คือตอนนี้ฐานะที่บ้านของเราไม่ค่อยดีค่ะ คุณย่าขายของไม่ค่อยได้กำไร ส่วนมากขาดทุน อาจจะเป็นเพราะเศรษฐกิจด้วยแหละค่ะ ซึ่งเราก็เลือกที่จะดรอปเรียน เราก็แจ้งคุณครูแล้ว เพราะว่าเรามีธุระค่ะ เป็นธุระของครอบครัวซึ่งมันสำคัญมากจริงๆ ไปกันทั้งครอบครัวนะคะ ไปราวๆ 3 เดือนกว่าค่ะ คุณครูก็ให้ดรอปเรียนค่ะ จนเดือนที่ 2 เป็นเดือนของการสอบปลายภาคแล้วเราไม่ได้ไปเพราะไปทำธุระกับครอบครัว และธุระนี้ก็ต้องไปกับครอบครัวและไปทุกคนด้วย ผลลัพธ์ก็คือในเมื่อเราไม่ได้สอบปลายภาค ดรอปเรียนอีก ผลการเรียนเราแย่มากค่ะ เกรดของเราจากปกติที่ได้ 4.00 ลดลงมาเหลือ 2.35 ค่ะ คือเราเครียดมากจริงๆ เราติด ร ติดศูนย์อีก เราเลยเลือกที่จะไปแก้ แต่มันก็ไม่ทันแล้วเพราะว่าตอนนี้โรงเรียนของเราเปิดเทอมไปแล้ว เรากับครอบครัวกลับมาจากธุระในวันที่โรงเรียนของเราเปิดเทอมพอดีค่ะ แล้วครูห้องวิชาการก็โทรมาแจ้งให้เราไปเอาใบเกรดที่ห้องวิชาการที่โรงเรียน ย่าเราก็พาไปค่ะ พอคนในครอบคัวรู้ก็ไม่มีใครว่าอะไรนะคะ แต่พี่ชายรู้ก็ด่าเราว่าโง่ ทำไมไม่ทำตัวให้ฉลาดบ้าง คนอื่นเค้าจะมองยังไง ประมาณนี้ค่ะ แต่เราก็ไม่ตอบกลับไปนะคะ เงียบเลยค่ะเพราะรู้ตัว แต่ในใจลึกๆมันก็แอบเจ็บอยู่ค่ะ จนวันต่อมาพ่อเรากับย่าเราทะเลาะกันตั้งแต่เช้าเลยค่ะ เราพึ่งตื่นแล้วเดินลงมาข้างล่างพวกเค้าก็ทะเลาะกันเลย พวกเค้าทะเลาะเกี่ยวกับการเรียนของเรา พ่อบอกว่าฐานะที่บ้านเราก็ไม่ค่อยดี ให้ลูกไปเรียน กศน. ก็ได้ มันไม่ได้น่าอายนะเพราะค่าเทอมโรงเรียนของเราแพงมากๆ 2 หมื่นขึ้นเลยค่ะ และกลัวทุกคนจะหามาได้สองหมื่นมันก็ยากมากๆ ตอนนั้นเราก็รู้สึกว่าอยากเรียน กศน. ค่ะ เราก็เลยกลับมานั่งคิดอีกทีว่าจะไปเรียนกศน. ดีมั้ย ถึงจะไม่ได้ความรู้เท่าเรียนในระบบก็เถอะ และสังคมที่โรงเรียนเราก็แย่สุดๆ มียิงกันตายทุกเดือนเลย เคยออกข่าวแล้วด้วยค่ะ มีฆ่ากัน ฆ่าตัวตาย แกล้งกัน ผลักตกตึกบ้าง เอามีดไล่แทงกันบ้าง แบบนี้ค่ะ ซึ่งมันอันตรายกับเรามากๆ แต่ระหว่างที่เรากำลังนั่งคิดอยู่อ่ะค่ะ เราก็ได้ยินย่าพูดขึ้นว่า '' จะให้มันไปเรียน กศน. ทำไม ให้มันเรียนที่นั่นแหละดีแล้ว ถ้ามันตายก็แค่เอามันไปโรงบาล'' พ่อเราก็โต้ตอบกลับไปค่ะ เท่าที่ได้ยินพ่อใช้เหตุผลโต้ตอบนะคะ ไม่ได้ใช้อารมณ์และโยนข้าวของเหมือนคุณย่าค่ะ แล้วจู่ๆคุณย่าก็พูดขึ้นว่า '' เรียน กศน. มันน่าอาย จะให้มันไปเรียนทำ ไร มันเรียนที่นั่นไม่ได้หรอ ไม่อายหรอที่จะให้ลูกไปเรียน กศน. ถ้าคนอื่นมองว่าโง่ มองว่าจนล่ะ ไม่มีตังค์ส่งลูกเรียนโรงเรียน แต่ให้ลูกเรียน กศน. เป็นกูกูอายนะ คนที่มันเรียน กศน. ก็มีแต่โง่ๆบ้านจนเท่านั้นแหละ '' พอเราได้ยินแบบนี้เราคิดมากเลยค่ะ นั่งคิดน้ำตาไหลอยู่นั่นเลยว่ามันน่าอายมากเลยหรอ เรียน กศน. ทำไมไม่เข้าใจฐานะที่บ้านตัวเองด้วย เราก็อยากเรียน กศน. ด้วยไง สังคมในโรงเรียนมันอันตรายมากนะ แต่ถ้าเรียน กศน. แล้วมันอันตรายเราก็จะยอมเรียนเพื่อประหยัดเงินของที่บ้านเรา ค่าเทอมสองหมื่นไม่ได้มีอะไรดีเลยนอกจากด่านักเรียน สั่งให้นักเรียนทำนู่นนี่ กฏไร้สาระ บังคับต่างๆนาๆ นักเรียนฆ่ากันตายก็ยังไม่ปรับปรุงหรือสร้างความปลอดภัยเลย มีคนเอาปืนไปโรงเรียนก็ไม่ว่าอะไร เป็นโรงเรียนมัธยมที่แย่ที่สุดตั้งแต่อ่านมา แล้วอีกอย่างสมัยเด็กๆ ย่าเราเรียนที่วัด เรียนถึงแค่ป.4เท่านั้นแหละ หลายปีตั้งแต่เรายังไม่เกิดมาเลย ตอนนี้อายุก็มากกว่า 60 แล้ว พ่อเราทั้งปกป้อง สนับสนุน คอยดูแลและให้ในสิ่งที่เราอยากได้ อยากทำ อยากไป แต่ก็ไม่ได้ตามใจจนเสียคนนะคะ แต่ย่าเรานี่สิ พูดอะไรไม่คิดออกมาก่อนเลย เหมือนดูถูกคนเรียน กศน. ขนาดแบมแบม GOT7 ยังเรียน กศน.เลย ดังระดับโลกเลยนะ เราได้ยินแบบนี้ เรารู้สึกแย่แทนคนที่เคยเรียน กศน. เลยค่ะ เป็นความคิดที่ไร้สาระและโบราณมากๆ เราไม่เคยอายที่จะเลือกเรียน กศน. เลยนะคะ เพราะมันเป็นอีกทางเลือกหนึ่งนิคะ มันไม่ได้น่าอายอะไร เป็นเราเราก็เสียความรู้สึกเลยค่ะ เพราะมันเป็นทางเลือกของเรา เราหวังดีกับตัวเราและครอบครัวเราค่ะ เงินก็ขาดแคลนอีก แล้วก็บ่นทุกวันว่าต้องเสียเงินเอาไปจ่ายค่าเทอมให้เรา ลำบากเพราะเรา เราอยากรู้ค่ะว่าการเรียน กศน. มันน่าอายมากขนาดนั้นเลยหรอคะ แล้วก็ขอประสบการณ์จากพี่ๆและหลายๆคนที่เคยเรียน กศน. หรือกำลังเรียน กศน. ทีค่ะว่าคิดยังไงก็คำพูดของคุณย่าของหนูคะ ส่วนตัวหนูไม่โอเคมากๆ ได้ยินแล้วแต่ก็ยังไม่เปลี่ยนใจ อย่าซ้ำเติมนะคะ หนูอยากได้คำปรึกษาและคำแนะนำจากพี่ๆหลายๆคนเลยค่ะ