สวัสดีค่ะ เราอาศัยอยู่บ้านญาติเนื่องจากหลังเรียนจบเราเข้ามาทำงานในเมือง
เลยมาอาศัยบ้านญาติ จริงๆ ตอนแรกแค่คิดว่ามาขออาศัยขอแค่ที่อยู่เท่านั้น
ไม่ได้คิดว่าญาติเราซึ่งเป็น ย่า กับ อา จะต้องมาดูแลหุงหาอาหารให้กิน
เราก็เคยปฏิเสธไปว่าเราจะทำกินเอง ดูแลตัวเอง แต่กลายเป็นเขาไม่ยอมให้ทำเอง
มาอยู่ด้วย 2 ปี ก็คือกินกับข้าวด้วยกันกับพวกเขา คือย่าเราเป็นคนชอบทำอาหารมาก
แต่อาก็บอกวันไหนเราเบื่อกับข้าวฝีมือย่าก็ซื้อมากิน สั่งมากินก็ได้ มันก็มีวันหยุดที่วันเสาร์จะเป็นวันของเรา
ที่เราจะอยู่กับตัวเองกับแฟน ก็จะหากินเอง (แฟนจะมาหาที่บ้านทุกวันเสาร์) เราก็ซื้ออาหารตามสั่งเข้ามากิน
พอย่ามาเห็นย่าก็ถามว่า "จะไปซื้อทำไม กับข้าวที่บ้านเยอะแยะ!" (น้ำเสียงกระแทกนิดๆ)
พอวันที่ต้องกินข้าวกับย่ากับอา ย่าจะบอกว่าติได้ ว่าต้องปรับปรุงตรงไหน ไม่ใช่กินอย่างเดียว
พอติไป ก็มาไม่พอใจ เราก็หงุดหงิด แบบนี้ทีหลังก็บอกให้ชมอย่างเดียวไหม ไม่ต้องมาบอกติได้ น่าเบื่อมาก
ทุกเย็นหลังเลิกงานกลับเข้าบ้านก็ต้องแวะหาก่อน ทักทายทุกวันจนไม่มีเรื่องจะทักจะคุย
เราจะเครียดทุกเย็นว่ากลับถึงบ้านจะต้องเข้าไปทักทายเขาก่อนละจะหาเรื่องอะไรคุยดี
คุยจนไม่มีเรื่องจะคุย จะบอกสวัสดีแล้วขึ้นบ้านเลยมันก็เหมือนไม่มีปฏิสัมพันธ์กับคนในบ้าน
ตอนนี้ เราแต่งงานแล้ว (เพิ่งแต่ง)
สามีแต่งเข้ามาค่ะ เนื่องจากหน้าที่การงานของเรามั่นคงกว่า เบยไม่อยากย้ายงานไปอยู่แถวๆ เค้า
ส่วนสามี ก่อนแต่งก็มีแพลนจะเปลี่ยนงานมาทำงานระแวกบ้านที่เราอาศัยอยู่ๆ แล้ว แต่ตอนนี้มันมีปัญหา
ที่พอแต่งเข้ามามันอึดอัดที่ต้องมาอยู่กับญาติเรา เราก็อยากจะย้ายออกอยู่แล้ว
แต่ทั้งญาติและพ่อแม่เราไม่ให้ย้ายออกด้วยเหตุผลที่ว่าเป็นห่วงและเค้าบอกว่าเราไม่พร้อม ถ้าพร้อมกว่านี้ถึงจะให้ย้ายออก
ซึ่งเราประเมินตัวเราและศักยภาพ ฐานเงินเดือนต่างๆ แล้ว ไม่มีตรงไหนที่เราไม่พร้อม
ถ้าทุกคนย้อนไปอ่านกระทู้ก่อนหน้านี้ของเราคือพ่อแม่เราหวงเรามาก ไม่ปล่อยเรา กว่าจะได้แต่งกว่าจะได้เที่ยวก็อายุ 27
เพิ่งจะอนุญาติให้เราเที่ยวกับแฟน ตอนนี้ 28 แล้วแต่งแล้วจะย้ายออกไปมีบ้านก็ไม่ให้ไป เราเครียดไปหมดจนไม่อยากกลับบ้านไปเจอใคร
