มีหลายกระทู้มาก ที่โพ๊สถามว่า " อายุไม่ถึง18ปี สามารถเปิดห้องพักได้ไหม " หรือ " 17จะ18เข้าเช็คอินโรงแรมได้มั้ย" 
                                             " อายุ17สามารถเปิดห้องโรงเเรมนอนเองได้รึเปล่า " 
                                                      บลาๆๆๆ 
และหลายๆ ท่าน มักตอบไปว่า ไม่ได้ 
     นั้นอาจเป็นการตอบไปโดยใช้ความรู้สึกว่า เด็กไม่ควรไปพักโรงแรมโดยลำพัง อาาจกลัวไปมีกิจกรรมทางเพศกันบ้าง 
     หรือตอบไปว่า ไม่ได้ เพราะเขาเล่าว่า ไม่ได้ เลยจำมาแบบนั้น 
ปกติ ผมจะไม่ชอบ วลี ว่า " ข้อเท็จจริง "  เพราะมันมีทั้ง เท็จ กับ จริง  แต่ครั้งนี้ต้องขอใช้แล้วหล่ะ 
       ข้อเท็จ เป็นความเข้าใจผิด ข้อจริง ควรว่ากันตามกฎหมาย  และงดเรื่องความรู้สึก แต่มาดูข้อกฎหมายแทนนะครับ 

    ทราบไหมครับ ว่า  ==> ไม่มีกฎหมายข้อใดเลยที่ห้าม ผู้เยาว์ที่อายุไม่ถึง 18 ปีบริบูรณ์เข้าพักโรงแรมโดยลำพัง 

                    
             ในประเด็น เรื่องข้อจำกัด อายุผู้พักโรงแรม ที่ผมกล่าวมาว่า ไม่ได้มีกฏหมายห้ามไว้โดยเฉพาะ แต่เป็นเรื่องความรับผิดชอบ และเป็นโมฆียกรรม
      ตามข้อกฎหมาย ที่ผู้ปกครองให้สัตยาบันได้ เนื่องจากการเข้าพักโรงแรม ถือเป็นนิติกรรม แต่ก็ไม่ได้บังคับไว้ใน พรบ.โรงแรม 2547
      แต่เป็นเรื่องกฎหมายแพ่งที่ต้องป้องกันไว้แค่นั้นครับ 

ใน พรบ.โรงแรม 2547 
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้chrome-extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/http://www.oic.go.th/FILEWEB/CABINFOCENTER30/DRAWER013/GENERAL/DATA0000/00000027.PDF
       มาตรา 35   ผู้จัดการต้องจัดให้มีการบันทึกรายการต่างๆ เกี่ยวกับผู้พักและจำนวนผู้พักในแต่ละห้อง ลงในบัตรทะเบียนผู้พักในทันทีที่มีการเข้าพัก โดยให้ผู้พักคนใดคนหนึ่งเป็นผู้ลงลายมือชื่อในบัตร ทะเบียนผู้พัก หากผู้พักมีอายุต่ำกว่าสิบแปดปีบริบูรณ์และเข้าพักตามลำพัง ให้ผู้จัดการหรือผู้แทนลงลายมือชื่อ กำกับไว้ด้วย และนำไปบันทึกลงในทะเบียนผู้พักให้แล้วเสร็จภายในยี่สิบสี่ชั่วโมงหลังจากมีการลงทะเบียนเข้าพัก
           ถ้ารายการซึ่งจะต้องบันทึกลงในทะเบียนผู้พักตามวรรคหนึ่งซ้ำกับรายการวันก่อนให้บันทึก รายการดังกล่าวว่าไม่มีการเปลี่ยนแปลง
           การบันทึกรายการต่างๆ เกี่ยวกับผู้เข้าพักลงในบัตรทะเบียนผู้พักและทะเบียนผู้พักต้อง บันทึกทุกรายการให้ครบถ้วน ห้ามมิให้ปล่อยช่องว่างไว้โดยไม่มีเหตุผลสมควร
            ผู้จัดการต้องเก็บรักษาบัตรทะเบียนผู้พักและทะเบียนผู้พักไว้เป็นเวลาอย่างน้อยหนึ่งปี และ ต้องให้อยู่ในสภาพที่ตรวจสอบได้ 
            บัตรทะเบียนผู้พักและทะเบียนผู้พัก ให้เป็นไปตามแบบที่รัฐมนตรีประกาศกำหนด 

