คือเรามีเพื่อนอยู่2คนค่ะ เป็นเพื่อที่สนิทกันมากๆ แต่วันหนึ่งเพื่อนก็เปลี่ยนไปค่ะ ( ขออนุญาตย่อชื่อเป็น A กับ B นะคะ ) เราสนิทกับทั้ง2มากๆเลยค่ะ แต่ว่า Aอ่ะค่ะสนิทกันมาจะ6ปีแล้ว แต่อีกคน B พึ่งมาสนิทด้วยกันเมื่อปีก่อนๆค่ะเลยสนิทกันแค่2ปี แต่เหมือนตอนแรกๆเราก็ไม่ค่อยคิดอะไรเยอะแยะหรอค่ะ จนวันนึงเรากับเพื่อนค่ะไปเที่ยวกัน แล้วที่นี้เราค่ะมาถึงที่งานคนแรกเลยรออีกทั้ง2คนค่ะ ตอนนั้นเราใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวกับกางเกงยีนขาสั้นค่ะ ที่นี้เราก็รอสักพัก เพื่อนทั้ง2เขามาพร้อมกันแต่สิ่งที่เราเห็นคือเค้าใส่ชุดเหมือนกันค่ะ A ใส่เสื้อปาดไหล่สีขาวกับกระโปรงสีขาวค่ะ ส่วนB ใส่เสื้อปาดไหล่กับกางเกงยีนขายาวค่ะ แล้วความคิดในใจเราก็ขึ้นมาค่ะว่าแบบ นัดกันมาหรอ ทำไมไม่บอกกันล่ะ แล้วยังไม่หมดนะคะ เราสังเกตที่เท้าค่ะ เค้าใส่รองเท้าเหมือนกันด้วย แล้วตอนนั้นเราก็คิดอะไรเต็มหัวเลยค่ะ ไม่ค่อยพูดเหมือนเมื่อก่อน เราปล่อยให้2คนนั้นคุยกันแล้วเราเดินตามค่ะ ตอนนั้นเราไม่เข้าใจอ่ะค่ะ ว่าทำไมไม่บอกกันว่าจะใส่ชุดนี้ รองเท้างี้ จนพอแยกย้ายกันกลับบ้านเราก็เอาแต่คิดจนนอนไม่หลับแต่เราก็เลิกคิดและนอนค่ะพอตอนเช้าเราก็อาบน้ำแต่งตัวไป รร. ค่ะ แล้วเราก็เลยงอน ละที่นี้ทั้ง2ค่ะก็พอจะรู้แล้วว่าเรางอนแต่เขาไม่ง้อค่ะ เราก็รอเขามาง้ออยู่ จากนั้นมีตอนหนึ่งทั้ง2คนไปเข้าห้องน้ำ เราเป็นเวรทำสะอาดเราเลยจะเอาผ้าไปชุบน้ำที่ห้องน้ำค่ะ แต่แล้วพอถึงหน้าประตู เราก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยค่ะก็คือเสียงของเพื่อนเราค่ะ เค้าพูดว่า B:เบื่ออ่ะงอนอยู่นั้นแหละ งอนไม่มีเหตุผล A:เออจริง รำคาญ
เลย (มีคำหยาบด้วยขอโทษด้วยค่ะ) เราได้ยินเราเลยรีบออกจากตรงนั้นและไปห้องน้ำตรงอื่นค่ะ เราด้วยความที่เป็นคนคิดมากอยู่แล้ว เราเลยคิดแล้วร้องไห้ค่ะ เราร้องไห้สักพักก็ล้างหน้าและกลับบ้านค่ะ พอถึงบ้านเราก็ทักแชทกลุ่มไปค่ะว่า เรา:เมื่อวานอ่ะ นัดชุดกันละทำไมไม่บอกอ่ะ B:
