สวัสดีพี่น้องชาวกระทู้ทุกท่าน
ผมแต่งงานจดทะเบียนและมีครอบครัวอยู่ด้วยกัน 3-4 ปี และมีลูกสาว 1 คน (2 ขวบ น่ารักมาก) ผมอายุ 40 ปี และภรรยาอายุ 23 ปี ห่างกัน 17 ปี ในช่วงปีสองปีแรก ครอบครัวเรามีความสุขมาก กลับมาก็เจอภรรยาทำกับข้าวให้กิน เลี้ยงลูกน้อย มันเป็นอะไรที่ดีมาก กลับมาจากที่ทำงานหายเหนื่อย แต่เมื่อเธอเริ่มทำงานเจอสังคม สังสรรค์ ผู้คนมากหน้าหลายตา ค่านิยม การแต่งตัว ก็เริ่มกลับบ้านดึก จนบ่อยครั้งที่มีปากเสียงทะเลาะกัน เริ่มไม่ใส่ใจกัน เป็นอยู่แบบนี้ 7 เดือน จนหน้าที่การเลี้ยงลูกมาอยู่ที่ผมคนเดียวเช้ายันลูกนอน วันหยุดก็ไปกับเพื่อน ไม่มีแม้แต่จะหาเวลาเที่ยวกับครอบครัว เกรงใจทุกคนยกเว้นคนในครอบครัว ผมก็รู้แหละว่าเธอเปลี่ยนไป ดูเธอต้องการอิสระ และมีคนอื่นที่เธอต้องการมากกว่า ก็พยายามจะเข้าใจนะ พอเธอได้เจอสังคม สิ่งแวดล้อมใหม่ๆๆ ครอบครัวก็ไม่ใช่ที่สำหรับเขาอีกต่อไป
ครั้งสุดท้ายทะเลาะกันหนักสุดคืนนั้น ก็นอนและสะดุ้งตื่นมาตีสาม เขายังไม่กลับเลยโทรหา 10 กว่าสายก็ไม่รับ สุดท้ายก็รอจนกลับมาก็ถามว่าทำไมไม่รับกลัวจะเกิดอุบัติเหตุเหมือนครั้งก่อน เขาก็ตอบว่าไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์ ก็เกิดมีปากเสียงกัน จนเขาพูดขึ้นมาว่า "อย่ามายุ่งกับชีวิต........." และนั้นคือ ประโยคที่แตกหัก หลังจากคืนนั้นความสัมพันธ์ก็เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง ต่างคนต่างอยู่ต่างคน ต่างใช้ชีวิต
จนมาถึงวันที่เราคุยกันเรื่องหย่า ก็เลยขอว่า ถ้านู๋ทำงานแบบนี้อยู่ พี่ขอเอาลูกมาเลี้ยงเองนะ จะได้ไม่มีปัญหา แต่เขาก็ไม่ยอม บอกว่าจะไปลาออกจากงานเพื่อที่จะช่วยกันเลี้ยงสลับกัน ผมก็คิดในใจเวลาที่ผ่านมาทำไมไม่คิดแบบนี้ พอจะหย่าก็จะมาทำแบบนี้โดยก่อนหน้านี่ไม่ได้มาดูอะไรเลย
สุดท้ายก็ไปหย่ากัน เรียบร้อยจบกันบริบูรณ์ แต่หลังจากนั้น ไม่นานก็ได้รู้ความจริง ระหว่างอยู่กันเป็นครอบครัว เขาก็มีคนอื่นด้วย และก็ได้ยินอะไรอีกมากมาย ว่าจริงๆ เขาจะเลิกกับเราตั้งนานแล้ว แต่ผมเองที่ยื้อเขาไว้ เขาหมดรักเราไปตั้งนานแล้ว พอได้ยินแบบนี้ อึ้งไปเลย แล้วที่ผ่านมาคืออะไรหว่า แล้วถ้าหมดรักกันทำไมไม่พูดเลย เอาคนอื่นมาแทรกทำไม หรือรอให้ชัวร์กับเขาก่อน