สวัสดีครับทุกท่าน ผมมีเรื่องที่จริง ๆ ผมก็ตัดสินใจได้แล้ว แต่อยากได้ความคิดเห็น คำแนะนำหรือมุมมองที่เหมือนหรือแตกต่างกันออกไปครับ ผมเป็นเด็กคนนึง ที่ใช้ชีวิตในขนบธรรมเนียมไทยมาตลอด ผมมีแฟนคนเเรกตอนอายุยี่สิบปลาย ๆ และผมมักจะมีกำแพงของตัวเองว่า คนที่ผมจะคบเป็นแฟน ต้องไม่มีปัญหาเรื่องนู้นเรื่องนี้ ก่อนจะมีอะไรกันต้องตรวจเลือดก่อน ผมค่อยข้างดูแลตัวเองดี เลยไม่อยากเอาความเสี่ยงใด ๆ มาให้กับชีวิตตัวเอง จนวันนึง ผมได้คุยกับคน ๆ นึง ในแอปหาคู่ เขาพึ่งเลิกกับแฟน ส่วนผมก็อยากมีใครสักคน เราคุยกันได้ประมาณ 2 อาทิตย์ สิ่งที่ทำให้ผมแปลกใจ คือเขากล้าเล่าเรื่องที่สังคมบอกว่าไม่ดีให้ผมฟังหลายเรื่อง ซึ่งผมก็บอกเขาว่าให้เลิกซะ อดีตก็ช่างมัน แต่มันมีอยู่เรื่องนึง ที่เขาอยากเลิก แต่เลิกไม่ได้ คือเขาติดเชื้อ HIV ครับ ในหัวผมความคิดมันตีกันมาก ใจนึงก็กลัวโรค อีกใจนึงก็ดีใจที่เขากล้าบอก เขาบอกว่าเขาติดมาหลายปีแล้ว ทุกวันนี้ก็กินยาตามที่หมอสั่ง ด้วยความที่ผมรู้สึกดีต่อเขามาก ผมก็เริ่มหาข้อมูลที่จะใช้ชีวิตอยู่กับเขาแบบปลอดภัย ซึ่งเปิดโลกผมมากครับ ผมได้เข้าใจโรคนี้มากขึ้น ผมก็เลยตัดสินใจจะคุยกับเขาต่อ แล้วค่อย ๆ พัฒนาความสัมพันธ์กันต่อไป และวาดฝันจะมีกันและกันในอนาคต การที่ผมได้เจอเขา ผมรู้สึกได้รับความจริงใจกลับมา นั่นแหละครับ เป็นคำตอบที่ผมเลือกจะสานสัมพันธ์ต่อ ผมคิดว่า เขาเซฟ ผมเซฟ เราน่าจะใช้ชีวิตกันได้ปกติ แต่ที่มาตั้งกระทู้พูดคุยในวันนี้ เพราะอยากได้มุมมองทั้งดีและไม่ดีกับการใช้ชีวิตร่วมกับคนติดเชื้อครับ จะได้นำไปปรับใช้ ป้องกันในการดำเนินชีวิตต่อไป อีกอย่าง อยากให้ทุกท่านช่วยกอด และให้กำลังใจเขาหน่อยครับ ให้เขารู้สึกดี และอยากมีชีวิตต่อที่สดใสต่อไป ขอบคุณทุกท่านล่วงหน้าครับผม