ป่ะ ยุ่งไรด้วย เรา:เค้าก็แค่อยากรู้อย่าหยาบดิอุสาห์ถามดีๆ B:เออแล้วมันจะทำไม ไม่บอกแล้วมันทำไมอะ จะหยาบแล้วมันทำไมเกี่ยวไรกับ เรา:ก็ถามดีๆป่ะ นัดกันทำไมไม่บอกเราอ่ะ แค่อยากรู้แค่นี้เอง จังหวะนี้เราร้องไห้ค่ะ แบบเสียใจมากเราเลยเริ่มตัดพ้อค่ะ เรา:พวกแกอ่ะทำไรก็เหมือนกันทุกอย่าง ชอบก็ชอบเหมือนกัน ทรงผมยังเหมือนกันเลยอ่ะ ตัดมาที่เค้าดิไม่เห็นมีไรเหมือนพวกแกเลย B:น่ะ เอาอีกล่ะ พวกกูผิดใช่มั้ย A:เห้อ งอนก็งอนให้มีเหตุผลหน่อยดิ
เรา: เค้าก็มีไง แกนัดกันใส่ชุดไม่บอกเค้าอ่ะ เค้าเลยังเป็นเพื่อนพวกแกอยู่มั้ย B:พอละ พอๆ เลิกงอน จบเหอะ รำคาญ งอนอยู่ได้ ก็รู้กูไม่ชอบคนขี้งอน A:อืมๆ จริง เรา:อืม
B:เออ
เรา:เค้าไม่ชอบคนที่พิมพ์ เออ ดูเหมือนไม่พอใจเค้าอ่ะ
B:แล้วทำไม กูก็พิมพ์อย่างนี้กับทุกคน
A:จริงแก ไอ้B มันก็พิมพ์อย่างนี้กับทุกคน
เรา:ก็เค้าไม่ชอบอ่ะ ขนาดทีแกไม่ชอบคนขี้งอน เค้าก็ปรับปรุงนิสัยไม่งอนให้ไง
B:เห้อ เอาอีกล่ะ
เรา:เอาอีกอะไรอ่ะ ก็เค้าไม่ชอบคนพิมพ์ตอบว่า เออ อ่ะ เรากับเขาเทลาะกันค่ะจนBพิมพ์ขึ้นมาอย่างนี้ค่ะ
B:รับไม่ได้ก็ไปตายสะ
เราช็อกเลยค่ะไม่นึกว่าจะพิมพ์อย่างงี้เราเลยทิ้งโทรศัพท์และไม่ตอบแชททั้ง2ค่ะ แล้วเราร้องไห้ พอผ่านไปสักพักเราก็มองโทรศัพท์เห็นว่ามีแจ้งเตือนเป็นที่พวกเขาคุยกันอย่างสนุกสนาน หัวเราะกัน เราเศร้าเลยค่ะ เราเลยไม่คุยกับทั้ง2อีกเลย ทุกคนสิ่งที่เราทำมันถูกต้องมั้ยคะ
สิ่งที่เราทำกับเพื่อนทั้ง2คนถูกมั้ยคะ
เรา: เค้าก็มีไง แกนัดกันใส่ชุดไม่บอกเค้าอ่ะ เค้าเลยังเป็นเพื่อนพวกแกอยู่มั้ย B:พอละ พอๆ เลิกงอน จบเหอะ รำคาญ งอนอยู่ได้ ก็รู้กูไม่ชอบคนขี้งอน A:อืมๆ จริง เรา:อืม
B:เออ
เรา:เค้าไม่ชอบคนที่พิมพ์ เออ ดูเหมือนไม่พอใจเค้าอ่ะ
B:แล้วทำไม กูก็พิมพ์อย่างนี้กับทุกคน
A:จริงแก ไอ้B มันก็พิมพ์อย่างนี้กับทุกคน
เรา:ก็เค้าไม่ชอบอ่ะ ขนาดทีแกไม่ชอบคนขี้งอน เค้าก็ปรับปรุงนิสัยไม่งอนให้ไง
B:เห้อ เอาอีกล่ะ
เรา:เอาอีกอะไรอ่ะ ก็เค้าไม่ชอบคนพิมพ์ตอบว่า เออ อ่ะ เรากับเขาเทลาะกันค่ะจนBพิมพ์ขึ้นมาอย่างนี้ค่ะ
B:รับไม่ได้ก็ไปตายสะ
เราช็อกเลยค่ะไม่นึกว่าจะพิมพ์อย่างงี้เราเลยทิ้งโทรศัพท์และไม่ตอบแชททั้ง2ค่ะ แล้วเราร้องไห้ พอผ่านไปสักพักเราก็มองโทรศัพท์เห็นว่ามีแจ้งเตือนเป็นที่พวกเขาคุยกันอย่างสนุกสนาน หัวเราะกัน เราเศร้าเลยค่ะ เราเลยไม่คุยกับทั้ง2อีกเลย ทุกคนสิ่งที่เราทำมันถูกต้องมั้ยคะ