อะไรแบบนี้อะหรออ ผมเลยมองว่า ผู้หญิงแบบนี้เห็นแก่ตัวมาก จุกแหละเสียใจมาก แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เท่าที่รู้คือ ย้ายออกไปอยู่คอนโด และก็มีรถใช้ แต่ยังไม่ได้ทำงาน (สงสัยเอาเงินไหนมาหรือมีสายเปย์) แต่มันก็ผ่านมาสองเดือนแหละ มันก็ยังมีความคิดหวนไปอยู่ว่า เขาเป็นคนแบบไหนกันแน่ หรือมันเป็นเพราะ
1. เป็นเพราะอายุ GEN ที่ห่างกันหรอ เลยเข้ากันไม่ได้ คิดกันคนละอย่าง
2. หรือเป็นคนชอบอิสระ เจ้าชู้ ไม่อยากหยุดที่ใคร และไม่แคร์ใคร สังคมสมัยใหม่
ทุกวันนี้ก็เริ่มดีขึ้นตามลำดับแล้ว ได้เห็นเขาถ่ายรูปสวยๆ ลงในโลกออนไลน์ บ้างก็ดูมีความสุขดี move on ได้เร็ว ก็น่าจะมีความสุขกับบุคคลที่ 3 ส่วนเราก็ทำงาน เลี่ยงลูกต่อไป
สรุปแล้ว อย่างถามความคิดคนอายุ ประมาณเนี่ยครับ 23-25 ปี มีความคิดเห็นเกี่ยวกับครอบครัวอย่างไง ถ้าคุณทำงาน อิสระ แล้วต้องเจอคนมากมาย สังสรรค์ หล่อสวย คุณจะคุมอารมณ์ ตัวเองได้ไหมถ้าคุณมีครอบครัวอยู่แล้วกับแฟนแก่ๆๆๆๆ เลี้ยงลูกอยู่ที่บ้าน แสดงความคิดเห็นได้ครับ ไม่ต้องเกรงใจเพราะเรื่องมันจบไปแล้ว ขอบคุณครับ
รักต่างวัย สุดท้ายก็หย่าร้าง
ผมแต่งงานจดทะเบียนและมีครอบครัวอยู่ด้วยกัน 3-4 ปี และมีลูกสาว 1 คน (2 ขวบ น่ารักมาก) ผมอายุ 40 ปี และภรรยาอายุ 23 ปี ห่างกัน 17 ปี ในช่วงปีสองปีแรก ครอบครัวเรามีความสุขมาก กลับมาก็เจอภรรยาทำกับข้าวให้กิน เลี้ยงลูกน้อย มันเป็นอะไรที่ดีมาก กลับมาจากที่ทำงานหายเหนื่อย แต่เมื่อเธอเริ่มทำงานเจอสังคม สังสรรค์ ผู้คนมากหน้าหลายตา ค่านิยม การแต่งตัว ก็เริ่มกลับบ้านดึก จนบ่อยครั้งที่มีปากเสียงทะเลาะกัน เริ่มไม่ใส่ใจกัน เป็นอยู่แบบนี้ 7 เดือน จนหน้าที่การเลี้ยงลูกมาอยู่ที่ผมคนเดียวเช้ายันลูกนอน วันหยุดก็ไปกับเพื่อน ไม่มีแม้แต่จะหาเวลาเที่ยวกับครอบครัว เกรงใจทุกคนยกเว้นคนในครอบครัว ผมก็รู้แหละว่าเธอเปลี่ยนไป ดูเธอต้องการอิสระ และมีคนอื่นที่เธอต้องการมากกว่า ก็พยายามจะเข้าใจนะ พอเธอได้เจอสังคม สิ่งแวดล้อมใหม่ๆๆ ครอบครัวก็ไม่ใช่ที่สำหรับเขาอีกต่อไป
