เราแอบชอบผู้ชายคนหนึ่งที่เป็นเพื่อนตัวเองเเละเขาก็มีแฟนแล้ว ตอนเเรกเราก็ไม่ได้คิดอะไร เเต่เขาก็เป็นสุภาพบุรุษ นิสัยดี คอยช่วยเหลือเราทุกอย่าง
ชอบมาพูดหยอก มาแกล้งเราอยู่บ่อยๆ เพื่อนก็ชอบแซวหาว่าเเอบชอบกันเปล่า บางทีมันก็ชมว่าเราน่ารัก น่าตาเราก็กลางๆไม่ได้สวยอะไรมาก จนเราคิดว่ามันแอบชอบเราเปล่า  นานวันเข้าเราเเอบมีใจให้ตอนไหนก็ไม่รู้ อาจเป็นเพราะส่วนตัวชอบคนที่นิสัยดี ไม่ได้ชอบที่หน้าตา เเต่พอมารู้ทีหลังว่าเขามีเเฟนเเล้ว
อื้อหือยังกะฟ้าผ่ากลางใจเลย โครตเจ็บ โครตทรมาน ตั้งแต่พอเรารู้เราก็เริ่มรักษาระยะห่างพยายามไม่คิดเกินเลย 
เเต่ใจมันก็อยากเจอแต่หน้าเขาทุกวัน คอยเเอบมองเวลาเขาเผลออยู่นั่นแหละ คอยเเอบห่วงเเอบหวงเขาอยู่ในใจ เเต่ก็ทำไรไม่ได้ เพราะเจอหน้ากันทุกวัน
แถมอยู่หอเดียวกันอีก และเป็นเพื่อนในกลุ่ม ต้องอ่านหนังสือติวหนังสือด้วยกันเเทบทุกวัน มันเลยทำใจไม่ได้ซักที
อยากตัดใจให้ได้ซักที มีวิธีไหนช่วยได้บ้างคะ  หรือว่าเราควรรอเค้า ในพื้นที่ของเราเพียงคนเดียว