        สาระสำคัญ คือ  ==> หากผู้พักมีอายุต่ำกว่าสิบแปดปีบริบูรณ์และเข้าพักตามลำพัง ให้ผู้จัดการหรือผู้แทนลงลายมือชื่อ กำกับไว้ด้วย และนำไปบันทึกลงในทะเบียนผู้พักให้แล้วเสร็จภายในยี่สิบสี่ชั่วโมง
                                       สิ่งนี้ อยากฝากทางโรงแรม ต้องเข้าใจด้วย เพราะหลายโรงแรม ไม่เคยเปิด พรบ.โรงแรมอ่านเลย 
                                        แถมเข้าใจผิด ว่าห้ามเด็กอายุต่ำกว่า 18 ปี เข้าพักอีกต่างหาก 

ความรับผิด 
มาตรา 56 ผู้ประกอบธุรกิจโรงแรม ผู้ขอรับโอนใบอนุญาตตามมาตรา 25 ผู้จัดการหรือผู้ซึ่ง ได้รับมอบหมายหรือแต่งตั้งเป็นผู้จัดการตามมาตรา 32 ผู้ใดไม่ปฏิบัติตามมาตรา 34 (10) มาตรา 35 วรรค หนึ่งหรือวรรคสี่ มาตรา 36 มาตรา 37 หรือมาตรา 38 ต้องระวางโทษปรับทางปกครองตั้งแต่สองหมื่นบาท ถึงหนึ่งแสนบาท 
มาตรา 61 ผู้ใดแจ้งรายการเท็จลงในบัตรทะเบียนผู้พักหรือทะเบียนผู้พัก หรือขัดขวาง หรือไม่อำนวยความสะดวกให้แก่พนักงานเจ้าหน้าที่ในการปฏิบัติหน้าที่ตามมาตรา 45 ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินหนึ่งเดือน หรือปรับไม่เกินหนึ่งพันบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ 

          ส่วนเรื่อง ที่ผมกล่าวถึง ว่าควรให้พ่อแม่-ผู้ปกครอง ให้ความยินยอม ภาษากฎหมาย ถือ เป็นการให้สัตยาบัน เพื่อให้นิติกรรม มีผลตามกฎหมาย เพราะผู้เข้าพักและ Check in เป็นผู้เยาว์  อันนี้เป็นเรื่อง กฎหมายแพ่ง ไม่ได้เกี่ยวกับ พรบ.โรงแรม 2547 
           เดี๋ยวนี้ โรงแรมต่างๆ มี LINE Official Account 
                     วิธีการ คือ ให้น้องๆ ที่อายุไม่ถึง 18 ปีบริบูรณ์  ที่จะต้องไปพัก เพื่อสอบ, เพื่อพบแพทย์ หรือเพื่อรอต่อเครื่อง ฯลฯ ติดต่อโรงแรม แล้วแจ้งทางโรงแรม ว่า ผู้พัก อายุไม่ถึง 18 ปีบริบูรณ์ จะให้ผู้ปกครอง ช่วยยืนยันรับรอง ผ่านระบบไลน์ อันนี้ทำได้เลย 
               หากโรงแรม ขอหลักฐาน ก็สามารถ ทำง่ายๆ โดย เอาบัตรประชาชน ผู้ปกครอง วางบนกระดาษ A4 พร้อมบัตรของ ผู้พัก แล้วเขียนด้วยปากกา ว่า ยินยอมให้ คุณ ............................ เป็น บูตร/หลาน ของ ข้าพเจ้า ..................... เข้าพักโดยลำพัง สามรถ Check in ได้โดยยินยอมของข้าพเจ้า แล้วก็ลงลายมือชื่อ ถ่ายภาพ ส่ง Line ให้โรงแรม ง่ายมาก มีผลตามกฎหายทุกประการ 
                 บางโรงแรมอาจไม่ต้อง ก็ยิ่งดี เขาอาจขอแค่ข้อความสนทนา ซึ่งก็มีผลตามกฎหมาย เช่นกัน 

