว่างทำงานจนเราไม่สามารถทำงานได้เลยค่ะ (เรื่องงานและพวกพี่ๆเขาโอเคมากค่ะ สอนงานเรา ไม่ได้กดดันเราอะไรขนาดนั้นค่ะ แต่ก็มีบ้าง) เราเป็นแบบนี้ติดต่อกัน 1อาทิตย์แล้วค่ะ เราซึม และร้องไห้ต่อที่บ้าน แล้วก็พยายามกินยาเพื่อจะหายไปอีกแล้วค่ะ เราอยากจะย้ายที่ฝึกงานมากๆ แจ้งอาจารย์แล้ว อาจารย์ก็เหมือนปล่อยเฉยกับเรามาก ทั้งๆที่เราแจ้งไปแล้วว่าเราอาการเป็นอย่างไรบ้าง เขาก็บอกแค่ว่าค่อยคุยกันค่ะ เรากลัวมากว่าเราจะไม่ได้ย้ายที่ฝึกงานแล้วจะทำให้เราเป็นหนักกว่าเดิม (เราไม่รู้นะคะว่าอาการที่เราเป็นคืออะไร ไม่เคยไปหาหมอเลยค่ะ) เราอยากให้ทุกคนช่วยแนะนำ หรือให้คำปรึกษาเราหน่อยค่ะ ว่าเราควรทำอย่างไรต่อไป ขอบคุณมากๆนะคะ