ว่าด้วยเรื่อง ฝุ่น พีเอ็ม 2.5 ไมครอน   ( PM2.5 micron = 0.0025 มิลลิเมตร )

ด้วยขนาดที่เล็กกว่าเส้นผมประมาณ 20 เท่า คือเล็กมากกกกก มันสามารถเข้าสู่ตัวเราได้แทบจะทุกทิศทุกทาง เช่น การหายใจเข้าไป , การซึมผ่านผิวหนัง, การเข้าทางเส้นผม หนังศีรษะ หรือตา และปนเปื้อนมาในอาหาร ฯลฯ

ปัญหาคือ ฝุ่นตัวนี้จะไปเหนี่ยวนำให้เกิดอนุมูลอิสระในร่างกายให้เพิ่มขึ้นในระดับเซลล์ ซึ่งเมื่อขาดคู่ของประจุภายใน มันจะวิ่งหาคู่ใหม่ แลกเปลี่ยนกันวุ่นวายจนเกิดปฏิกิริยาอย่างหนึ่ง ที่คนมักจะเรียกว่า การอักเสบ ถ้าอักเสบมากขึ้น มากขึ้น ก็จะเข้าสู่ความเสื่อมสภาพในที่สุด

นอกจากนั้นแล้ว เอนไซม์ตัวนึงที่ชื่อว่า MMP ก็จะถูกกระตุ้นให้ไปทำลายคอลลาเจนและอิลาสติน ที่เป็นตัวผยุงผิวให้เต้งตึง คงความเป็นหนุ่มสาวไว้
เมื่อคอลลาเจนถูกทำลายไป ผิวก็จะเหี่ยว หมอง คล้ำลง รูขุมขนและช่องปิดต่างๆ ก็จะกว้างขึ้น ลองนึกถึงผิวคือกำแพง มันจะมีรอยร้าว รอยแตกที่มากขึ้น น้ำใต้ผิวจะระเหยออกไป สิ่งสกปรกจากภายนอกจะเข้ามาได้ เกราะป้องกันผิวก็จะค่อยๆ เสื่อมและถูกทำลายไปในที่สุด

การป้องกันดูเหมือนจะยาก เพราะขนาดที่เล็กของมัน สิ่งที่พอจะทำได้คือ ปกคลุมผิวไว้ให้มากที่สุด อาจจะเป็นพวกเซลาไมด์ หรือกันแดด และหมั่นทำความสะอาดล้างกาย แต่อย่ามากเกินจนไปทำลายเกราะป้องกันผิวเราเสียเอง