  พรบ.โรงแรมฯ บอกเรื่องเดียว เรื่องที่ ผู้จัดการ ต้องมีกระบวนการเพิ่มเติม หากผู้พัก มีอายุไม่ถึง 18 ปีบริบูรณ์ 
                   ไม่ได้กล่าวถึงความรับผิด 
เรื่องความรับผิด เป็นเรื่องของ กฎหมายแพ่ง-พาณิชย์ ว่าด้วยการทำนิติกรรมของผู้เยาว์ 

             แต่เนื่องจาก หลายๆ โรงแรมฯ ไม่อยากรับผิดชอบ หรืออาจต้องรับผิดตาม พรบ.โรงแรม ใน ม. 38 (1) , ม 39 (2) รวมทั้งปัญหาทางแพ่งด้วยแล้ว เลยมักปฎิเสธไป แต่ที่จริงแล้ว 
                       สรุป คือ ได้ครับ เข้าพักได้ตามลำพัง ก็ต้องแจ้งทางโรงแรมก่อน กรณีนี้เฉพาะในประเทศไทยนะครับ 
                                         และขอย้ำว่า ทางโรงแรมก็ควรทำความเข้าใจด้วยนะครับ 

                                                                                           เนื่องจาก เห็นมีหลาย กท. ถามบ่อยๆ มีทุกเดือน ทุกปีเลย จะได้เข้าใจมากขึ้นนะครับ 
                                                                                        ปัจจุบัน มีเด็กนักเรียน ไปสอบ ไปติวในต่างพื้นที่เยอะมาก ต้องมองด้านดีไว้ด้วยนะครับ 

ปล.     1. กท. นี้ ไม่มีเจตนา ไปติติงท่านใด เพียงแต่มีเจตนา ชี้แจงไปตามข้อกฎหมาย เพื่อไมิให้เกิดความสับสน จนบางท่าน อาจไปวิพากษ์ ติติง ผู้พัก ที่อายุไม่ถึง 18 ปี บริบูรณ์ ว่ามีความผิด โรงแรมมีความผิด ซึ่งแท้จริงไม่มีกฎหมายห้ามไว้เลยนะครับ 
                หากไปพาดพิงหรือทำให้ไม่สบายใจ ต้องขอสุมา ขอโทษกันไว้ก่อนนะครับ 
          2. เรื่องการลงโทษ ตาม พรบ.โรงแรม 2547   ใน ม. 38, ม. 39    มีทั้งโทษปรับและโทษจำ 
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้มาตรา 38 ผู้จัดการมีหน้าที่ (1) ดูแลไม่ให้บุคคลใดหลบซ่อนหรือมั่วสุมในเขตโรงแรมในลักษณะอันควรเชื่อว่าจะก่อความ ไม่สงบขึ้นในบ้านเมือง หรือจะมีการกระทำความผิดอาญาขึ้นในโรงแรม
                                                  (2) แจ้งให้พนักงานฝุายปกครองหรือเจ้าหน้าที่ตำรวจท้องที่ทราบโดยทันที ในกรณีที่มีเหตุ อันควรสงสัยว่าอาจมีหรือได้มีการหลบซ่อนหรือมั่วสุมหรือการกระทำความผิดอาญาขึ้นในโรงแรมตาม (1) 
          มาตรา 39 ผู้จัดการอาจปฏิเสธไม่รับบุคคลที่ประสงค์จะเข้าพักในโรงแรมได้ในกรณี ดังต่อไปนี้
   (1) มีเหตุอันควรสงสัยได้ว่าบุคคลนั้นจะเข้าไปหลบซ่อน มั่วสุม หรือกระทeการใด อันเป็น ความผิดอาญาขึ้นในโรงแรม หรือก่อให้เกิดความรำคาญแก่ผู้พักอื่นในโรงแรม
   (2) มีเหตุอันควรเชื่อได้ว่าบุคคลนั้นไม่สามารถจ่ายค่าห้องพักได้
   (3) มีเหตุอันควรเชื่อได้ว่าบุคคลนั้นเป็นโรคติดต่ออันตรายหรือโรคติดต่อตามกฎหมายว่าด้วย โรคติดต่อ
   (4) มีเหตุอันสมควรประการอื่นตามที่คณะกรรมการประกาศกำหนด ในกรณีตาม (3) ถ้าผู้จัดการรับบุคคลนั้นเข้าพักจะต้องแจ้งให้เจ้าพนักงานสาธารณสุขหรือ พนักงานเจ้าหน้าที่ตามกฎหมายว่าด้วยโรคติดต่อทราบด้วย