ไม่อยากกลับไปอยู่ด้วยความอึดอัด เพราะทุกวันนี้ไม่ใช่แค่ต้องทักทายแต่ไม่ว่าจะไปไหนทำอะไรเราต้องรายงานทุกครั้ง
เพราะย่ากับอาถือเป็นผู้ปกครองที่พ่อแม่เราฝากให้ดูแล จะออกจากบ้าน จะเลิกงานกับบ้านช้า ต้องไลน์ไปแจ้งให้ทราบทุกเรื่อง
คือเราอึดอัดมากๆ คิดว่าถ้าออกไปอยู่เองจะกลับบ้านตอนไหน วันหยุดจะไปเที่ยวไหนก็ไปของเรา ไม่ต้องมาคอยบอกคอยรายงานอีก
(แต่ก็ต้องโทรบอกพ่อแม่อยู่ดี) แต่ดีกว่าต้องมาบอกหลายๆ คน เราอยู่กับอา+ย่า เป็นหลัก แต่ในรั้วเดียวกัน ก็มีย่ากับปธู้อีกคนที่เราต้องรายงานเช่นกัน
ทุกวันนี้กลับไปไม่อยากทักทายใครแล้ว อยากขึ้นห้องเลย ทำงานก็เหนื่อยแล้ว กลับมายังต้องมาคิดหาเรื่องคุยอีก
ไม่รู้จะต้องใช้ชีวิตตามใจคนอื่นไปถึงไหน ชีวิตเราเองแต่ใช้ตามใจตัวเองไม่ได้
คนในครอบครัวไม่ได้แค่ control ชีวิตเรา แต่มา control ชีวิตคู่เราด้วย พอเราพูดกับแม่ว่ามีครอบครัวแล้วไม่อยากให้มา control ชีวิตคู่เรา
แม่ก็บอกแม่ไม่ได้ control แค่แนะนำ ไม่ได้สั่งว่าต้องทำ ทั้งๆ ที่จริงๆ คือสั่ง เพราะถ้าไม่ทำเค้าก็โกรธแล้วมาทะเลาะกันอีก
ไม่อยากกลับบ้านหลังเลิกงาน (อาศัยบ้านญาติ)
เลยมาอาศัยบ้านญาติ จริงๆ ตอนแรกแค่คิดว่ามาขออาศัยขอแค่ที่อยู่เท่านั้น
ไม่ได้คิดว่าญาติเราซึ่งเป็น ย่า กับ อา จะต้องมาดูแลหุงหาอาหารให้กิน
เราก็เคยปฏิเสธไปว่าเราจะทำกินเอง ดูแลตัวเอง แต่กลายเป็นเขาไม่ยอมให้ทำเอง
มาอยู่ด้วย 2 ปี ก็คือกินกับข้าวด้วยกันกับพวกเขา คือย่าเราเป็นคนชอบทำอาหารมาก
แต่อาก็บอกวันไหนเราเบื่อกับข้าวฝีมือย่าก็ซื้อมากิน สั่งมากินก็ได้ มันก็มีวันหยุดที่วันเสาร์จะเป็นวันของเรา
ที่เราจะอยู่กับตัวเองกับแฟน ก็จะหากินเอง (แฟนจะมาหาที่บ้านทุกวันเสาร์) เราก็ซื้ออาหารตามสั่งเข้ามากิน
พอย่ามาเห็นย่าก็ถามว่า "จะไปซื้อทำไม กับข้าวที่บ้านเยอะแยะ!" (น้ำเสียงกระแทกนิดๆ)
พอวันที่ต้องกินข้าวกับย่ากับอา ย่าจะบอกว่าติได้ ว่าต้องปรับปรุงตรงไหน ไม่ใช่กินอย่างเดียว
พอติไป ก็มาไม่พอใจ เราก็หงุดหงิด แบบนี้ทีหลังก็บอกให้ชมอย่างเดียวไหม ไม่ต้องมาบอกติได้ น่าเบื่อมาก
ทุกเย็นหลังเลิกงานกลับเข้าบ้านก็ต้องแวะหาก่อน ทักทายทุกวันจนไม่มีเรื่องจะทักจะคุย
