สวัสดีค่ะ ขอเกริ่นก่อนนะคะ เราเป็นลูกคนที่2ของที่บ้าน แม่เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว แม่ส่งเสียเราเรียนหนังสือจนอายุ15 หลังจากนั้นก็บังคับให้เลิกเรียน เพราะส่งต่อไม่ไหว ตั้งแต่วันนั้นเราก็ทำงานหาเงินเรียนเองจนถึงปัจจุบันนี้ เราอายุ25 เรามีงานทำและเราซื้อรถและบ้านเป็นชื่อตัวเองได้แล้ว แต่แม่ไม่ได้มาอยู่ด้วยนะคะ จะมาแค่วันหยุดของแม่เท่านั้น
ปล.เราไม่ได้ส่งเงินให้แม่ใช้ตั้งแต่ซื้อรถค่ะ แต่แม่โอเคเพราะแม่มีรายได้ของตัวเองค่ะ เราก็ไม่ได้ขอเงินแม่ตั้งแต่15 จนถึงตอนนี้
ประเด็นคือ ทุกครั้งที่เรามีแฟน แม่จะชอบมาถามว่าเขาให้เงินใช้ไหม เขาช่วยค่าใช้จ่ายรึป่าว เราเข้าใจนะคะว่าแม่เป็นห่วง แต่มันแบบเรากับแฟนคุยกันรู้เรื่องแล้วตั้งแต่คบกัน หรือแม้กระทั่งตอนนี้ที่ตัดสินใจมาอยู่ก่อนแต่งด้วยกันในบ้านเรา แม่ก็จะชอบมาถามเรื่องเงินเดือนแฟนอยู่เรื่อยๆ
เราควรทำยังไงดีคะ เราแค่รู้สึกว่าเราจัดการเรื่องส่วนตัวพวกนี้ได้ แยกแยะได้ว่าคู่ชีวิตช่วยเหลือกันแค่ไหนถึงเรียกว่าสมเหตุสมผล เพราะทุกคนก็มีภาระของตัวเอง
ทำไมแม่ต้องยุ่งเรื่องเงินของแฟนเราคะ?
ปล.เราไม่ได้ส่งเงินให้แม่ใช้ตั้งแต่ซื้อรถค่ะ แต่แม่โอเคเพราะแม่มีรายได้ของตัวเองค่ะ เราก็ไม่ได้ขอเงินแม่ตั้งแต่15 จนถึงตอนนี้
ประเด็นคือ ทุกครั้งที่เรามีแฟน แม่จะชอบมาถามว่าเขาให้เงินใช้ไหม เขาช่วยค่าใช้จ่ายรึป่าว เราเข้าใจนะคะว่าแม่เป็นห่วง แต่มันแบบเรากับแฟนคุยกันรู้เรื่องแล้วตั้งแต่คบกัน หรือแม้กระทั่งตอนนี้ที่ตัดสินใจมาอยู่ก่อนแต่งด้วยกันในบ้านเรา แม่ก็จะชอบมาถามเรื่องเงินเดือนแฟนอยู่เรื่อยๆ
เราควรทำยังไงดีคะ เราแค่รู้สึกว่าเราจัดการเรื่องส่วนตัวพวกนี้ได้ แยกแยะได้ว่าคู่ชีวิตช่วยเหลือกันแค่ไหนถึงเรียกว่าสมเหตุสมผล เพราะทุกคนก็มีภาระของตัวเอง