ครั้งสุดท้ายทะเลาะกันหนักสุดคืนนั้น ก็นอนและสะดุ้งตื่นมาตีสาม เขายังไม่กลับเลยโทรหา 10 กว่าสายก็ไม่รับ สุดท้ายก็รอจนกลับมาก็ถามว่าทำไมไม่รับกลัวจะเกิดอุบัติเหตุเหมือนครั้งก่อน เขาก็ตอบว่าไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์ ก็เกิดมีปากเสียงกัน จนเขาพูดขึ้นมาว่า "อย่ามายุ่งกับชีวิต........." และนั้นคือ ประโยคที่แตกหัก หลังจากคืนนั้นความสัมพันธ์ก็เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง ต่างคนต่างอยู่ต่างคน ต่างใช้ชีวิต
จนมาถึงวันที่เราคุยกันเรื่องหย่า ก็เลยขอว่า ถ้านู๋ทำงานแบบนี้อยู่ พี่ขอเอาลูกมาเลี้ยงเองนะ จะได้ไม่มีปัญหา แต่เขาก็ไม่ยอม บอกว่าจะไปลาออกจากงานเพื่อที่จะช่วยกันเลี้ยงสลับกัน ผมก็คิดในใจเวลาที่ผ่านมาทำไมไม่คิดแบบนี้ พอจะหย่าก็จะมาทำแบบนี้โดยก่อนหน้านี่ไม่ได้มาดูอะไรเลย
สุดท้ายก็ไปหย่ากัน เรียบร้อยจบกันบริบูรณ์ แต่หลังจากนั้น ไม่นานก็ได้รู้ความจริง ระหว่างอยู่กันเป็นครอบครัว เขาก็มีคนอื่นด้วย และก็ได้ยินอะไรอีกมากมาย ว่าจริงๆ เขาจะเลิกกับเราตั้งนานแล้ว แต่ผมเองที่ยื้อเขาไว้ เขาหมดรักเราไปตั้งนานแล้ว พอได้ยินแบบนี้ อึ้งไปเลย แล้วที่ผ่านมาคืออะไรหว่า แล้วถ้าหมดรักกันทำไมไม่พูดเลย เอาคนอื่นมาแทรกทำไม หรือรอให้ชัวร์กับเขาก่อน อะไรแบบนี้อะหรออ ผมเลยมองว่า ผู้หญิงแบบนี้เห็นแก่ตัวมาก จุกแหละเสียใจมาก แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เท่าที่รู้คือ ย้ายออกไปอยู่คอนโด และก็มีรถใช้ แต่ยังไม่ได้ทำงาน (สงสัยเอาเงินไหนมาหรือมีสายเปย์) แต่มันก็ผ่านมาสองเดือนแหละ มันก็ยังมีความคิดหวนไปอยู่ว่า เขาเป็นคนแบบไหนกันแน่ หรือมันเป็นเพราะ
1. เป็นเพราะอายุ GEN ที่ห่างกันหรอ เลยเข้ากันไม่ได้ คิดกันคนละอย่าง
2. หรือเป็นคนชอบอิสระ เจ้าชู้ ไม่อยากหยุดที่ใคร และไม่แคร์ใคร สังคมสมัยใหม่
ทุกวันนี้ก็เริ่มดีขึ้นตามลำดับแล้ว ได้เห็นเขาถ่ายรูปสวยๆ ลงในโลกออนไลน์ บ้างก็ดูมีความสุขดี move on ได้เร็ว ก็น่าจะมีความสุขกับบุคคลที่ 3 ส่วนเราก็ทำงาน เลี่ยงลูกต่อไป
สรุปแล้ว อย่างถามความคิดคนอายุ ประมาณเนี่ยครับ 23-25 ปี มีความคิดเห็นเกี่ยวกับครอบครัวอย่างไง ถ้าคุณทำงาน อิสระ แล้วต้องเจอคนมากมาย สังสรรค์ หล่อสวย คุณจะคุมอารมณ์ ตัวเองได้ไหมถ้าคุณมีครอบครัวอยู่แล้วกับแฟนแก่ๆๆๆๆ เลี้ยงลูกอยู่ที่บ้าน แสดงความคิดเห็นได้ครับ ไม่ต้องเกรงใจเพราะเรื่องมันจบไปแล้ว ขอบคุณครับ