สวัสดีครับ คือ ตอนนี้ผมเครียดมากครับ
มันรู้สึก อยากจะฆ่าตัวตายเหลือเกินซึ่งมันเป็นเพราะว่าผมทะเลาะกับพ่อจนเราตัดพ่อตัดลูกกัน คือพ่อผมจะจ่ายค่าเทอมจ่ายค่าเล่าเรียนให้ตลอด แต่พ่อก็ชอบโทรมา โทรมากวนผมอยู่เรื่อย พอผมรับเขาก็ไม่ได้คุยอะไรที่มันเป็นประโยชน์เลยถ้าเอาตรงๆผมก็รำคาญ พอผมไม่รับพ่อก็ด่าผม
จนมาถึงวันนึงพ่อก็บังคับผมให้ไปทำงานช่วยผู้ช่วยย่าที่สุพรรณผมไม่ได้อยากไปเลยแต่เขาบังคับเลยต้องจำใจไปอย่างไม่เต็มใจเลย ต่อมา ผมทำงานช่วยปู่ช่วยย่ามาเหนื่อยๆทั้งวันแล้วผมไปอาบน้ำพ่อก็โทรมาระหว่างช่วงที่ผมอาบน้ำอยู่โทรมาสัก3-4สายได้ แล้วพ่อก็พิมพ์ไลน์มาด่าผมว่า"เป็นอะไรไม่รับ" ด้วยความที่ผมเหนื่อย และต้องการจะพัก ไหนจะรำคาญย่าที่บ่นผมไม่หยุด ไหนจะพอที่คอยโทรมากวน ผมเลยปริ๊ดแตกเลย ผมเลยต่อว่าพ่อไป แต่ผมก็ไม่ได้ขึ้นขึ้นกูนะหลังจากวันนั้นเรา2คนก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย พอมาวันนี้ แม่ผมก็ให้ผม ทักไปหาไอ้พ่อเส็งเคร็งนั้น ว่าให้เขาจ่ายค่าเทอม ผมเลยทักไป สิ่งที่เขาตอบมาคือ ไม่ และอย่าหวังว่าจะได้อะไรจากกูซักอย่างเดียว ทีนี้ผมก็โมโห เลยพิมพ์ไป เออ ขาดๆกันไป ไอ วินาทีนั้นเรา2คน ก็ไม่ใช้พ่อลูกกันอีกต่อไปแล้วหละครับแล้วพ่อเวรนั้นก็มาด่าแม่ผม แล้วแม่ ก็มาด่าผมซ้ำอีก คือแบบ
ผมแบบเครียดแบบ เครียดมากๆ คือมันมีความรู้สึกแบบ อยากจะฆ่าตัวตายให้มันพ้นทุกข์ไปซะ ความฝันผมที่อยากจะเป็นนักเรียนนายเรือ มันคงจบลงแล้ว ผมคงต้องลาออกจากโรงเรียน แล้วมาทำงาน
ซึ่งผมมันทำอะไรไม่เป็นเลย แล้วผมอายุพึ่งจะ14เอง 14มันทำงานไรได้ที่ไหน ผมทำไรได้ที่ไหน อยู่ไปก็เป็นภาระแม่ ผมอยากตายจริงๆครับ
เครียดมากครับ
มันรู้สึก อยากจะฆ่าตัวตายเหลือเกินซึ่งมันเป็นเพราะว่าผมทะเลาะกับพ่อจนเราตัดพ่อตัดลูกกัน คือพ่อผมจะจ่ายค่าเทอมจ่ายค่าเล่าเรียนให้ตลอด แต่พ่อก็ชอบโทรมา โทรมากวนผมอยู่เรื่อย พอผมรับเขาก็ไม่ได้คุยอะไรที่มันเป็นประโยชน์เลยถ้าเอาตรงๆผมก็รำคาญ พอผมไม่รับพ่อก็ด่าผม
จนมาถึงวันนึงพ่อก็บังคับผมให้ไปทำงานช่วยผู้ช่วยย่าที่สุพรรณผมไม่ได้อยากไปเลยแต่เขาบังคับเลยต้องจำใจไปอย่างไม่เต็มใจเลย ต่อมา ผมทำงานช่วยปู่ช่วยย่ามาเหนื่อยๆทั้งวันแล้วผมไปอาบน้ำพ่อก็โทรมาระหว่างช่วงที่ผมอาบน้ำอยู่โทรมาสัก3-4สายได้ แล้วพ่อก็พิมพ์ไลน์มาด่าผมว่า"เป็นอะไรไม่รับ" ด้วยความที่ผมเหนื่อย และต้องการจะพัก ไหนจะรำคาญย่าที่บ่นผมไม่หยุด ไหนจะพอที่คอยโทรมากวน ผมเลยปริ๊ดแตกเลย ผมเลยต่อว่าพ่อไป แต่ผมก็ไม่ได้ขึ้นขึ้นกูนะหลังจากวันนั้นเรา2คนก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย พอมาวันนี้ แม่ผมก็ให้ผม ทักไปหาไอ้พ่อเส็งเคร็งนั้น ว่าให้เขาจ่ายค่าเทอม ผมเลยทักไป สิ่งที่เขาตอบมาคือ ไม่ และอย่าหวังว่าจะได้อะไรจากกูซักอย่างเดียว ทีนี้ผมก็โมโห เลยพิมพ์ไป เออ ขาดๆกันไป ไอ วินาทีนั้นเรา2คน ก็ไม่ใช้พ่อลูกกันอีกต่อไปแล้วหละครับแล้วพ่อเวรนั้นก็มาด่าแม่ผม แล้วแม่ ก็มาด่าผมซ้ำอีก คือแบบ
ผมแบบเครียดแบบ เครียดมากๆ คือมันมีความรู้สึกแบบ อยากจะฆ่าตัวตายให้มันพ้นทุกข์ไปซะ ความฝันผมที่อยากจะเป็นนักเรียนนายเรือ มันคงจบลงแล้ว ผมคงต้องลาออกจากโรงเรียน แล้วมาทำงาน
ซึ่งผมมันทำอะไรไม่เป็นเลย แล้วผมอายุพึ่งจะ14เอง 14มันทำงานไรได้ที่ไหน ผมทำไรได้ที่ไหน อยู่ไปก็เป็นภาระแม่ ผมอยากตายจริงๆครับ