มีใครเคยเเอบชอบคนมีเจ้าของมั้ยคะ มีวิธีจัดการความรู้สึกยังไงดีคะ มันเค้าเอาออกจากหัวไม่ได้เลยอ่ะ
คือ เค้าเป็นเพื่อนที่มหาลัย เเถมอยู่หอเดียวกันอีก เจอหน้ากันเกือบทุกวัน เริ่มเเรกเราพึ่งเข้าไปในกลุ่มใหม่ๆ
ไม่รู้นิสัยใจคอเค้า เค้าชอบพูดเเหย่พูดแซวเรา
หาเรื่องให้เราด่า ทีเเรกก็ไม่คิดอะไร หลังๆมาเค้าชอบพูดเล่นบ่อย จนเราเเอบคิดในใจว่าชอบกูเปล่าวะ
มาทำดีทุกอย่าง มีปัญหาอะไรมันคอยช่วยทุกอย่าง 
เเต่หลังๆมาพึ่งรู้ว่าเขามีเเฟนเเล้ว
แล้วมันโครตเจ็บเลย ไม่รู้ว่าเราเเอบเผลอใจไปชอบเค้าตอนไหน เค้าเป็นคนนิสัยดี สุภาพบุรุษ เเละก็เป็นคนเฟรนลี่ด้วยมั้งคะ เลยทำให้เราหวั่นไหว
เพราะเค้าเป็นผู้ชายคนเเรกที่ถือของให้เราเวลาไปซุปเปอร์มาร์เก็ต เวลาไหนเราอยู่หอไม่มีรถเข้าไปในมอเขากก็จะรับบ้าง เเบบพึ่งพาอาศัยกันตลอด เวลาเค้ามีปัญหาเราก็ช่วยเค้า เเต่เค้าก็คงจะไม่คิดอะไรกับเราหรอกเพราะเขาเป็นสุภาพบุรุษทำดีกับเพื่อนผู้หญิงในกลุ่มทุกคน
เเต่ส่วนมากก็ชอบที่จะหยอกเรา
เเต่ก็นะ เขามีเเฟนเเล้ว ไอ้เราก็เเพ้คนนิสัยดีด้วยสิ
หน้าตาเค้าไม่ได้หล่อเลยซักน้อยเป็นคนใต้ผิวเข้มเเถมอ้วนเกือบร้อยกิโล เจอครั้งเเรกเรายังเเอบกลัวเค้าอยู่เลย
เมันอาจจะเป็นเพราะหนูพึ่งเจอผู้ชายที่นิสัยดี เป็นสุภาพบุรุษตามที่ใจเราอยากได้มั้ง เพราะหนูก็เป็นคนหน้าตากลางๆไม่ได้สวยมาก เขาก็ชมเราบ่อยว่าน่ารัก ซึ่งไม่เคยมีผู้ชายคนไหนชมเราเเบบนี้ ว่าเราอยู่ในกลุ่มเพื่อนเค้าก้อชอบเเซวเรา จนเพื่อนในกลุ่มเเซวเราสองคน
เราก็ได้เเต่พูดว่าไม่ชอบเเบบนี้ ไม่ใช่สเปค
ปากก็พูดปฏิเสธไป เเต่ในใจก็คิดว่าชอบกุบ้างก็ดี
เเต่เขามีเเฟนเเล้ว เหมือนฟ้าผ่าเลยอ่ะ เเบบโครตเจ็บคนมันมีความรู้สึกดีๆให้ไปแล้วอ่ะ เเต่เราไม่เคยคิดจะเเย่งเค้ามานะคะ ทำได้เเค่เเอบมอง เเอบหวงเค้าเวลาเค้าพูดถึงผู้หญิงคนอื่น ยิ่งเขาคุยโทรศัพท์กับเเฟนเขานี่ยิ่งโครตเจ็บเลย หนูรู้ตัวดีว่ามันผิดที่ไปเเอบชอบของคนอื่ยใน หนูไม่เคยคิดจะเเย่ง ทำให้เขาต้องเลิกกันเลย
เเต่หนูก็มีเเต่คอยเฝ้ารอเค้า อยู่ห่างๆ ถึงบางทีก็เเอบเคยเเอบเเช่งให้เขาเลิกกันก็เถอะ เเต่ก็รู้ตัวว่ามันบาป  ตอนนี้ก็รักษาระยะห่างกัน ไม่คิดไปไกลเหมือนเเต่ก่อนเเล้ว เป็นได้เเค่เฟรนโซนเท่านั้นหล่ะเรา อาจเป็นเพราะเค้าเป็นรักแรกของเราด้วยมั้ง อายุพึ่ง20ไม่เคยมีเเฟน คนพึ่งเคยมีความรัก
จะจัดการกับความรู้สึกนี้ยังไงคะ อยากตัดใจได้ซักที