ต้นเรื่องมันมาจากที่ ตาของเราป่วยจนแกได้เข้าโรงบาล หมอบอกว่ารักษาตามอาการ พูดตรงๆเหมือนแกจะไม่ไหว ญาติๆก็พากันลางานกลับบ้านมาหาตาในวันหยุดซึ่งก็คือวันนี้ ป้าที่อยู่ที่ต่างประเทศแกก็มาด้วยมากับลูกของแก ป้าเป็นลูกคนโต ซึ่งแม่เราเคารพแกมากๆๆๆ และวันนี้คือวันที่แกจะไปหาตาที่โรงพยาบาล เราได้อยู่เฝ้าบ้านเพราะ(ป้า-แม่-ยาย) ไปเยี่ยมตาทุกคน ตื่นเช้ามาเราก็ตื่น 07.30 ประมาณนี้ ป้าแกก็เข้ามาหาที่ห้อง เราก็ทักทายปกติ เสร็จแล้วทุกคนก็ขึ้นรถส่วนตัวของบ้านไปหาตาที่โรงพยาบาล เราก็ลงมาซักผ้า ล้างจาน
แล้วก็นั่งเล่นตามปกติ รอทุกคนกลับบ้าน
ช่วงประมาณบ่ายเศษๆ แม่กับทุกคนก็กลับมาถึงบ้าน รอเราเดินจะไปถือของเข้ามาในบ้านให้ แม่ก็ด่ายาวๆจนถึงในครัว (ปล แม่กับป้าคิดว่าเราพึ่งตื่น) แม่คือด่าเราไม่สนเลยว่าใครอยู่บ้าน
มีทั้งลูกป้า ป้า ยาย และคนอื่นๆ ด่าเราให้คนขับรถฟังด้วยนะว่าเราเอาแต่อยู่เฉยๆ ตอนนั้นคืออายมาก หนีมานั่งหลังบ้าน น้ำตาเราเกือบไหล พอเราบอกว่าจะไปเฝ้าตาให้
แกก็ไม่เอา จะไปเอง แต่ก็บ่นเราว่า เราเกี่ยงงาน คืองงหนักมาก இдஇ
แม่เหมือนประจานเรา
แล้วก็นั่งเล่นตามปกติ รอทุกคนกลับบ้าน
ช่วงประมาณบ่ายเศษๆ แม่กับทุกคนก็กลับมาถึงบ้าน รอเราเดินจะไปถือของเข้ามาในบ้านให้ แม่ก็ด่ายาวๆจนถึงในครัว (ปล แม่กับป้าคิดว่าเราพึ่งตื่น) แม่คือด่าเราไม่สนเลยว่าใครอยู่บ้าน
มีทั้งลูกป้า ป้า ยาย และคนอื่นๆ ด่าเราให้คนขับรถฟังด้วยนะว่าเราเอาแต่อยู่เฉยๆ ตอนนั้นคืออายมาก หนีมานั่งหลังบ้าน น้ำตาเราเกือบไหล พอเราบอกว่าจะไปเฝ้าตาให้
แกก็ไม่เอา จะไปเอง แต่ก็บ่นเราว่า เราเกี่ยงงาน คืองงหนักมาก இдஇ