เราจะเครียดทุกเย็นว่ากลับถึงบ้านจะต้องเข้าไปทักทายเขาก่อนละจะหาเรื่องอะไรคุยดี
คุยจนไม่มีเรื่องจะคุย จะบอกสวัสดีแล้วขึ้นบ้านเลยมันก็เหมือนไม่มีปฏิสัมพันธ์กับคนในบ้าน
ตอนนี้ เราแต่งงานแล้ว (เพิ่งแต่ง)
สามีแต่งเข้ามาค่ะ เนื่องจากหน้าที่การงานของเรามั่นคงกว่า เบยไม่อยากย้ายงานไปอยู่แถวๆ เค้า
ส่วนสามี ก่อนแต่งก็มีแพลนจะเปลี่ยนงานมาทำงานระแวกบ้านที่เราอาศัยอยู่ๆ แล้ว แต่ตอนนี้มันมีปัญหา
ที่พอแต่งเข้ามามันอึดอัดที่ต้องมาอยู่กับญาติเรา เราก็อยากจะย้ายออกอยู่แล้ว
แต่ทั้งญาติและพ่อแม่เราไม่ให้ย้ายออกด้วยเหตุผลที่ว่าเป็นห่วงและเค้าบอกว่าเราไม่พร้อม ถ้าพร้อมกว่านี้ถึงจะให้ย้ายออก
ซึ่งเราประเมินตัวเราและศักยภาพ ฐานเงินเดือนต่างๆ แล้ว ไม่มีตรงไหนที่เราไม่พร้อม
ถ้าทุกคนย้อนไปอ่านกระทู้ก่อนหน้านี้ของเราคือพ่อแม่เราหวงเรามาก ไม่ปล่อยเรา กว่าจะได้แต่งกว่าจะได้เที่ยวก็อายุ 27
เพิ่งจะอนุญาติให้เราเที่ยวกับแฟน ตอนนี้ 28 แล้วแต่งแล้วจะย้ายออกไปมีบ้านก็ไม่ให้ไป เราเครียดไปหมดจนไม่อยากกลับบ้านไปเจอใคร
ไม่อยากกลับไปอยู่ด้วยความอึดอัด เพราะทุกวันนี้ไม่ใช่แค่ต้องทักทายแต่ไม่ว่าจะไปไหนทำอะไรเราต้องรายงานทุกครั้ง
เพราะย่ากับอาถือเป็นผู้ปกครองที่พ่อแม่เราฝากให้ดูแล จะออกจากบ้าน จะเลิกงานกับบ้านช้า ต้องไลน์ไปแจ้งให้ทราบทุกเรื่อง
คือเราอึดอัดมากๆ คิดว่าถ้าออกไปอยู่เองจะกลับบ้านตอนไหน วันหยุดจะไปเที่ยวไหนก็ไปของเรา ไม่ต้องมาคอยบอกคอยรายงานอีก
(แต่ก็ต้องโทรบอกพ่อแม่อยู่ดี) แต่ดีกว่าต้องมาบอกหลายๆ คน เราอยู่กับอา+ย่า เป็นหลัก แต่ในรั้วเดียวกัน ก็มีย่ากับปธู้อีกคนที่เราต้องรายงานเช่นกัน
ทุกวันนี้กลับไปไม่อยากทักทายใครแล้ว อยากขึ้นห้องเลย ทำงานก็เหนื่อยแล้ว กลับมายังต้องมาคิดหาเรื่องคุยอีก
ไม่รู้จะต้องใช้ชีวิตตามใจคนอื่นไปถึงไหน ชีวิตเราเองแต่ใช้ตามใจตัวเองไม่ได้
คนในครอบครัวไม่ได้แค่ control ชีวิตเรา แต่มา control ชีวิตคู่เราด้วย พอเราพูดกับแม่ว่ามีครอบครัวแล้วไม่อยากให้มา control ชีวิตคู่เรา
แม่ก็บอกแม่ไม่ได้ control แค่แนะนำ ไม่ได้สั่งว่าต้องทำ ทั้งๆ ที่จริงๆ คือสั่ง เพราะถ้าไม่ทำเค้าก็โกรธแล้วมาทะเลาะกันอีก